modele matematyczne energoelektronicznych przekształtników ...

84
J. Iwaszkiewicz
w każdej połówce okresu napięcia przemiennego. Ale moc przełączana przez falownik
F1 jest jednak czterokrotnie większa dla obciążeń rezystancyjnych. Oczywiste jest, że
dobierając łączniki półprzewodnikowe przekształtnika należy uwzględnić ten fakt.
Parametry łączników są bezpośrednio związane z parametrami kształtu wybranego
przebiegu. Przykładowo dla przebiegu optymalnego: α = 36˚ i θ = 0, 35 napięcie
pracy łączników falownika F1 jest prawie trzykrotnie wyższe, a moc przełączana ponad
osiem razy większa niż w falowniku F2. Ponadto wartość średnia napięcia podawanego
na obciążenie z falownika F2 w każdej połówce okresu stanowi zaledwie 23 % napięcia
falownika F1.
W przekształtniku według modelu fourierowskiego w każdym przedziale pracy
przekształtnika napięcie na obciążeniu jest pomniejszone w stosunku do napięcia zasilającego
o spadek napięcia na dwóch łącznikach. W przekształtnikach kaskadowych lub
NPC, w różnych stanach napięciowych, może podlegać załączeniu większa liczba łączników
przewodzących prąd. Istotną właściwością wynikającą z zastosowania modelu
fourierowskiego jest możliwość połączenia wszystkich napięć zasilających do jednego
punktu odniesienia.
Uzyskanie schodkowego przebiegu przemiennego f N=6 jest możliwe na kilka
różnych sposobów. Dysponując tylko czterema łącznikami półprzewodnikowymi i jednym
dzielonym źródłem napięcia można zbudować układ generujący przebieg f N=6
w sposób podany na rys. 4.22. W tym układzie łączniki T3 i T4 pełnią rolę falownika
F1, podczas gdy T1 i T2 – falownika F2. Jednakże, aby uzyskać ten sam poziom przebiegu
przemiennego na obciążeniu Z L , jak w układzie na rys. 4.20 należy dwukrotnie
zwiększyć napięcie U D .
Rys. 4.22. Idea układu przekształtnika napięcia f N=6 z czterema łącznikami