04.03.2015 Views

MASZYNY GÓRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG

MASZYNY GÓRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG

MASZYNY GÓRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

zespoły począwszy od mechanizmów wywołujących<br />

ruch pulsacyjny, poprzez rodzaj i sposób mocowania<br />

pokładów sitowych, ukształtowanie komór pulsacyjnych,<br />

a zakończywszy na sposobach odbioru produktów<br />

wzbogacania.<br />

Rozwój podzespołów osadzarek pulsacyjnych typu<br />

<strong>KOMAG</strong> i ich ewolucję przedstawiono na przykładzie<br />

dwóch najwaŜniejszych elementów, z punktu widzenia<br />

technologii prowadzenia procesu wzbogacania, tj.: zespołów<br />

rozrządu powietrza pulsacyjnego oraz układów<br />

odbioru produktów rozdziału. Opisano równieŜ rozwój<br />

w sposobach regulacji i automatyzacji procesu wzbogacania<br />

w osadzarkach pulsacyjnych typu <strong>KOMAG</strong>.<br />

2.1. Zespoły rozrządu powietrza pulsacyjnego<br />

W osadzarkach typu <strong>KOMAG</strong> stosowano dwa rodzaje<br />

zaworów pulsacyjnych. W starszych konstrukcjach,<br />

do początku lat 80., pulsacyjny ruch wody<br />

wywoływany był za pomocą zaworów obrotowych.<br />

Zawory obrotowe stosowane w osadzarkach typu<br />

<strong>KOMAG</strong> posiadały ograniczenia konstrukcyjne uniemo-<br />

Ŝliwiające regulację czasu trwania faz cyklu pulsacji,<br />

zwłaszcza wlotowego i nie pozwalające na pełną dowolność<br />

kształtowania krzywej pulsacji wody. W celu<br />

zróŜnicowania wartości ciśnienia powietrza roboczego,<br />

w osadzarkach wyposaŜonych w zawory obrotowe,<br />

często wykorzystywano przesunięcie fazowe o ½<br />

(180°) lub o ⅓ (120°) okresu cyklu w I przedziale<br />

względem kolejnych [12].<br />

W początkowym okresie stosowano zawory obrotowe<br />

1-fazowe, a następnie zawory obrotowe 3-fazowe<br />

[12]. Obecnie w osadzarkach typu <strong>KOMAG</strong> stosowane<br />

są zawory pulsacyjne talerzowe, róŜniące się wielkością<br />

i geometrią ukształtowania korpusów, które dostosowane<br />

są do wielkości i kształtu poszczególnych osadzarek.<br />

Cechą charakterystyczną stosowanych zaworów<br />

pulsacyjnych jest moŜliwość jednoczesnego kontrolowania<br />

przepływu powietrza roboczego w dwóch<br />

podsitowych komorach roboczych. W osadzarkach<br />

jednokorytowych pojedynczy zawór pulsacyjny zasila<br />

powietrzem dwie posobne komory robocze pojedynczego<br />

przedziału koryta, natomiast w osadzarkach<br />

dwukorytowych najczęściej dwie naprzeciwlegle poło-<br />

Ŝone w korytach komory. Dla uzyskania wymaganej<br />

powierzchni przekroju kanałów przelotowych w zaworze<br />

pulsacyjnym stosowane są podwójne zawory wlotu<br />

i wylotu powietrza roboczego. Zarówno zawór wlotowy,<br />

jak i wylotowy posiada dwa usytuowane poziomo<br />

talerze mocowane na wspólnym trzpieniu połączonym<br />

z tłoczyskiem siłownika pneumatycznego [8, 10].<br />

Zawory pulsacyjne w osadzarkach typu <strong>KOMAG</strong><br />

usytuowane są na górnej powierzchni zbiornika powietrza<br />

wyrównawczego, które zabudowane są na<br />

burcie koryta roboczego.<br />

Dla róŜnicowania ilości powietrza przepływającego<br />

przez dwie komory robocze wykorzystywane są prze-<br />

pustnice klapowe (obrotowe), których obudowy umiejscowione<br />

są pomiędzy zaworem pulsacyjnym a zbiornikiem<br />

wyrównawczym. W zaworach pulsacyjnych, które<br />

posiadają boczne otwory wlotu spręŜonego powietrza<br />

i jego wylotu do atmosfery, poprzez sprzęŜone<br />

przepustnice kontrolowany jest jego przepływ z obu<br />

podsitowych komór roboczych.<br />

Rys.1. Zawór pulsacyjny dwutalerzowy typu <strong>KOMAG</strong> [8, 10]<br />

W celu uzyskania moŜliwości dwuciśnieniowego<br />

zasilania komór powietrzem roboczym opracowano<br />

rozwiązania konstrukcyjne w oparciu o podwójne i pojedyncze<br />

zawory talerzowe (rys. 1 i 2). Ich konstrukcja<br />

róŜni się od pozostałych rozwiązań zaworów zastosowaniem<br />

dwóch zaworów wlotowych i jednego wylotowego<br />

oraz przystosowaniem do zasilania z dwóch<br />

osobnych źródeł powietrza o zróŜnicowanym ciśnieniu.<br />

NiezaleŜnie sterowane zawory wlotowe kolejno otwierające<br />

przepływ spręŜonego powietrza roboczego<br />

o odpowiednim ciśnieniu do komór roboczych umoŜliwiają<br />

uzyskanie trapezoidalnego przebiegu krzywej<br />

pulsacji wody w korycie osadzarki. Do napędu zaworów<br />

mogą być stosowane zarówno siłowniki pneumatyczne,<br />

jak i hydrauliczne [8, 10].<br />

2.2. Układy odbioru produktów rozdziału<br />

W rozwiązaniach konstrukcyjnych układów odbiorczych<br />

produktu dolnego osadzarek pulsacyjnych wzbogacających<br />

nadawy węglowe stosowane są róŜne metody<br />

odprowadzania ziaren frakcji cięŜkich z powierzchni<br />

roboczej koryta. Wynikają one głównie z rozmiaru<br />

ziaren nadawy oraz przyjętych załoŜeń projektowych<br />

odnośnie stopnia kontroli procesu rozdziału lub przewidywanego<br />

obciąŜenia.<br />

Osadzarki miałowe<br />

W osadzarkach miałowych OM, wzbogacających<br />

nadawy o uziarnieniu 20(30)–0,5(0) mm stosowane są<br />

przepusty rurowe typu „R” oraz zasuwowe typu „Z”<br />

(rys. 3). Ich wspólną cechą jest posiadanie kanału odbiorczego,<br />

dzięki któremu zwiększono wysokość warstwy<br />

materiału nad szczeliną przepustu [7, 9].<br />

<strong>MASZYNY</strong> GÓRNICZE 3-4/<strong>2010</strong> 127

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!