MASZYNY GÃRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG
MASZYNY GÃRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG
MASZYNY GÃRNICZE 3 i 4/2010 - Instytut Techniki Górniczej KOMAG
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
5. Ocena zgodności prowadzona przez<br />
<strong>Instytut</strong> <strong>Techniki</strong> Górniczej <strong>KOMAG</strong><br />
Jedną z jednostek notyfikowanych m.in. w zakresie<br />
dyrektywy 2006/42/WE jest <strong>KOMAG</strong> Zakład Badań<br />
Atestacyjnych Jednostka Certyfikująca, posiadający<br />
uprawnienia do wydawania certyfikatów badania typu<br />
WE dla maszyn do robót podziemnych: obudów zmechanizowanych,<br />
lokomotyw oraz wózków hamulcowych.<br />
Ponadto, jako akredytowana jednostka certyfikująca<br />
wyroby, na podstawie akredytacji udzielonej przez<br />
Polskie Centrum Akredytacji (certyfikat akredytacji<br />
nr AC023), prowadzi certyfikację maszyn i urządzeń,<br />
głównie przeznaczonych do stosowania w zakładach<br />
górniczych.<br />
Procedura certyfikacji wyrobów obejmuje weryfikację<br />
dokumentacji technicznej oraz cech konstrukcyjnych<br />
wyrobów poprzez wykonanie odpowiednich<br />
badań w akredytowanych laboratoriach. W procesie<br />
certyfikacji wykorzystuje się kryteria techniczne zaczerpnięte<br />
z norm, w przewaŜającej większości przypadków,<br />
zharmonizowanych z dyrektywami obowiązującymi<br />
w Unii Europejskiej.<br />
Certyfikat zgodności wydany przez <strong>KOMAG</strong> Zakład<br />
Badań Atestacyjnych Jednostkę Certyfikującą upewnia<br />
producenta, Ŝe dopełnił wszystkich swoich obowiązków<br />
oraz uŜytkowników, Ŝe dostarczany wyrób spełnia<br />
wszystkie zasadnicze wymagania a przekazana wraz z<br />
wyrobem instrukcja jest wyczerpująca i odnosi się do<br />
zidentyfikowanego ryzyka resztkowego. Oprócz certyfikacji<br />
wyrobów w ramach krajowego systemu oceny<br />
zgodności nadzorowanego przez Polskie Centrum<br />
Akredytacji, producent moŜe uzyskać dla swojego wyrobu<br />
dobrowolny certyfikat na zastrzeŜony znak towarowy<br />
„B”, potwierdzający, Ŝe wyrób ten nie stwarza<br />
zagroŜenia dla Ŝycia, zdrowia, mienia i środowiska<br />
naturalnego. W procesie certyfikacji na zastrzeŜony<br />
znak towarowy „B” wykorzystuje się kryteria techniczne<br />
zaczerpnięte z krajowych norm branŜowych oraz kryteria<br />
techniczne ustalone z producentem i uŜytkownikiem.<br />
Producenci lub projektanci mogą równieŜ uzyskać<br />
wsparcie <strong>KOMAG</strong>-u w zakresie prowadzenia i dokumentowania<br />
analizy i wyników oceny ryzyka maszyn<br />
i urządzeń, jak równieŜ systemów technologicznych.<br />
WaŜnym wsparciem dla projektantów układów sterowania<br />
związanych z bezpieczeństwem oraz ich podzespołów<br />
jest oferowana pomoc przy określaniu funkcji<br />
bezpieczeństwa maszyn lub systemów, jak równieŜ<br />
weryfikowanie wymaganego i osiągniętego środkami<br />
technicznymi, poziomu bezpieczeństwa z wykorzystaniem<br />
normy PN-EN ISO 13849-1:2008 [7], PN-EN ISO<br />
13849-2:2008 [8] oraz PN-EN 62061:2008 [9] (np.<br />
w odniesieniu do systemów sterowania zbudowanych<br />
w oparciu o sterowniki programowalne).<br />
6. Wnioski<br />
Przeprowadzenie oceny zgodności wyrobów z wymaganiami<br />
dyrektyw jest procesem decydującym<br />
o bezpieczeństwie uŜytkowania wyrobów. Z tego powodu<br />
wymagane przez dyrektywy procedury oceny<br />
zgodności naleŜy przeprowadzać z naleŜytą starannością,<br />
posługując się kryteriami technicznymi z najnowszych<br />
wydań norm zharmonizowanych, odpowiadających<br />
aktualnemu poziomowi wiedzy technicznej.<br />
Projektując układy sterowania maszyn realizujące<br />
funkcje związane z bezpieczeństwem naleŜy uwzględnić<br />
wymagania niezawodnościowe, postępując zgodnie<br />
z zasadami zawartymi w normach PN-EN ISO<br />
13849-1:2008 [7], PN-EN ISO 13849-2:2008 [8] lub<br />
PN-EN 62061:2008 [9]. Wymóg ten do tej pory nie jest<br />
w pełni realizowany z powodu m.in. braku przetłumaczonych<br />
na język polski norm serii PN-EN 13849,<br />
braku danych niezawodnościowych podzespołów oraz<br />
ograniczonego dostępu do certyfikowanych elementów<br />
logicznych przeznaczonych do realizacji funkcji bezpieczeństwa.<br />
Tylko osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje<br />
i wiedzę techniczną w zakresie ocenianego wyrobu są<br />
w stanie rzetelnie i obiektywnie stwierdzić, czy konstrukcja<br />
wyrobu, zastosowane środki ochronne oraz<br />
informacje przekazywane uŜytkownikom zapewniają<br />
zgodność z wymaganiami dyrektyw oraz gwarantują<br />
przekazanie uŜytkownikowi wyrobu, którego stosowanie<br />
nie wiąŜe się z ryzykiem na nieakceptowanym<br />
poziomie.<br />
Biorąc pod uwagę powyŜsze przesłanki, korzystanie<br />
z oferty Zakładu Badań Atestacyjnych Jednostki<br />
Certyfikującej w zakresie certyfikacji maszyn oraz prowadzenia<br />
analiz i oceny ryzyka maszyn oraz systemów<br />
sterowania jest jak najbardziej celowe, co zresztą<br />
potwierdza liczba wydawanych przez tą jednostkę<br />
certyfikatów, ekspertyz i opinii.<br />
Literatura<br />
1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z 21 października<br />
2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań<br />
dla maszyn (Dz.U. nr 199, poz.1228).<br />
2. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie<br />
oceny zgodności (Dz.U. nr 166 poz. 1360 wraz<br />
z późniejszymi zmianami).<br />
3. PN-EN ISO 14121-1:2008 Bezpieczeństwo maszyn.<br />
Ocena ryzyka. Część 1: Zasady (oryg.).<br />
188 <strong>MASZYNY</strong> GÓRNICZE 3-4/<strong>2010</strong>
Change language