System euroatlantycki przed i po zakończeniu zimnej wojny. Istota ...

pejskiej wręcz najważniejszą – w procesie budowy nowego ładu światowego 17 . Badaczei eksperci są w zasadzie zgodni, iż na przełomie XX i XXI wieku najważniejszym wydarzeniemna światowej scenie stało się „ponowne wejście smoka”, czyli powrót Chin, ichrosnąca potęga, rzucająca wyzwanie dominacji Stanów Zjednoczonych. Błyskawicznyrozwój potęgi gospodarczej i politycznej Chin jest uważany dziś za najważniejszy czynnikw procesie rekonfiguracji współczesnej sceny globalnej i budowy nowego ładumiędzynarodowego. Świadczy o tym tempo rozwoju tego kraju, internacjonalizacjigospodarki, wyjście ze stanu marginalizacji, coraz silniejsza pozycja na arenie międzynarodowejoraz prezentowane już otwarcie aspiracje globalne.Chiny na początku drugiej dekady XXI wieku stały się największą fabryką świataoraz krajem o największych zasobach finansowych. Co więcej, w stosunkowo krótkimczasie ChRL stała się też światową potęgą w zakresie nauki, edukacji i kultury orazw dziedzinie militarnej. Jest to efekt przyjętej po 1978 roku strategii, polegającej nakoncentracji na rozwoju gospodarczym i modernizacji oraz na zapewnieniu pokojowegootoczenia i unikaniu konfliktów. Władze ChRL zakładają, że najpóźniej do połowyXXI wieku Chiny staną się „pierwszym mocarstwem globu, wyprzedzając Stany Zjednoczone”.Dziś trudno jednak przewidzieć, co będzie dalej, kiedy Chiny ten cel osiągną?Czy będą chciały Pax Americana zastąpić przez Pax Sinica, czy też nadal będą współpracowałyze światem i dążyły do umacniania jego bezpieczeństwa? Mam nadzieję, żenie ziści się czarny scenariusz, który przewidują Antonie Brunet i Jean-Paul Guichardw książce pt. Chiny światowym hegemonem?, która nie tak dawno ukazała się równieżw Polsce. Autorzy – wybitny ekonomista teoretyk oraz finansista praktyk od lat zajmującysię Chinami, dokonując analizy chińskiego fenomenu udowadniają tezę, jak dalecew świadomości ludzi zakorzenił się z gruntu fałszywy obraz Państwa Środka jako krajuTrzeciego Świata, producenta tanich i prostych wyrobów. Opierając się na najnowszychdanych, A. Brunet i J.-P. Guichard pokazują, że Chiny już dziś są potęgą gospodarczą,największym w świecie konsumentem podstawowych surowców, ale także wierzycielemniemal wszystkich państw Zachodu, ze Stanami Zjednoczonymi na czele. To Chiny –według nich – już dziś dyktują światu warunki, to one decydują o sytuacji na światowychrynkach finansowych, wreszcie – to od nich zależy rozwiązanie obecnego kryzysu, zaktóry w dużym stopniu odpowiadają! W pracy tej autorzy ci piszą wprost, że: „Nikt niechce dojrzeć ani wierzyć, że zamiarem Chin jest ni mniej, ni więcej, tylko dominacja nadświatem i rozpowszechnienie systemu totalitarnej organizacji, która już w nich panuje.(…) Chiny dzięki stosowanej przez siebie strategii gospodarczej destabilizują kraje rozwinięte,aby pozbawić je światowej hegemonii – równocześnie zaś pozwala im to jeszczeumocnić własny reżim polityczny i eksportować go następnie do wielu krajów świata” 18 .17 Patrz: A. Madison, The Word Economy: A Millennial Perspective, OECD, Paryż 2001; J. Rowiński, Chiny:nowa globalna potęga? Cień dawnej świetności i lat poniżenia, [w:] A.D. Rotfeld (red.), Dokąd zmierzaświat?, PISM, Warszawa 2008, s. 350–351.18 Patrz: A. Brunet, J.-P. Guichard, Chiny światowym hegemonem?, Wydawnictwo Studio EMKA, Warszawa2011, s. 12 i 15. Por. także: J. Gabriel, K. Schmidt (i inni), Scenarien für die chinisische Aussenpolitikim Jahr 2020, „Internationale Politik und Gesellschaft”, nr 2, 2008, s. 90–106.25