Tefekkür

İNSAN
İNSAN
boyun eğmiş olan bu hormonlar görevlerini
yerine getirirken, birbirleriyle inanılmaz bir
şekilde işbirliği yaparlar. Örneğin, büyüme
hormonu bir yandan büyümeyi düzenlerken,
bir yandan da insülinle işbirliği içinde çalışarak
kandaki şeker miktarını ayarlar. şüphesiz,
iki sıvının birbiriyle uyum içinde olmaları
hiç yanlış yapmadan kandaki şeker miktarını
ayarlayabilmek gibi büyük çapta bilgi ve beceri
gerektiren bir görevi yerine getirebilmeleri,
Rabbimizin kudretiyle gerçekleşen oldukça
büyük birer yaratılış hakikatıdır. Vücudumuzda
hayati fonksiyonlar gerçekleştiren bir başka
hormon üreticisi de troid bezleridir. Troid bezlerinin
görevi, kanda ve kemiklerdeki kalsiyum
ve fosfor miktarlarını düzenleyen bir hormon
üretmektir. Etten ve kemikten oluşan insan
bedeninin kandaki kalsiyum ve fosfor ihtiyacını
hesaplayarak, tam ihtiyaca göre üretim yapabilmesi
şüphesiz rabbimizin bir hikmeti ve
sonsuz ilminin bir tecellisidir.
Vücudumuzda hormon üreten bir başka bölümde
böbrek üstü bezidir. iç içe iki ayrı salgı
bezinden oluşan bu bölümde iki hormon üretilir.
Bilindiği gibi sinir sistememiz korku yada
kızgınlık gibi yoğun duygulara tepki gösterir.
Bu durumda iç bezden büyük miktarlarda
hormon salgılanır. Vücudu acil durumlar için
adeta teyüakkuza geçiren bu hormonların
salgılanması sonucunda kan basıncı artar,
gözbebekleri büyür, kan, hayati organlara ve
iskelet kaslarına pompalanır, kalp atışı hızlanır.
İnsan vücudunda meydana gelen hemen her
türlü işlemde ayrı ayrı fonksiyorları olan hormonlar
insan yaşadığı müddetçe kendilerine
verilen görevleri eksiksiz olarak yerine getirir.
Bu hormonların her birinin biraz eksik veya
fazla olması insan için hayati tehlike taşır. insanın
haberi bile olmadan herşeyi büyük bir
denge ile idare eden Rabbimiz, onun ihtiyacı
olan hormonları tam zamanında, tam bedenin
ihtiyacı kadar yaratıp, bedenin eksikliklerini
giderir. Hipofiz dediğimiz şey de, diğer salgı
bezleri de Allah (Celle celalüh) tarafından yaratılan
birer sebebtir. Yoksa bir bezelye tanesi
kadar olan hipofiz sadece bir et parçasıdır ve
göklerde ve yerde varolan herşey gibi Allahü
Teâlâ’nın “Ol” emrine boyun eğmiştir. “Göklerde
ve yerde ne varsa onundur, tümü Ona
gönülden boyun eğmişlerdir. Gökleri ve yeri,
bir örnek edinmeksizin yaratandır. O, bir işin
olmasına karar verirse ona yalnızca “ol” der ve
o da hemen oluverir (Bakara Suresi 117. âyet
meali)
DOĞUM
Kur’an-ı kerim’de insanlar imana çağrılırken
olukça farklı konulardan bahsedilir. Kimi zaman
gökler, kimi zaman yeryüzü, kimi zaman
da hayvanlar ve bitkiler insana delil gösterilir.
Yine birçok âyette insanın bizzat kendi yaradılışına
dönüp bakması öğütlenir. insanın nasıl
yeryüzüne geldiği, hangi aşamalardan geçtiği
ve temel maddesinin ne olduğu sık sık hatırlatılır:
“Sizleri Biz yarattık, yine de tasdik etmeyecek
misiniz?” “ şimdi rahimlere dökmekte
olduğunuz meniyi gördünüz mü?” Onu sizler
mi yaratıyorsunuz yoksa yaratıcı Biz miyiz?”
(Vakıa Suresi 57- 59. âyet meali)
İnsanın yaradılışı ve yaradılış özelliği daha
pek çok âyette vurgulanır. Ancak bu vurgular
arasında öyle bilgiler vardır ki; bunlar 7. yüzyılda
yaşayanların asla bilemeyeceği detaylardır.
işte bunlardan bazıları:
1) İnsan meni sıvısının tamamından değil
aksine çok küçük bir
parçasından yaratılır.
2) Bebeğin cinsiyetini erkeğin kromozomları
belirler.
3) İnsan embriyosu ana rahmine adeta bir
sülük gibi yapışır.
4) İnsan ana rahminde üç karanlık bölge
içinde gelişir. Kur’an- ı kerim’in indirildiği yüzyılda
da insanlar elbette doğumun temel maddesinin
cinsel ilişki sonrasında erkekten gelen
sıvıyla ilgili olduğunu biliyorlardı. Çocuğun
ortalama dokuz ayda doğduğu da rahatlıkla
gözlemlenen, bilmek için araştırma gerektirmeyen
bir konuydu. Ancak yukarıda sıraladığimız
bilgiler o devrin insanının bilgi seviyesinin
çok üstündeydi. Bunlar, ancak 20. yüzyıl bilimi
tarafından bilindi. şimdi bu bilgileri sırayla inceleyelim:
1)“Basbayağı bir su”
Spermler yumurtaya varana kadar annenin
vücudunda zorlu bir yolculuk geçirirler. Bu
yol-culukta 250 milyon spermin ancak bin kadarı
yumurtaya ulaşmayı başarır. Beş dakika
sonra sona erecek yarışın sonunda yarım tuz
tanesi büyüklüğündeki yumurta spermlerden
yalnızca birini kabul edecektir. Yani, insanın
özü meninin tamamı değil, ondan küçük bir
parçadır. Ancak bilindiği gibi bunlardan sadece
biri yumurtayı döllemeyi başarır. Kur’an-ı
kerim ise bu gerçeği şöyle açıklar: “insan, kendi
başına ve sorumsuz bırakılacağını mı sanıyor?
Kendisi, akıtılan meniden bir damla su değilmiy
di?” (Kıyamet Suresi 36. âyet meali)
Dikkat edilirse Kuranda, insanın meninin tamamından
değil onun içinden alınan küçük bir
parçadan yaratıldığı haber verilmektedir! Bu
ifadedeki özel vurgunun modern bilim tarafından
ortaya çıkarılan bir gerçeği açıklaması
ise ifadenin ilahi kaynaklı bir bilgi olduğunun
da delilidir.
2) Karmaşık sıvı
Meni olarak adlandırılan ve spermleri taşı-yan
besleyici sıvı, sadece spermlerden
oluşmaz. Aksine meni, birbirinden farklı sıvıların
karı şımından oluşur. Bu sıvıların spermin
gerek duyduğu enerjiyi karşılayacağı şekeri
bulundurmak, baz özelliğiyle ana rahminin
girişindeki asitleri nötralize etmek, spermin
hareket edeceği kaygan ortamı sağlamak gibi
görevleri vardır:
Ne ilginçtir ki; Kuran’da meniden söz edilirken,
modern bilimin ortaya çıkardığı bu gerçeğe
de işaret edilmekte ve karmakarışık bir sıvı
olarak tarif edilmektedir. “şüphesiz biz insanı
karmaşık olan bir damla sudan yarattık. Onu
deniyoruz. Bundan dolayı onu işiten ve gören
yaptık.” (insan Suresi 2. âyet meali) Bir başka
âyette ise yine meninin karışım olduğuna işaret
edilir, insanın ise bu karışımın özünden yaratıldığı
vurgulanır: “O, yarattığı her şeyi en güzel
yapan ve insanı yaratmaya bir çamurdan
başlayandır. Sonra onun soyunu bir özden,
basbayağı bir sudan yapmıştır.” (Secde Suresi
7- 8. âyet mealleri)
Burada öz diye çevrilen Arapça “sulala” kelimesi,
öz ya da bir şeyin en iyi kısmı demektir.
Hangi şekilde alınırsa bir “bütünün bir kısmı”
anlamına gelir. Ve bu durum, Kur’an-ı kerim’in
insanın yaradılışını en ince detayına kadar
bilen bir irade’nin sözü olduğunu göstermektedir.
Çünkü o irade, insanı yaratan Allahü
teâlâ’dır.
Yumurta Hücresini Taşıyan Tüycükler
Silya isimli tüycükler insanın ilk oluşumunda
üstlendikleri bir başka hayati görevle karşımıza
çıkmaktadır. Sperm ve yumurtanın birleşip
hücreyi oluşturmalarından önce olgunlaşmış
yumurtanın anne rahmine gitmesi gerekmektedir.
Bunun için öncelikle olgunlaşmış yumurtanın,
yumurtalıktan dışarı bırakılmasına
az bir zaman kala fallop tüpü, bir yumurtayı
yakalayabilmek için harakete geçer. Hassas
dokunuşlarla yumurtalığın üzerinde yumurta
hücresini bulmaya çalışır. Çünkü olgunlaşmış
yumurtanın döllenebilmesi için mutlaka fallop
tüpünün içine girmesi gerekir. Sonunda fallop
tüpü olgunlaşan yumurtayı bulur ve içine çeker.
Artık yumurta hücresinin yolculuğu başlamıştır.
Yumurta döllenebilmek ve ana rahmine
ulaşabilmek için fallop tüpü boyunca uzun bir
yol katetmek zorundadır. Nitekim fallop tüpünün
içinde bulunan milyarlarca hücre yumurtayı
rahme ulaştırmakla görevlendirilmiştir.
Bu hücreler yüzüylerinde bulunan silya isimli
tüycükleri ayın yöne doğru hareket ettirirler.
Böylece, elden ele çok kıymetli bir yükü taşır
gibi, yumurta hücresini gitmesi gereken yöne
522 523