Tefekkür

MADDENİN YAPISI
MADDENİN YAPISI
Madde – anti madde olmak üzere kainatta
ne varsa çifttir”
Elektronun karşıtı protonu bulmak suretiyle
açıklayan Paul Dirac; Nobel armağanı kazandı.“
Kainatın yaratılışının başında madde aleminin
temel taşı olan atom parçacığı yaratan
tarafından yaratılmıştır.
Atomun iki parçacığı vardır. Bunlardan bir
tanesi elektrondur.
Çekirdeğin etrafındaki yörüngesinde sürekli
döner ve negatif elektrik yüklü bir parçadır.
Elektron yaratılırken aynı zamanda karşıtı da
yaratılmıştır. Pozitif elektrik yüklü ve “ proton”
adını alan bir elektron, yani maddenin bir elementi
ve onun aksi yani ikiz kardeşi ama zıt
kardeşi ortaya çıkmaktadır.
Atomun çekirdek kısmını teşkil eden protonlar
vardır. Protonları teşkil eden de, kuarklar
yani en küçük atom parçacıklarıdır. Kainatın
başlangıcında bir yandan kuark yaratılırken
bir yandan da anti kuark dediğimiz onun zıttı
yaratılmıştır.
Dolayısıyla bir yandan madde teşekkül ederken
bir yandan da anti madde teşekkül ediyor.
“Madde ve anti madde bir araya geldikleri
zaman birbirini yok eden mahiyettedir.
Anti maddenin nerede olduğu bugün bilinmiyor.
Ancak kainatın dışında olduğu düşünülüyor.
Eğer kainatın içinde olsaydı, madde ve anti
madde yok ettikleri için bu alemde barınamayacaktı.”
Hidrojen gazının bir gramında (150 bin x 1
trilyon ) tane atom vardır.
Bazı bilim adamlarına göre; 10 üzeri 45 yani
10’un önüne 45 sıfatı konulduğunda çıkan sayı
miktarı kadar atom bir insanı meydana getirir.
10 üzeri 45 insan ise güneş kütlesine eşittir.
Bilim tarihinin en önde gelen buluşlarından
biri olan “kuantum teorisi” atom ve atom altı
parçacıklarının davranışlarını inceler.
“Atomun çekirdeği de pozitif yüklüdür. Elektron
ise negatif yüklüdür. Ve bunlar birbirlerini
çekerler. Nasıl oluyor da bunlar birbiriyle buluştuğu
zaman bu çekimin etkisiyle birbirinin
üzerine düşmezler de etrafında bir tur çizerek
tüm hızla giderler. İşte ilim bu noktada tıkanmıştır.
Bunu ispat edememiştir. Burada Allah-ü
Teâlâ’nın kudreti bulunmaktadır.”
“Hidrojen atomu yani kainatın ana maddesi
yıldızlar tarafından kullanılmaktadır. Yıldızlar
teşekkül ettikten sonra onların birbirine olan
çekici kuvveti atomların çekici kuvveti dolayısı
ile yıldızlar bir atom topluluğu yaparlar. Ve bir
kitle teşekkül ederler.
Bu kitle o kadar sıkışır ki zamanla, içerisindeki
hidrojen atomlarını birbiriyle kaynaştırır.
Buna fizikte füzyon ismi veririz. Yani iki hidro-jen
atomu bu elektronları ile birbiriyle birleşir.
Bu birleşmeden dolayı da korkunç enerji
meydana gelir. Yani bir hidrojen bombası patlamış
gibi olur.
Ortaya çıkan enerjide yıldızların hayatını
teşkil eder. Güneşte yaşananda budur. Güneş,
yukarıda bahsettiğimiz olayı yaşayarak bir saniyede
ne kadar hidrojen atomu yakıyor biliyor
musunuz?
Tam 565 milyon ton hidrojen yakmaktadır…”
“Kainatta katrilyonlarca güneş gibi yıldız var
ve 15 milyar yıldan beri bunun devam ettiğini
düşünün. O zaman, o kainatın, o yaktıklarını
hidrojen miktarının, tükenmeyen hidrojen miktarını
tayin etmek ve sonsuz kudret sahibi Yaradan’ın
ne büyük kudrete sahip olduğunu açık
olarak görmek mümkündür…”
“Güneşin bir saniyede 565 milyon ton hid-rojen
yakmak suretiyle kainata yaydığı enerji, ısı
ve ışık, insanlık tarihinde dünyada kullanılan
tüm enerjilerin toplamından fazladır.”
“Yani elektrik enerjisi, petrol enerjisi, hidro
elektrik enerjisi, kömürü, madeni, ne aklınıza
gelirse hepsini toplayın, güneş bir saniyede o
kadar çok enerji çıkarmaktadır.
Ama maalesef biliyorsunuz dünya güneşin
bu muazzam enerjisinden, bu büyük bolluğundan
istifade edeceğine, yer altlarına girerekmadenler
kazmakta, petrol peşinde koşmaktadır.
Halbuki insanlık eğer güneşten gelen bu
enerjinin iki saniyede çıkan miktarını toplayabilse,
dünyanın tarihinde, dünya devam ettikçe
yeterli derecede enerji sahibi olur.
Güneş ve bütün yıldızlar hidrojenlerini yakarlar.
Her yıldızın bir hidrojen deposu, yani bir
yakıt deposu vardır. Bir gün gelir hidrojen deposu
boşalır. Böylece yıldızın sonu gelmiş olur.
Yıldızın ölmesi, yıldızın büyüklüğüne göre
olur. Küçük yıldızlar az miktarda hidrojen yaktıkları
için bunların ömürleri çok uzun sürer.
Ama büyük yıldızların daha kısa olur. Bu yaşanan
akıbet şöyle olmaktadır. Yakıtı tükendiği
zaman içindeki maddeyi ortalığa atar. Sadece
demirden bir kabuğu kalır. Bu demir kabuğu
kaldıktan sonra evvela demir kabuk parıldar,
küçülür ve bu w beyaz cüce ismini alır. Ondan
sonrada bu kahverengi cüce halini almak suretiyle
ortadan kaybolur. Atom çok ilginç bir
varlıktır. Elektronlar çekirdeğin etrafında bir
saniyede bin kilometre ve bir saniyede 1,5 milyar
tur çizecek şekilde hareket ederler. Lütfen
dikkat buyurun, mesela, 6 elektronlu yani atom
ağırlık sayısı 6 olan bir atom etrafında bütün
elektronlar bir saniyede 1,5 milyar tur, yani saniyede
bin kilometre hızla çekirdeğin etrafında,
madde dünyaya geldiği andan itibaren yani
15 milyar yıldan beri devamlı olarak intizam
içerisinde birbiriyle hiç çarpışmadan dönüp
dururlar.
İşte bu şekilde bir elektrondan ve bir protondan
teşekkül eden ilk ana maddenin, kainatın
ana maddesinin hidrojen atomu olduğu kabul
edilmektedir.
Simya Labarotuvarı
Yıldızların bünyelerindeki sıkışıklık büyüdükçe
hidrojen atomlarını, iki atomu bir araya
sokarak füzyon dediğimiz olayda birleştirirler.
Bu füzyondan muazzam enerji çıkar. Yani
bir atom bombası patlar gibi… Güneşimizde
her an bu patlamalar oldukça binlerce, milyonlarca
atom bombası patlıyor gibi enerji çıkar ve
güneş saniyede 565 milyon ton hidrojen yakar
dedik. Şimdi bu yakma esnasında her yakıldıkça
hidrojen, iki atom birleşerek bir helyum
atomu haline gelir. Yani hidrojenin biraz daha
büyüğü. Eğer ileride hidrojen azalırsa yıldızda,
o zaman helyumları yıldız birleştirerek yeni bir
madde yapmaya çalışır. Yine aynı şekilde bu
iki maddenin yani helyumların birleşmesiyle
bir enerji husule gelir.
Helyum iki hidrojen atomundan ibarettir. İki
helyum birleştiği zaman da, berilyum adında
bir üçüncü madde doğar. İki berilyum mad-
582 583