You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
54<br />
Starożytna Grecja<br />
Zwykle w igrzyskach uczestniczyli miejscowi obywatele.<br />
Zawody odbywające się w niektórych miastach<br />
cieszyły się szczególnym uznaniem. Na igrzyskach<br />
tych startowali zawodnicy przybywający z całej<br />
Grecji. Największy rozgłos zdobyły igrzyska organizowane<br />
w Olimpii (patrz: mapa na s. 40), gdzie znajdowała<br />
się słynna na całą Helladę świątynia Zeusa.<br />
Przed igrzyskami posłańcy ogłaszali w całej Grecji<br />
święty pokój. Następowało zaprzestanie działań wojennych,<br />
ponieważ mogły one uniemożliwić zawodnikom<br />
przybycie do Olimpii oraz zakłócić atmosferę<br />
pokojowej rywalizacji. Igrzyska zaczynały się od ceremonii<br />
religijnych – złożenia ofiar bogom, przede<br />
wszystkim Zeusowi. Zawodnicy uroczyście przysięgali,<br />
że będą przestrzegać reguł sportowej rywalizacji<br />
i walczyć uczciwie.<br />
Zmagania na igrzyskach<br />
Zmagania sportowe trwały pięć dni. Rywalizowano<br />
w kilku dyscyplinach. Były to m.in. biegi, rzut<br />
oszczepem, rzut dyskiem, skok w dal, zapasy, walka<br />
na pięści i wyścigi konnych zaprzęgów. Zwycięzcy<br />
otrzymywali jedynie symboliczne nagrody – wieńce<br />
z gałązek oliwnych. Jednak w rodzinnych miastach<br />
Grecka idea pokojowej,<br />
<br />
<br />
<br />
pierwsze .<br />
• <br />
<br />
witano ich jako bohaterów. Obdarowywano cennymi<br />
przedmiotami, stawiano im posągi i pisano na ich<br />
cześć pochwalne wiersze.<br />
Ogólnogreckie igrzyska były wielkim świętem<br />
i przejawem wspólnoty wszystkich Hellenów, którzy<br />
mieszkali w różnych miastach (czasem sobie wrogich),<br />
lecz mówili jednym językiem, mieli podobne<br />
wierzenia i obyczaje.<br />
Święto Dionizosa<br />
Starożytna Grecja była ojczyzną teatru. Przedstawienia<br />
wywodziły się z radosnych ceremonii religijnych<br />
ku czci Dionizosa – opiekuna dzikiej przyrody, boga<br />
winorośli i wina. Uroczystości rozpoczynała roztańczona<br />
procesja, podczas której chór śpiewał pieśni<br />
wychwalające bóstwo. Przewodnik procesji inicjował<br />
śpiew i prowadził z chórem dialog. Z czasem<br />
z obrzędów tych wykształciły się spektakle teatralne<br />
– przewodnik chóru stał się pierwszym aktorem,<br />
a przedstawienie odrębną częścią uroczystości ku<br />
czci Dionizosa.<br />
Początkowo spektakle odbywały się w różnych<br />
miejscach pod gołym niebem. W V wieku p.n.e.<br />
w Atenach, na stoku Akropolu, zbudowano pierwszy<br />
teatr. Stał się on wzorem dla tego rodzaju budowli,<br />
które wznoszono w całej Helladzie.<br />
Tragedia i komedia<br />
W starożytnych greckich przedstawieniach występowało<br />
maksymalnie trzech aktorów, ale wcielali się<br />
oni w różne postacie. Towarzyszył im chór, który komentował<br />
akcję spektaklu.<br />
W starożytnej Grecji rozwinęły się dwa gatunki<br />
dramatu, czyli sztuk teatralnych. Tragedie były to sztuki<br />
poruszające poważne problemy, zwykle kończyły<br />
się śmiercią głównego bohatera. Opowiadały najczęściej<br />
o wydarzeniach z mitologii. Natomiast wesołe<br />
sztuki, czyli komedie, dotyczyły aktualnych wydarzeń<br />
rozgrywających się w greckich polis. Były pełne żartów<br />
z ludzkich wad oraz kpin z polityków i innych znanych<br />
osobistości. Najsłynniejszymi autorami greckich tragedii<br />
byli Ajschylos, Sofokles i Eurypides, a najwybitniejszy<br />
twórca komedii to Arystofanes.
Change language