Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
На „ти“ со<br />
ВЕРИЦА НЕДЕСКА<br />
ДЕЦАТА СЕ НАШЕТО<br />
СОВРШЕНО ОГЛЕДАЛО<br />
Нема ништо посилно и поиздржливо од жена<br />
Пишува: Ана Јовковска<br />
Фотограф: Жарко Чулиќ<br />
Верица Недеска дојде во Македонија. Се израдував што<br />
имам можност да ја интервјуирам оваа прекрасна жена,<br />
актерка, сценаристка, режисерка, мајка на две деца, сопруга<br />
на режисерот Иво Трајков, Охриѓанка која живее во Прага...<br />
можам да продолжам да редам или, пак, да ја опишам со три<br />
збора – ретко убав човек! Длабока е како родното Охридско<br />
Езеро, а едноставна. Вредна и своја. Само што заврши со<br />
снимањето на еден краткометражен филм каде што глуми,<br />
а веќе паралелно го подготвува целовечерното сценарио со<br />
кое живее подолг период. „Понекогаш се чувствувам како<br />
обврските никогаш да не ќе завршат, но филмот не е трка на<br />
100 метри, туку маратон, така што уште сум на патеката“, ми<br />
вели. Глумата ѝ е одмор од светот на возрасните, а за светот<br />
на децата ни проговори и од личните искуствава. На крајот<br />
од разговорот ми ја кажа најточната дефиниција за кичот:<br />
Неприфаќањето на себеси раѓа кич. Ние сме опседнати да им<br />
се допаднеме на другите, да бидеме нешто што не сме.<br />
АЈ: Верица, драго ми е што одвоивте време за овој разговор<br />
во овие неколку денови додека сте во Македонија.<br />
Најсиромашен човек е човекот без време. Во тој поглед, јас<br />
се чувствувам мошне сиромашно во последно време. Вие? И<br />
на што најмногу го „арчите“ своето време?<br />
ВН: Драга Ана, во тој случај и јас сум една од посиромашните<br />
душички на планетава. Во последно време сè повеќе запаѓам<br />
во сиромаштија од таков вид. Обидувајќи се да балансирам<br />
помеѓу домашните обврски и професионалните задачи што<br />
ме чекаат, сè повеќе работи не стигнувам да ги направам.<br />
Зошто децата се најкреативните суштества? Затоа што,<br />
за разлика од возрасните, имаат време да се досадуваат,<br />
а досадата раѓа креативност. Од тој поглед, жал ми е што<br />
одамна не сум се досадувала. Постигнување баланс помеѓу<br />
земјата во која живеам и земјата каде што ги развивам моите<br />
моментални проекти, бара уште поголем напор за економично<br />
и квалитетно трошење на времето. Но, претпоставувам, тоа е<br />
судбината на секој возрасен. За среќа, со возраста доаѓа и<br />
трпеливоста, мирот и сознанието за минливоста.<br />
АЈ: Актерка, сценаристка, режисерка, сопруга, мајка...<br />
Како ви изгледа еден ден во Прага, меѓу професионалните<br />
обврски и приватните приказни?<br />
ВН: Најважното нешто што морав да го научам, особено<br />
откако станав мајка, е фактот дека перфекционизмот е<br />
невозможен. Со сите овие „улоги“ што се обидувам да ги<br />
„одиграм“ во животот, учам да реагирам и да импровизирам<br />
на најдобар начин и, најважно од сè, да се радувам и да<br />
живеам сега и тука. Утрата ми почнуваат во шест и до осум<br />
часот сè ми е во знакот на подготовка за претстојниот ден<br />
на децата. Откако едниот ќе тргне на училиште, а другиот во<br />
градинка, се обидувам времето да го искористам за работа<br />
14
Change language