Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Неколку години пред бракот со Леонард, Вирџинија<br />
почнала со пишување на својот прв роман со оригинален<br />
наслов „Мелимброзија“, што по девет години и многубројни<br />
измени излегува во 1915 година под насловот „Крајот на<br />
патувањето“. Таа во делото експериментира со неколку<br />
книжевни алатки, како необични, нелинеарни наративни<br />
перспективи, околности и состојби како на сон и спонтаност<br />
при пишувањето. Две години подоцна, Вирџинија и Леонард<br />
купуваат машина за печатење и ја<br />
основаат „Хогарт прес“, нивната<br />
издавачка куќа, управувана од нивниот<br />
дом од која ќе излезат многу нивни<br />
изданија, како и дела од Зигмунд Фројд,<br />
Кетрин Менсфилд и Т. С. Елиот.<br />
Една година по крајот на Првата светска<br />
војна, Вирџинија го издава романот<br />
„Ноќ и ден“ (1919), временски сместен<br />
во ерата на едвардијанската Англија.<br />
Третиот роман „Собата на Јакоб“ (1922)<br />
е инспириран од брат ѝ Тоби, во кој<br />
по првпат внела модерни елементи<br />
при пишувањето. Истата година се<br />
запознава со авторката, поетесата и<br />
градинарка на дворови, Вита Саквил-<br />
Вест, сопруга на англискиот дипломат<br />
Харолд Николсон. Вирџинија и Вита<br />
почнуваат да се гледаат како пријателки<br />
што подоцна се развива во романтична<br />
врска. Иако по некое време ќе ја<br />
прекинат врската, двете остануваат<br />
пријателки сѐ до смртта на Вирџинија.<br />
Во 1925 година, Вулф добива позитивни<br />
критики за „Г-ѓа Даловеј“, нејзиниот<br />
четврти роман. Фасцинантната<br />
приказна се преплеткува со внатрешни<br />
монолози што поттикнале разни дилеми<br />
и прашања на теми како феминизам,<br />
ментални болести и хомосексуалност<br />
во поствоена Англија. Романот доби<br />
своја филмска адаптација во 1997<br />
година со актерката Ванеса Редгрејв<br />
во главната улога, што подоцна ќе биде<br />
инспирација за романот „Часовите“ на<br />
писателот Мајкл Канингем, што, пак,<br />
беше отелотворен во филм во 2002<br />
година во кој Никол Кидман маестрално<br />
ја отслика Вулф за што беше наградена<br />
сo „Оскар“. Романот „Кон светилникот“<br />
(1927) бил еднакво успешен поради<br />
модернистичкото истражување и<br />
нурнување во релациите меѓу луѓето преку животите на<br />
членовите од семејството Ремзи додека го поминуваат<br />
одморот на островот Скај во Шкотска.<br />
Саквил-Вест е музата-инспирација за романот „Орландо“ во<br />
кој Вулф го конципира дејството околу англиски благородник<br />
кој мистериозно станува жена на триесетгодишна возраст<br />
и живее преку три века. Овој роман е нејзиното ремекдело<br />
за кое Вулф доби пофалби од критиката и достигна<br />
нови нивоа на популарност. Во 1929 година, Вирџинија го<br />
издава „Сопствена соба“, феминистички есеј базиран на<br />
предавањата што ги одржувала пред жени на колеџ, во кои<br />
се задржувала на женските ролји во литературата. Во есејот<br />
„ВИСТИНА Е ДЕКА ЧЕСТО<br />
МИ СЕ ДОПАЃААТ ЖЕНИ.<br />
МИ СЕ ДОПАЃА НИВНАТА<br />
НЕКОНВЕНЦИОНАЛНОСТ.<br />
МИ СЕ ДОПАЃА НИВНАТА<br />
КОМПЛЕТНОСТ. МИ<br />
СЕ ДОПАЃА НИВНАТА<br />
АНОНИМНОСТ“<br />
таа ја искажува идејата дека „За една жена да може да<br />
пишува фикција таа мора да има пари и своја просторија“.<br />
Во нејзиното следно дело „Бранови“ (19<strong>31</strong>) таа ги турка<br />
книжевните граници, создавајќи драма-поема напишана за<br />
изведба на шест различни лика. Во 1937 година го издава<br />
последниот роман пред нејзината смрт „Години“, за една<br />
семејна историја разгледана низ генерациите, а следната<br />
година го издава есејот „Три гвинеи“, што е своевидно<br />
продолжување на феминистичките<br />
теми од „Сопствена соба“, адресиран<br />
против фашизмот и војната.<br />
Во текот на својата кариера, Вулф<br />
честопати држела предавања на<br />
колеџи и универзитети, имала<br />
драматични преписки, пишувала<br />
моќни есеи и издала куси приказни.<br />
Кон средината на четириесеттите<br />
години од нејзиниот живот веќе била<br />
докажана како интелектуалка во<br />
општеството, иновативна и влијателна<br />
писателка која го пробивала патот<br />
на феминизмот. Дотогаш невидените<br />
книжевни способности ѝ донеле<br />
успех кај критичарите, колегите и<br />
публиката, но и покрај успесите во<br />
кариерата, таа постојано патела<br />
од долгата и исцрпувачка борба со<br />
депресијата и драматичните промени<br />
на расположението.<br />
Сопругот на Вирџинија, Леонард,<br />
кој секогаш бил покрај неа, бил<br />
свесен за знаците што укажувале на<br />
сѐ подлабоката депресија во која<br />
запаѓала. Тоа било забележливо<br />
особено додека таа работела на<br />
последниот манускрипт „Помеѓу<br />
чиновите“, што е објавен постхумно, во<br />
1941 година. Во тој период во Европа<br />
беснеела Втората светска војна, па<br />
двајцата сопружници се договориле<br />
дека ќе извршат самоубиство во исто<br />
време доколку Германија ја нападне<br />
Англија, особено стравувајќи поради<br />
фактот што Леонард бил Евреин.<br />
Во 1940 година нивниот лондонски<br />
дом бил уништен кога Германците го<br />
бомбардирале градот.<br />
Не можејќи да се справи со<br />
разочарувањата и константната<br />
безнадежност, на 28 март 1941 година,<br />
Вирџинија го облекла својот капут, ги наполнила џебовите<br />
со камења и влегла во реката Уз, дозволувајќи да ја однесе<br />
водената струја. Властите го нашле нејзиното тело по три<br />
недели, а нејзините останки се кремирани и растурени на<br />
нивниот имот Манкс хаус, во селото Родмел, југоисточно од<br />
источен Сасекс, Англија.<br />
Иако нејзината популарност спласнала по Втората светска<br />
војна, нејзиното дело доживеа ново откривање и слава со<br />
новите генерации читатели за време на феминистичкото<br />
движење во седумдесеттите години на 20 век. Сепак, Вулф до<br />
ден-денес останува втемелена како една од највлијателните<br />
автори на минатиот век.
Change language