Geschiedenis van de onmaatschappelijkheidsbestrijding in ...

Onmaatschappelijkheidsbestrijding in Nederland 1914-197°
Al zit men niet in de regeling, adviezen of commentaar op hun uitgaven
komen er toch. Ada M.:
'Mijn vader had een keer een radio gekocht. Hij luisterde altijd naar de
bonte dinsdagavond trein. De dominee kwam toen uitleggen dat er wel
noodzakelijker dingen waren om te kopen dan een radio, waarop mijn
moeder zo boos werd dat ze de dominee met een broodmes op de vlucht
joeg'.
Tijdens hun verblijf in de oorden maken sommige gezinnen schulden
in de omringende dorpen. De leiding probeert dit zo veel mogelijk
tegen te gaan, bijvoorbeeld door te bellen naar de leveranciers in de
omtrek en hen te waarschuwen- voor bepaalde gezinnen. Tot groot
ongenoegen van de leiding komen er soms ook handelaren in het gezmsoord
die de bewoners goederen op afbetaling verkopen. Men
maakt zich hier heel druk over. Het is volgens de leiding een slechte
zaak om met mooie spullen te leuren bij gezinnen die bekend staan om
hun geldgebrek en men probeert de handelaren dan ook zo veel mogelijk
van het gezinsoord te weren.
(HER)OPVOEDING VAN KINDEREN
Aan de opvoeding van kinderen wordt groot belang gehecht. Men
gaat ervan uit dat er met de kinderen nog iets te beginnen is, terwijl de
ouders dikwijls niet meer te veranderen zijn. Die kinderen, daar ging
het om. die konje iets meegeven, zeggen veel personeelsleden.
Kinderen uit onmaatschappelijke gezinnen zijn zeer vaak debiel, zo
vermelden de rapporten. Verder zijn ze brutaal, ongehoorzaam en
vernielzuchtig, ze slaan er meteen op los. vloeken en gedragen zich
onbehoorlijk. Ze hebben geen normbesef, weten niet wat goed en
kwaad is, wat hoort en niet hoort. Lichamelijk en geestelijk zijn ze
dikwijls verwaarloosd. Ze lijden aan contactarmoede en taalarmoede
en ze zijn wantrouwig tegenover de buitenwereld, omdat bij hen
wordt 'ingeslepen' dat deze vijandig is. In de gezinnen worden de kinderen
meestal aan hun lot overgelaten waardoor het isolement nog
groter wordt. Het gebrek aan aandacht compenseren ze met' dwingelandij',
duimzuigen en masturberen.
Het werk met de kinderen richt zich in het algemeen op het corrigeren
van hun gedrag en het compenseren van datgene wat de kinderen
thuis missen. In het jeugdwerk probeert men bijvoorbeeld veiligheid
Onmaatschappelijken
te bieden, het isolement te doorbreken, vertrouwen te wekken en handigheid
aan te leren. Door het spelen en leren in groepsverband wil
men groepsaanpassing kweken, ook wil men het kind 'in spelvorm de
mogelijkheid geven tot ontlading in recreatiefbezig zijn'.
In het gezin kunnen de onopvallende maar toch sturende handen
van de gezinsverzorgster en de maatschappelijk werkster het gedrag
van de kinderen beïnvloeden, maar de aandacht richt zich hier toch
voornamelijk op de ouders en niet direct op de kinderen.
Directe aandacht en opvang is er op d'e kleuterschool, in het jeugdwerk
en in de internaten. De lagere school bezoeken de kinderen buiten
het oord. Vooral het jeugdwerk in de oorden krijgt in de loop der
jaren steeds meer aandacht. Er zijn verschillende soorten activiteiten:
de meisjes- en jongensdubs, instuifmiddagen, zomerkampen en culturele
jeugdprogramma's. Kinderpsychologen en -psychiaters testen en
observeren de kinderen en adviseren het personeel bij het jeugdwerk.
Kleuterklasje in een der gezinsoorden
149