De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl

verschillende polariteiten meer aanwezig zijn - verliest het molecuul zijn vouwing en kan het
worden gestrekt. Bij een minder sterke ladingsverschuiving - waar slechts een tendens is naar
één van beide polariteiten en er (naast neutrale) nog steeds positieve en negatieve ladingen
aanwezig zijn – kan het gebeuren dat een molecuul een geheel andere vorm aanneemt dan zijn
natuurlijke structuur. Ik veronderstel nu dat die gevonden chaperonnes – die kans zien om de
rigide vouwing van een eiwitmolecuul helemaal op te heffen – altijd een relatief sterke
elektronegatieve of elektropositieve lading hebben.
Zink is relatief sterk elektropositief. Dit houdt dan in dat de ‘vouwende kracht’ door
aantrekking van relatief zwakke positieve en negatieve atoomladingen door de relatief sterke
elektropositieve lading kan worden gedeactiveerd ofwel opgeheven.
Gebrek aan zink kan leiden tot onvoldoende ‘chaperonne-werking’, waardoor van bepaalde
eiwitten de ruimtelijke structuur niet tijdelijk kan worden opgeheven, zodat deze eiwitten niet
als een langgerekte sliert het celmembraan kunnen passeren om in de cel hun functie uit te
oefenen. Deze eiwitten zijn dan genoodzaakt om buiten de cel te blijven, waar ze dan – bij
doorgaande aanmaak van deze eiwitten – in hoeveelheid toenemen en eiwitophopingen
veroorzaken. Op hun beurt leiden die eiwitophopingen dan weer – samen met het niet kunnen
functioneren van die eiwitten in de cellen – tot disfunctioneren en wellicht afsterven van deze
cellen.
Als door dit mechanisme bepaalde eiwitten – zoals prion-eiwitten - niet kunnen worden
getransporteerd door het membraan van hersencellen, dan kunnen tussen de neuronen
ophopingen van deze eiwitten ontstaan, terwijl gebrek aan deze eiwitten in de neuronen kan
leiden tot het ontstaan van ‘tangles’.
• Bij een volledig falen van de chaperonne-moleculen zouden de eiwitten helemaal niet uit
hun eigen rigide vouwing – dus normale ruimtelijke structuur – kunnen worden gehaald en
zouden deze eiwitten in hun normale gedaante buiten de cellen ophopen, maar dat is
slechts een theoretische mogelijkheid.
• Het meest waarschijnlijke is dat de chaperonne-moleculen gedeeltelijk falen doordat er
slechts een relatief gering tekort aan zink bestaat. Hierdoor vinden dan
ladingsverschuivingen plaats die leiden tot een veranderde binding van positieve en
negatieve molecuulladingen. Hierdoor wordt de ruimtelijke structuur van deze eiwitten
anders dan de oorspronkelijke. De buiten de cellen opgehoopte eiwitten zullen in dit geval
ook een andere ruimtelijke structuur hebben en als ‘verkreukeld’ kunnen worden
beschouwd.
Op dezelfde manier als door een tekort aan zink in chaperonne-moleculen, kan ook een teveel
van een andere elektropositieve of elektronegatieve stof zorgen voor afwijkende chaperonnemoleculen,
waardoor volledige opheffing van de ruimtelijke structuur niet tot stand kan
komen, terwijl er tegelijkertijd ook een verandering van de ruimtelijke structuur van de
begeleide eiwitten optreedt. Dat lijkt ook het geval te zijn bij het teveel aan mangaan, dat
eerder werd genoemd.
Hoewel door de vaccinaties in eerste instantie de invloed van de plotsling sterk dalende
zinkspiegel dominant is, wat een daling van de positieve invloed oplevert, zal deze zich na
verloop van tijd weer enigszins kunnen herstellen en dan kan de blijvende – want aluminium
wordt opgelagen in onder meer het vetweefsel van de hersenen – positieve elektro-activiteit
van aluminium dominant worden en leiden tot de verschuiving van ladingen in de omringende
moleculen van hersencellen.
125