De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl

voorkomen. De incidentie van deze stereo-isomere eiwitten is onvoorspelbaar, net zoals het
karakter ervan.
Het immuunsysteem kan verschillend reageren op deze afwijkende eiwitten.
• Meestal wordt zo’n stereo-isomeer eiwit door het immuunsysteem als onnatuurlijk herkend
en aangezien voor een allergeen dat bestreden moet worden.
• Ook kan het stereo-isomere eiwit een zodanige ruimtelijke structuur hebben gekregen dat
het bij receptoren voor een ander eiwit in de plaats kan treden en aldus het normale
functioneren kan verstoren.
In het eerste geval is er sprake van een mobilisatie van het immuunsysteem om de
veronderstelde ‘indringer’ onschadelijk te maken. Dat gaat gepaard met koorts en ziekzijn.
Hoe sterker het immuunsysteem is ontwikkeld, hoe hoger ook de koorts kan oplopen. Zodra
het stereo-isomere eiwit is opgeruimd of via het natuurlijke metabolisme is verteerd en/of
afgevoerd verdwijnt de koorts weer. Meestal duren zulke situaties één of twee dagen, dus
ongeveer net zolang als een metabole cyclus duurt. Bij een herhaald aanbod van stereoisomere
eiwitten in de melk kan de malaise langer duren.
Bij mijn beide kleinkinderen heb ik herhaaldelijk zulke korte perioden van koorts ‘zonder
aanwijsbare oorzaak’ meegemaakt. De arts deed het af met de opmerking over een ‘koudje’,
een virusje of iets wat kinderen nu eenmaal wel vaker hebben. De oudste dronk ‘gewone’
flesvoeding en was normaal volgens het geldende vaccinatieprogramma ingeënt en de jongste
gebruikt de hypoallergene variant en is niet gevaccineerd.
Waarom de oudste toch dezelfde verschijnselen vertoonde als de jongste volgt hierna. Maar
eerst nog even terug naar de hypoallergene melk-oorzaak.
Zo’n koortsaanval gaat gepaard met een verminderde voedselinname want een ziek kind heeft
geen eetlust. Dat betekent dat ook de productie van ATP vermindert en dientengevolge ook de
kwaliteit van het veldcontact afneemt. Dat benadeelt dan weer de ontwikkeling van de baby.
En hoewel het hier gaat om relatief korte stagnaties in de aansturing van de ontwikkeling mag
de ernst hiervan niet worden onderschat, zeker als dit soort ‘onverklaarbare koortsaanvallen’
regelmatig voorkomen. Ook een aantal subtiele stoornissen kan optellen tot een niet te
verwaarlozen factor.
Ook allerlei ander voedsel dat gentech componenten bevat kan bij jonge kinderen leiden tot
de hiervoor geschetste koortsaanvallen en vormen van disfunctioneren.
Vaccinaties kunnen deze effecten nog versterken. Mijn oudste kleinkind dronk geen
zuigelingenmelk die gemodificeerd maismeel bevatte, maar was wel ingeënt. Doordat de
vaccins kwik bevatten dat lange tijd in het lichaam blijft opgeslagen, kunnen allerlei eiwitten
in het lichaam en in het (gezonde) voedsel ook veranderen in stereo-isomere eiwitten.
Hierdoor kan dan ook een reactie van het afweersysteem optreden, naast allerlei vormen van
disfunctioneren.
Als het gaat om eiwitten die kunnen worden verteerd of uitgescheiden, dan duurt de
koortsaanval relatief kort. Gaat het hierbij echter om eiwitten die langer in het lichaam blijven,
dan kunnen zo auto-immuunziekten ontstaan.
Gentech producten en vaccinaties leiden dus tot nieuwe ziektebeelden die niet goed worden
begrepen. Deze koortsende aandoeningen worden vervolgens weer vaak ‘behandeld’, want
een ziek kind moet liefst zo snel mogelijk koortsvrij worden gemaakt. Dus wordt er vaak
volgens de methode van trial and error gebruik gemaakt van koortsremmers en zelfs
174