De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl
De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl
De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Soms gaat er iets fout bij het kopiëren <strong>van</strong> de strengen DNA tijdens de celdeling: een<br />
nucleotidebase die een A had moeten zijn, wordt ver<strong>van</strong>gen door een G of een C, of verdwijnt<br />
misschien helemaal. Daardoor of als gevolg <strong>van</strong> iets anders vinden er mutaties plaats in de<br />
nucleotidenvolgorde <strong>van</strong> het DNA. Een mutatie die niet wordt gecorrigeerd kan de<br />
toekomstige evolutie <strong>van</strong> een soort beïnvloeden, als zij <strong>van</strong> invloed is op de eigenschappen<br />
<strong>van</strong> het eiwit dat het gen codeert. Een gemuteerd eiwit dat niet goed functioneert, zal worden<br />
geëlimineerd: individuen met die mutatie zullen uit het oogpunt <strong>van</strong> natuurlijke selectie in het<br />
nadeel zijn ten opzichte <strong>van</strong> andere, die het normale eiwit produceren. Ze zullen minder (of<br />
geen) nakomelingen achterlaten en daardoor zal de mutatie door natuurlijke selectie uit de<br />
populatie verdwijnen. Als de verandering in de functie <strong>van</strong> het eiwit minimaal is, zodat de<br />
mutatie niet nadelig is voor individuen die ermee behept zijn, maar evenmin door de selectie<br />
wordt begunstigd, zal zij misschien met een lage frequentie in de populatie gaan voorkomen.<br />
Een mutatie die de functie <strong>van</strong> het eiwit verbetert waardoor individuen die deze mutatie<br />
bezitten beter aangepast zijn dan degene die de normale vorm hebben (doordat<br />
bijvoorbeeld op een of andere manier het metabolisme efficiënter wordt), zal zich na korte<br />
tijd algemeen in de populatie verbreiden. Mutaties zijn niet beperkt tot veranderingen in<br />
afzonderlijke nucleotiden <strong>van</strong> de DNA-sequentie. Dikwijls kunnen er hele stukken <strong>van</strong> DNAsequenties<br />
verloren gaan of worden toegevoegd; dit staat bekend als deletie respectievelijk<br />
insertie. Maar het principe is hetzelfde. Zulke mutaties kunnen blijvend deel gaan uitmaken<br />
<strong>van</strong> de genetische uitmonstering <strong>van</strong> een soort om twee redenen: of ze hebben geen invloed op<br />
de mate <strong>van</strong> aanpassing <strong>van</strong> een soort en worden daarom getolereerd; of ze betekenen een<br />
adaptief voordeel en worden daarom door de natuurlijke selectie bevoordeeld [...]<br />
Een erg interessante zin in dit citaat is: Daardoor of als gevolg <strong>van</strong> iets anders vinden er<br />
mutaties plaats in de nucleotidenvolgorde <strong>van</strong> het DNA.<br />
Dat ‘iets anders’ zou volgens mij heel goed te vertalen kunnen zijn door ‘sturing <strong>van</strong>uit<br />
kosmische morfogenetische velden’ die al langer bestaan – en die werden opgebouwd door<br />
analoge levensvormen elders – en ook door hogere sturende bewustzijnsvelden die de evolutie<br />
‘intelligent’ begeleiden. <strong>De</strong>ze (sterke) morfogenetische en/of intelligente aansturing kan dus<br />
leiden tot voordelige mutaties in de nucleotidenvolgorde <strong>van</strong> de introns en exons <strong>van</strong> het<br />
DNA.<br />
Evolutie is volgens mij een verhaal <strong>van</strong> een klein beetje toeval plus veel bij- en aansturing<br />
door mechanismen die behoren tot een intelligent systeem. <strong>De</strong> best aangepasten overleefden<br />
steeds en die ondergingen dan weer volgende mutaties, waar<strong>van</strong> door selectie de beste<br />
varianten bleven bestaan. <strong>De</strong> informatie over de mislukkingen werd uit het universele<br />
informatiebestand gewist door uitdoving <strong>van</strong> informatie bij gebrek aan hernieuwde opslag.<br />
(Waarom niet alle apen precies tegelijk evolueerden en bovendien zelf ook nog als soort<br />
bleven bestaan, leg ik nog uit.)<br />
Als ik na een bezoek aan een dierentuin met diverse soorten mensapen op een terrasje ga<br />
zitten in het hart <strong>van</strong> Rotterdam, dan dringen bepaalde uiterlijke overeenkomsten tussen de<br />
net geobserveerde verschillende mensapenrassen en de passerende etnische uiterlijke<br />
kenmerken zich nadrukkelijk aan me op. Bovendien valt op dat het intelligent gedrag bij deze<br />
verscheidenheid aan menselijke uiterlijke kenmerken wel gelijk is. Tijdens de verschillende<br />
parallele mutaties heeft het brein zich dus ook identiek muterend aangepast. Onder<br />
hoogleraren op universiteiten treft men trouwens dezelfde etnische verscheidenheid aan.<br />
<strong>De</strong>ze simpele observatie, die iedereen kan maken, suggereert ook dat de mensheid diverse<br />
oorsprongen kent, zowel in Afrika als in Azië en wellicht ook op plekken die inmiddels door<br />
water worden overstroomd, want ook het aardoppervlak muteerde mee in de laatste<br />
191