De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl

Incidentie van kinderziekten neemt niet af doordat er meer wordt
gevaccineerd
Artsen vertellen over het algemeen dat de kinderziekten waartegen wordt gevaccineerd
minder vaak voorkomen omdat er zo veelvuldig tegen wordt gevaccineerd en dat dus de
vaccinatie-dekkingsgraad er voor zorgt dat er minder kinderen ziek worden. Dat is voor leken
een oncontroleerbaar verhaal wanneer er wordt gevaccineerd en tegelijk neemt de incidentie
van deze kinderziekten af. Maar is er echt zo’n causaal verband? Ik denk van niet en als
onderbouwing voor deze mening geef ik het onderstaande in overweging:
• Volgens de British Association for the Advancement of Science waren tussen 1850 en
1940 de incidenties van kinderziekten met 90% afgenomen, alvorens men op grote schaal
begon met het vaccineren van babies en jonge kinderen.
• Waterpokken namen - zowel in Europese landen als daarbuiten – zowel met als zonder
vaccinatieprogramma’s af.
• Tuberculose nam in Europa en Amerika enorm af zonder vaccinaties, hoewel armoede en
onvolledige behandeling ervoor kunnen zorgen dat ze terugkomt.
• Ziekten als builenpest en roodvonk zijn grotendeels verdwenen zonder enig
vaccinatieprogramma.
• De oorzaken van afname van besmettelijke ziekten ligt in een betere hygiëne, betere
riolering, betere voeding en een hogere levensstandaard. Een recent rapport van de
Wereldgezondheidsorganisatie constateert dat de huidige afname van zulke ziekten in veel
ontwikkelingslanden niet voornamelijk te danken is aan vaccinaties en verbeterde
medische zorg, maar aan dezelfde factoren die de afname in het westen teweegbrachten:
hygiëne, voeding en een hogere levensstandaard.
• Ook bestaat er geen correlatie tussen niet-gevaccineerde mensen en epidemieën. De relatie
tussen de aanwezigheid van antilichamen en het niet krijgen van de overeenkomstige
ziekten is niet wetenschappelijk aangetoond. Tests hebben uitgewezen dat mensen met
weinig antilichamen een ziekte kunnen weerstaan en mensen met veel antilichamen haar
kunnen krijgen. In feite is aangetoond dat gevaccineerde mensen de betreffende ziekte
kunnen oplopen – zelfs in bevolkingspopulaties met een 100% vaccinatiegraad.
De Australische wetenschapper Viera Scheibner, die sinds 1986 zo’n 30.000 bladzijden
medische artikelen over vaccinatie heeft onderzocht, schrijft: “Ik heb niet één verhandeling
gevonden die kon aantonen dat tijdens een epidemie uitsluitend niet gevaccineerde
kinderen de desbetreffende ziekte kregen. Zelfs tijdens vaccintests kregen veel kinderen die
gevaccineerd waren de ziekte waartegen zij waren ingeënt, en vaak binnen enkele dagen.”
In 1796 voerde de Engelse plaatelandsarts Jenner de eerste vaccinatie uit tegen het humane
pokkenvirus. In 1979 constateerde men dat dit pokkenvirus geen slachtoffers meer maakte. In
de tussenliggende 183 jaar is natuurlijk wel wereldwijd de hygiëne verbeterd, vooral in
dichtbevolkte gebieden van de inmiddels geïndustrialiseerde landen. Hierdoor werden de
besmettingen ook steeds minder talrijk. Hierdoor verloor het pokkenvirus ook aan kracht in
die zin dat de amplitude van de bijbehorende veldinformatie steeds kleiner werd. Hierdoor
ontstond de situatie dat het pokkenvirus op een gegeven moment zodanig aan sterkte
(virulentie) had ingeboet dat het ‘degenereerde’ tot een virus dat geen slachtoffers meer kon
maken.
Verbeterde hygiëne zorgde er op een natuurlijk manier voor dat de kracht van het pokkenvirus
vanzelf uitdoofde.
172