De verborgen gevaren van vaccinaties - WantToKnow.nl

schizofrenie. Bij schizofrenie worden afwijkingen in breinstructuren aangetoond. Hieronder
volgt een citaat het een boek van Maurice Cotterell dat dit ondersteunt.
[...] Er is al een verband vastgesteld tussen zonnevlekken en viruspandemieën op aarde. In
1979 publiceerde het tijdschrift ‘Nature’ het onderzoek van R.E. Hope-Simpson (Nature,
275.86, 1978) waaruit een opvallende coïncidentie bleek van pieken in de 11,5 jaar durende
zonnevlekkencyclus en grieppandemieën die verband hielden met antigene verschuivingen in
het virus: met elke volgende zonnevlekkencyclus muteerde het virus tot een andere variëteit,
hetgeen bewees dat de zonnestraling de vermeerdering van een virus kan verstoren.
In het nummer van 3 juli 1991 meldde ‘The Daily telegraph’ dat wetenschappers een directe
schakel ontdekt hadden tussen schizofrenie en influenza. Professor Robin Murray van het
Institue of Psychiatrie in Londen verklaarde dat zijn onderzoek ‘...aantoonde dat er sprake
was van een stijging van 88 procent van het aantal na de Aziatische griep
(zonnevlekkenmaximum) van 1957 in het voorjaar van 1958 geboren baby’s die later
schizofreniepatiënten werden. De samenhang is vanaf 1939 onmiskenbaar ..’
Bij combinatie van die twee rapporten toont Hope-Simpson een verband tussen zonnevlekken
en virussen, en Murray een tussen virussen en schizofrenie [...]
Op indirecte manier blijkt hier dat de zonnevlekkencyclus invloed uitoefent op de
ontwikkeling van breinstructuren. Zonnevlekken hebben invloed op de sterkte van het
aardmagnetisch veld.
Ongeveer elke elf jaar vertoont de zon extra veel zonnevlekken. Dit zijn gebieden die iets
koeler zijn dan gemiddeld, als gevolg van sterke magnetische velden. Hierdoor zendt de zon
sterkere magnetische golven uit. Enzerzijds zorgen die voor een versterking van het
universele draagveld en anderzijds heeft de sterkere elektromagnetische straling die wordt
uitgezonden door de aan de zonnevlekken gerelateerde zonnevlammen tot gevolg dat er een
interferentie optreedt van veldinformatie die door dit draagveld wordt gedragen. Hoewel de
amplitude van de informatie wel toeneemt, wordt de informatieve kwaliteit ervan verminderd
door verminkingen van veldsignalen. Als de kwaliteit van de informatie afneemt, dan neemt
de kwaliteit van de morfogenetische aansturing van virussen af. Hierdoor treden dan
makkelijker mutaties op, waarna een gemuteerd virus heel makkelijk slachtoffers kan maken.
Dit temeer omdat ook de morfogenetische aansturing van het immuunsysteem van de mens
gelijktijdig ook is verzwakt.
(Virussen - die de mens als gastheer gebruiken - kunnen zodanig veranderen dat zij hun greep
op de mens verliezen. Maar het is ook mogelijk dat virussen die niet zijn aangepast aan het
gebruik van menselijk DNA als gastheer, door een bepaalde mutatie juist wel gebruik kunnen
gaan maken van de mens als medium om zich te vermeerderen. En virussen waarvoor de
mens inmiddels immuun geworden is kunnen door een – voor hen effectieve – mutatie – weer
een nieuwe uitval naar de mens doen.)
Dat H1N1 in 1957 plotseling muteerde naar een nieuwe samengestelde variant – waarin
nieuwe vogelsegmenten een uitval naar de mens konden doen – kan dus worden verklaard
door het zonnevlekkenmaximum van 1957.
Na een zeer sterke virulentie in 1918 was er vanaf de mutatie in 1957 zo goed als niets meer
over van deze uitdovende H1N1-variant die van het toneel verdwijnt. Maar dan gebeurt er na
bijna 20 jaar kennelijk een wonder dat de tot dan toe geldende natuurwetten betreffende het
mechanisme van veldinformatie in het algemeen en bij virussen in het bijzonder tart. Ik citeer
weer even verder:
246