ACADEMY Magazine 2024

GEZONDHEIDSZORG
‘Geld wordt steeds belangrijker, terwijl
ik vooral onverzekerde mensen zie’
De gemeente verzoekt haar persoonlijke informatie te
leveren over een patiënt die hiv heeft, incontinent is en
veel bloed verliest tijdens de menstruatie. De reden: de
vrouw heeft als bijzondere bijstand een warmtetoeslag
van 500 euro aangevraagd, “maar”, schrijft Michelle
begin dit jaar op twitter, “wat is de relatie tussen hiv en
de verwarming aanzetten? Ik vind het absurd dat dit
gebeurt. Ik heb me als arts aan beroepsgeheim te
houden, ook tegenover andere artsen als dat niet in het
belang van de patiënt is. Ze hadden kunnen bellen:
heeft deze patiënt recht op warmtetoeslag? Dan had ik
ja of nee kunnen zeggen. Maar de gemeente vindt dat
dit allemaal gewoon mag, omdat mijn patiënt zelf het
verzoek tot bijzondere bijstand had ingediend.” De SP
heeft in de Kamer vragen gesteld over deze ‘zeer
verontrustende draad’. Nu zegt Michelle: “Niemand
snapt dat dit mag. Iedereen maakt zich er druk over en
vindt het schandalig, maar het slechte nieuws is dat dit
gewoon blijft bestaan. De beantwoording door minister
Kuipers was tenenkrommend, hij had het alleen over de
juiste verankering van de regels. Heeft hij niks geleerd
van de toeslagenaffaire? Die man is nota bene arts. Dat
het mag van de wet, ook als is het volgens hem wat
vervelend, strookt niet met het andere gevoel van
rechtvaardigheid dat is ontstaan in deze tijd waarin de
kloof tussen burgers en politiek. Hij had moeten zeggen:
‘Ja, het mag volgens de regels, maar we gaan kijken
wat we eraan kunnen doen om in de toekomst dit soort
dingen niet meer te laten gebeuren. Dat dit niet is
gezegd vind ik vrij schokkend.”
Veel Nederlanders op spreekuur
Twee dagen per week werkt Michelle als huisarts in
IJsselmonde en ze is actief bij een laagdrempelige
huisartsenpost. “Ja, we doen wel ook triage, maar veel
mensen hebben bijvoorbeeld geen huisarts meer of zijn
onverzekerd. Ze ervaren hoge barrières bij sommige
andere huisartsenposten, die te veel tijd besteden aan
het afhouden van mensen of het voeren van lange
telefoongesprekken. Wij doen het anders en laten
mensen sneller komen, want als je dingen eerder ziet
kun je hen ook beter behandelen. Mensen willen
bovendien graag gehoord en gezien worden, dan
voelen ze zich veel meer geholpen. Dat is soms
belangrijker dan de medische klacht op zich en werkt
ook preventief.” Even later: “Wat ik op Zuid zie beginnen
aan problemen, zie ik hier een beetje eindigen en die
twee komen steeds dichter bij elkaar. Ik heb nu het idee
dat ik mijn patiënten van Zuid ook hier zou kunnen
treffen. Er is een enorme overlapping, ook doordat
dakloosheid een steeds groter probleem wordt,
waardoor mensen ook sneller onverzekerd raken en op
plekken als de Pauluskerk terechtkomen.” Het zijn
allang niet meer mensen met een andere etnische
achtergrond. “Het waren toen ik hier begon vooral
ongedocumenteerden, toen kwamen de arbeidsmigranten
erbij en nu zie ik wel echt veel Nederlanders op mijn
spreekuur. Echt zorgelijk.”
Het ligt ook een beetje aan twaalf jaar Mark Rutte, zegt
Michelle. “Een rare periode, met dat hele neoliberale
marktdenken is een maatschappij gecreëerd waarin je
vooral sterk moet zijn. Wanneer je zwak bent heb je
pech. Dat is met name de rare periode, maar ik denk
ook niet dat die periode echt gaat veranderen. Ik heb
daarbij mee hoop op een revolutie dan een nieuwe,
frisse, politieke sociale wind. In mijn ideale maatschappij
zou een wat socialere wind fijn zijn, want nu hebben
we te maken met een opeenstapeling van problemen
die, denk ik, het gevolg zijn van het feit dat we onszelf
en de aarde uitputten. Als we zo doorgaan stort alles in.
Ik word wel steeds dystopischer. Dat idee is versterkt
door de beantwoording van minister Kuipers.” Toch
denkt Michelle dat de aarde ons overleeft en dat is
inmiddels haar ‘comfortgevoel’. “Je ziet wel meer
sociale tegenbewegingen, maar het zijn wel druppels op
de gloeiende plaat. Ik spreek ook wel bewust voor
studenten. Ik ben blij verrast door het engagement dat
zij hebben, maar dat zijn dan misschien wel de studenten
die op lezingen van mij afkomen.”
‘Minister worden? Verschrikkelijk!’
Het is haar vaker gevraagd, maar Michelle wil geen
minister van Volksgezondheid zijn. “Dat lijkt me echt
verschrikkelijk. Ik heb heel veel energie, maar als ik de
politiek zoals die nu werkt in ga, denk ik dat ik echt
depressief word. Ik zou trouwens sowieso in de
oppositie belanden. Doordat ik ook een beetje politiek
gedesillusioneerd ben, geloof ik zeker dat ik hier meer
het verschil kan maken dan in de politiek. Het is gewoon
102
SPEAKERS ACADEMY ® MAGAZINE 2024