ACADEMY Magazine 2024

ONDERWIJS - MOTIVATIE
‘Ik zag daar allemaal kleine Ismails, die – net als
ik vroeger – grote behoefte hadden aan
erkenning, waardering, een luisterend oor’
taxiauto wordt opgehaald, maar al snel hoort hij
opmerkingen uit de buurt. ‘Hij gaat naar die
debielenschool’.
De knop om
“Ik heb daar heel de basisschool doorlopen. Aan het
einde van die periode werd de klas gewaarschuwd: wie
zich niet gedraagt of niet zijn best doet gaat ook naar
het speciaal voortgezet onderwijs. Toen heb ik de knop
omgedraaid. Dat wilde ik niet. Ik was zo vlot met het
maken van mijn werk, dat ik altijd vooruit mocht werken.
Rekenen, taal, spelling, alles ging goed. Een leraar
vertelde me ook dat ik een hoger niveau aankon, maar
dat een vmbo-basisopleiding toch het beste voor me
was. In mijn hoofd maalde echter alleen dat ik naar een
normale school mocht. Op mijn 31ste kwam ik tijdens
een studiedag waarop ik een lezing mocht verzorgen
mijn eerste mentor tegen. Hij herinnerde zich mij en zei:
‘Het was voor ons niet gebruikelijk iemand aan te
nemen van het speciaal onderwijs, maar we wilden jou
een kans geven’. Dat wist ik niet en was tof om te horen.
Het heeft mij echt wat gedaan en gevormd.”
Ismail moet later op het mbo, doordat hij niet de juiste
startkwalificatie heeft, opnieuw op een te laag niveau
beginnen. Hij loopt stage op een andere mbo-school die
de opleiding sociaal-cultureel werk aanbiedt. “Echt iets
voor mij volgens een collega. Bovendien waren twee
studie-loopbaanbegeleiders me liever kwijt dan rijk.
Volgens een docent met wie ik een goede band had was
ik ‘te aanwezig, maar tegelijk sociaal’. Bovendien, ik
scoorde goed, floreerde vooral als mens en genoot van
het sociale.”
‘Je bent echt dom’
Hij doet uiteindelijk mbo 4, maar wil nog geen leraar
worden. “Ik had zoveel negatieve ervaringen in het
onderwijs. Een leraar zei ooit ‘Je bent dom’. Dat is me
bijgebleven. Dat deed me denken aan opmerkingen in
mijn wijk over die debielenschool. Mijn verwachtingen
waren daardoor dusdanig laag, dat ik God dankbaar
ben dat ik hier nu sta. Met al die lage verwachtingen en
verbale uitingen, die enorm funest zijn voor een mens,
was het niet gek geweest als ik uiteindelijk was geëindigd
in het straatleven.” Er ontstaat een balans.
Negativiteit verandert in motivatie. “Ik heb altijd – en dat
is onbewust nog zo – de drang te laten zien dat ik slim
genoeg ben, het in me heb en het wél kan.”
Hoewel hij als cabaretier de finale van het Cameretten
Festival bereikt en door het land toert, blijkt de theateropleiding
niet bij hem te passen. Hij meldt zich aan voor
de lerarenopleiding Engels: “De beste keuze ooit.” Hij
loopt in het eerste studiejaar stage op een vmbo-school
in Rotterdam-West. “Ik zag daar kleine Ismails, die
– zoals ik vroeger – grote behoefte hadden aan erkenning,
waardering, een luisterend oor. Aan iemand met
oprechte interesse in hen, die ziet wie ze echt zijn.
Tijdens een stage kwam ik een docente tegen, mevrouw
Bento, die handelde en sprak vanuit haar hart en mij zei
dat ik enorm veel zou gaan betekenen voor mijn
leerlingen. Ik moest alleen minder grappen maken. Toen
besefte ik pas echt: iemand gelooft in mij. Dat was goud
waard.”
Discipline en structuur
Docent Ismail is gedisciplineerd en erg van de structuur.
“Ik wist meteen dat mijn leerlingen structuur nodig
hebben. Dat biedt en creëert veiligheid. In het begin had
een aantal leerlingen een hekel aan mij vanwege een
bijzondere regel. Leerlingen moesten minimaal drie
pennen bij zich hebben. Elke pen die miste betekende
een uur nablijven. Een boek vergeten twee uur. Dat kon
oplopen tot zes uurtjes als ze een tekst- en een werkboek
niet bij zich hadden. Dat was heel streng, maar de
reden was dat ik wilde dat mijn leerlingen, die vaak uit
een structuurloze omgeving kwamen, het belang
inzagen van structuur en discipline voor de manier
waarop ze hun verdere leven zouden vormgeven. Als
122
SPEAKERS ACADEMY ® MAGAZINE 2024