Juridische haken en ogen aan arbeidscontracten voor bepaalde tijd

3.3. Het doorbetalen van de premies ziektekostenverzekering (i) is door het hof
behandeld in rov. 3.19. Het hof heeft ook de onder (ii) en (iii) bedoelde stellingen niet
over het hoofd gezien. In rov. 3.2 heeft het hof onder de vaststaande feiten opgenomen
dat Simpson in een e-mail van 1 juli 2001 aan de Stichting had bedongen: [noot:31]
‘‘1. I resign from SMS on or about the 4th of July.
2. Three months later I return to work as logistics coordinator for the Southern Ocean
Expedition with a contract for at least 9 months.
3. During the last two months of the contract I am allowed to attend classes to revalidate
my Masters license. Greenpeace will share the cost of these classes in line with normal
IMAD policies.
4. I am allowed to go back to work on GP ships when an opening exists for someone with
my qualifications.
5. My net salary during the new contract will remain the same as it is now.’’
en dat de Stichting daarmee heeft ingestemd. Aan de bedongen vergoeding van
studiekosten (iii) heeft het hof bovendien nog aandacht besteed in rov. 3.26.
3.4. De betaling van loon is een van de essentiële bestanddelen van een
arbeidsovereenkomst. De betaling van loon kan derhalve bijdragen tot het oordeel dat in
een concreet geval sprake is van een arbeidsovereenkomst; zie ook art. 7:610a BW. In
beginsel kan loon ook worden uitgekeerd in een andere vorm dan geld. [noot:32] Loon
moet worden voldaan uiterlijk op het in art. 7:623 BW bedoelde tijdstip, maar de
werknemer kan afzien van een beroep op de desbetreffende vernietigingsgrond indien
een uitgestelde loonbetaling is overeengekomen (zie het derde lid van art. 7:623 BW).
Het hof heeft de toezegging van de werkgever met betrekking tot de twee maanden
betaald verlof aan het einde van de vierde arbeidsovereenkomst en de vergoeding van
studiekosten niet beschouwd als een tegenprestatie van de Stichting voor
werkzaamheden die Simpson in het tijdvak tussen 5 juli en 8 oktober 2001 voor de
Stichting verrichtte, zoals Simpson had aangevoerd. Dat oordeel komt toe aan de rechter
die over de feiten oordeelt. Het is, ook zonder nadere motivering, niet onbegrijpelijk. In
de redenering van het hof maakt de vaststaande toezegging m.b.t. de twee maanden
betaald verlof en vergoeding van studiekosten deel uit van de in juli 2001 gemaakte
afspraak en was de Stichting nakoming van deze toezegging verschuldigd ongeacht het
antwoord op de vraag of Simpson tussen 5 juli en 8 oktober 2001 enigerlei
werkzaamheid ten behoeve van de Stichting verrichtte. Het hof heeft deze toezeggingen
niet beschouwd als een tegenprestatie voor verrichte of nog te verrichten arbeid.
3.5. Voor zover onderdeel 1 betrekking heeft op de subsidiaire grondslag van de
vordering, geldt m.i. hetzelfde. In het oordeel dat vóór 8 oktober 2001 niet (ook niet
stilzwijgend) een nieuwe dienstbetrekking tussen Simpson en de Stichting tot stand is
gekomen ligt besloten dat het hof de toezeggingen omtrent betaald verlof en vergoeding
van studiekosten niet heeft beschouwd als een tegenprestatie van de Stichting voor
werkzaamheden die Simpson tussen 5 juli en 8 oktober 2001 voor de Stichting heeft
verricht. Onderdeel 1 treft om deze reden geen doel.
3.6. Onderdeel 2 bestrijdt de verwerping van de primaire grondslag van de vordering.
Subonderdeel 2.1 dient slechts ter inleiding. Subonderdeel 2.2 klaagt dat het hof heeft
miskend dat art. 7:668a lid 1 BW partijen weliswaar de ruimte geeft om een pauze van
langer dan drie maanden in te lassen, waarna een nieuwe arbeidsovereenkomst voor
bepaalde tijd kan worden aangegaan, maar dat dit niet mag leiden tot een constructie
welke beoogt de ontslagbescherming op een ontoelaatbare wijze te ontwijken resp. uit te
hollen, althans dit effect heeft. Het antwoord op de vraag of hiervan sprake is, zal
afhangen van de omstandigheden van het geval. Subonderdeel 2.3 voegt hieraan toe dat
met name van belang kan zijn of er sprake is van een werkelijke onderbreking van de
OSR Juridische Opleidingen 139