Juridische haken en ogen aan arbeidscontracten voor bepaalde tijd

De tijdelijke regeling heeft onmiddellijke werking. Werknemers jonger dan 27 jaar die op
9 juli 2010 niet aan de voorwaarden voor een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd
uit artikel 7:668a lid 1 en 3 BW voldoen (minder dan 36 maanden of derde contract)
vallen onder de nieuwe regeling. Dit betekent dat aan deze jongeren een vierde
opeenvolgende arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd kan worden aangeboden zonder
dat een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd ontstaat (dat ontstaat pas na 48
maanden of bij het vijfde contract). Werknemers die bij de inwerkingtreding al aan de
voorwaarden voor een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd voldoen (meer dan 36
maanden of vierde contract) vallen niet onder de nieuwe regeling. Deze werknemers
hebben immers al een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd op grond van artikel
668a lid 1 en 3 BW.(100)
Werknemers die onder de nieuwe regeling vallen en bij het vervallen daarvan (op 1
januari 2012 of in geval van verlenging op 1 januari 2014) in het vierde contract zitten of
de periode van dan 36 maanden hebben gepasseerd, krijgen op dat moment geen
arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, maar pas bij het vijfde contract of na afloop
van de periode van 48 maanden.(101) Zodra de werknemer de leeftijd van 27 jaar
bereikt, dan geldt lid 6 niet meer.
Van het zesde lid kan bij cao of andere regeling door of namens een daartoe bevoegd
bestuursorgaan ten nadele van de werknemer worden afgeweken. Dit volgt uit het
nieuwe vijfde lid (zie verder C.5).
De nieuwe regeling maakt een duidelijk onderscheid op grond van leeftijd. Dit doet de
vraag rijzen of een dergelijk onderscheid niet in strijd is met de Wet gelijke behandeling
op grond van leeftijd bij de arbeid (WGBL). Volgens de wetgever is dit niet het geval,
omdat het onderscheid objectief kan worden gerechtvaardigd. De bevordering van
arbeidsparticipatie van jongeren en bestrijden van jeugdwerkloosheid is een legitiem
doel. Voorts zou de maatregel passend en noodzakelijk zijn.(102) Het Hof van Justitie
acht een dergelijke doelstelling inderdaad legitiem. Het is evenwel de vraag of de
maatregel voldoet aan de eisen van passendheid en noodzakelijkheid.(103)
D: Jurisprudentie uitgebreid
HR 22 november 1991, NJ 1992, 707:
Artikel 1639f BW (oud). Dienstverbanden voor bepaalde tijd die telkens aansluitend
worden afgewisseld met tewerkstellingen als uitzendkracht zijn aan te merken als
voortgezette dienstbetrekking in de zin van artikel 1639f BW (oud)
(‘draaideurconstructie’). Naar mening van de rechter leent deze constructie zich er naar
haar aard toe om te ontkomen aan de werking van de dwingendrechtelijke
wetsbepalingen ter bescherming tegen ontslag.
RDA Gelderland WMO 18 juni 1999, «JAR» 1999/150:
Artikel 7:668a BW. Werkzaamheden verricht op detacheringsbasis tellen mee bij het
bepalen van de anciënniteit.
Ktr. Amsterdam 23 september 1999, «JAR» 1999/257:
Artikel 7:668a BW. Identiteit opvolgende arbeidscontracten.
Ktr. Utrecht 22 mei 2000, «JAR» 2001/45:
Artikel 7:668a lid 5 BW. Wanneer bij cao wordt afgeweken van het looptijdcriterium mag
daaruit worden afgeleid dat ook afwijking van het aantalcriterium is beoogd.
OSR Juridische Opleidingen 41