Juridische haken en ogen aan arbeidscontracten voor bepaalde tijd

tegenspraak gedane aanbod van de werkgever besloten liggen. De hier bedoelde klacht
berust in zoverre dan ook op een onjuiste rechtsopvatting.
11. De middelonderdelen 2, 3 en 4 richten zich eveneens tegen rechtsoverweging 3, met
telkens een andere uitleg van hetgeen het hof in die overweging heeft geoordeeld
omtrent de beëindiging van de niet zonder tegenspraak voortgezette overeenkomst.
Middelonderdeel 2 klaagt dat voorzover het hof in zijn gewraakte rechtsoverweging 3
heeft geoordeeld dat tussen Emergis en werkneemster met ingang van 1 augustus 2002
overeenkomstig de wens van Emergis een tweede, opvolgende, arbeidsovereenkomst
voor bepaalde tijd is totstandgekomen die per 1 oktober 2002 van rechtswege is
geëindigd, het hof dat oordeel onvoldoende heeft gemotiveerd. Het onderdeel voert
daartoe aan dat het hof niet heeft vastgesteld dat werkneemster met een zodanige
verlenging van twee maanden heeft ingestemd en dat uit ’s hofs overweging dat
werkneemster het niet eens was met een verlenging van twee maanden, veeleer het
tegendeel volgt.
12. Dit middelonderdeel faalt. De kantonrechter heeft in zijn vonnis in rechtsoverweging
3.2 vastgesteld dat de vordering van werkneemster is gebaseerd op art. 7:668 lid 1 BW.
In appel heeft werkneemster zich uitsluitend erop beroepen dat de arbeidsovereenkomst
zonder tegenspraak is voortgezet als bedoeld in art. 7:668 lid 1 BW. Ook waar zij in
appel in de toelichting op de grief heeft gesteld dat de kantonrechter kennelijk heeft
geoordeeld dat de overeenkomst met twee maanden was verlengd, heeft zij haar stelling
dat over de verlenging geen overeenstemming bestond slechts betrokken op het door
haar ingeroepen art. 7:668 BW en heeft zij gesteld dat onder die omstandigheden – geen
overeenstemming over een verlenging – de werkgever haar de toegang tot het werk had
moeten ontzeggen en dat doordat de werkgever dat heeft nagelaten, de overeenkomst is
voortgezet zonder tegenspraak en aldus is verlengd op de voet van art. 7:668 lid 1 BW.
Zij heeft niet aan de orde gesteld wat rechtens is ingeval moet worden geoordeeld dat de
overeenkomst niet is verlengd op grond van genoemde wetsbepaling maar op grond van
partijafspraak, en in het bijzonder ook niet of de aldus verlengde arbeidsovereenkomst
rechtsgeldig is beëindigd. Het hof – dat in rechtsoverweging 2 overwoog dat de grief het
geschil in volle omvang aan het oordeel van het hof voorlegt – heeft kennelijk en, in het
licht van het voorgaande niet onbegrijpelijk, geoordeeld dat uitsluitend de vraag was
voorgelegd of de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd na 31 juli 2002 zonder
tegenspraak was voortgezet met het in art. 7:668 lid 1 BW geregelde gevolg dat deze
wordt geacht te zijn verlengd tegen de vroegere voorwaarden, doch ten hoogste voor
een jaar. Dit wordt miskend door onderdeel 2, dat reeds daarom faalt.
Het overigens in ’s hofs overwegingen besloten liggende oordeel dat de overeenkomst op
grond van partijafspraak met twee maanden is verlengd, gelet op de gedragingen van
werkneemster na 31 juli 2002, waaruit de (alsnog gegeven) stilzwijgende instemming
met die beperkte verlenging kan worden afgeleid, geeft niet blijk van een onjuiste
rechtsopvatting en is evenmin onbegrijpelijk, ook niet in het licht van ’s hofs overweging
dat werkneemster heeft gesteld dat zij, werkneemster, het niet eens was met een
verlenging van twee maanden. Met deze overweging refereert het hof immers, naar uit
zijn arrest blijkt, aan de stelling van werkneemster dat zij Emergis op 24 juni 2002 heeft
laten weten het niet eens te zijn met een verlenging van slechts twee maanden.
13. Middelonderdeel 3 betoogt dat de beslissing in rechtsoverweging 3 rechtens onjuist is
voorzover deze overweging aldus moet worden begrepen dat het hof daarin heeft
geoordeeld dat tussen werkneemster en Emergis met ingang van 1 augustus 2002
overeenkomstig de wens van werkneemster een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde
tijd is ontstaan, doch dat werkneemster vanaf 1 oktober 2002 geen recht op loon heeft
omdat zij haar werkzaamheden na die datum niet langer heeft verricht.
OSR Juridische Opleidingen 159