Juridische haken en ogen aan arbeidscontracten voor bepaalde tijd

8. Het vereiste van een schriftelijke vastlegging van een concurrentiebeding is
opgenomen in artikel 7:653, lid 1 BW. Juist omdat de consequenties van een dergelijk
beding voor een werknemer bijzonder ernstig kunnen zijn, heeft de wetgever verlangd
dat voor de rechtsgeldigheid van dit beding aan een aantal voorwaarden wordt voldaan.
Gelet op deze achtergrond, die berust op de gedachte dat binnen een partijverhouding
waarbij één partij een sterkere positie inneemt dan de andere de zwakkere partij
bescherming verdient, is de kantonrechter van oordeel dat niet lichtvaardig mag worden
aangenomen dat aan deze voorwaarde is voldaan.
9. De jurisprudentie rondom deze bepaling biedt wel recente uitspraken over de vraag
wanneer een beding schriftelijk is overeengekomen, maar biedt geen concrete regel voor
een geval als het onderhavige, waarin na ommekomst van een overeengekomen termijn
een arbeidsverhouding wordt voortgezet zonder dat daaromtrent iets nader is besproken,
laat staan schriftelijk vastgelegd. De vraag is dan of de verhouding tussen partijen op
dezelfde voorwaarden, waaronder het concurrentiebeding, wordt voortgezet, of dat een
geheel nieuwe arbeidsovereenkomst ontstaat waarvan de inhoud wordt bepaald door de
wijze waarop partijen daar feitelijk uitvoering aan hebben gegeven.
10. Als argument voor de eerste redenering wordt wel verwezen naar een Haviltexinterpretatie,
waarbij wordt verdedigd dat – nu geen der partijen bij gelegenheid van de
voortzetting van de arbeidsverhouding heeft “gepiept” – het kennelijk de bedoeling is
geweest van partijen de bestaande rechten en verplichtingen onverminderd en in volle
omvang in stand te houden, derhalve met inbegrip van het concurrentiebeding. Voorts
kan hiervoor een argument worden gevonden in het bepaalde in artikel 7:668, lid 1 BW,
welke bepaling uitdrukkelijk vermeldt dat bij een stilzwijgende verlenging de vroegere
voorwaarden van kracht blijven. bestaande jurisprudentie in die richting is op die
bepaling gestoeld.
11. Als argument voor de tweede redenering wordt verwezen naar de wet, waarin in
artikel 7:667, lid 1 BW wordt bepaald dat een arbeidsovereenkomst die is aangegaan
voor bepaalde tijd van rechtswege eindigt wanneer de tijd is verstreken die bij
overeenkomst is aangegeven. De redenering is dan dat het, wanneer een overeenkomst
van rechtswege eindigt, bij een stilzwijgende voortzetting van de arbeidsrelatie niet
anders kan dan dat een nieuwe, mondelinge arbeidsovereenkomst van kracht is
geworden. Ook hiervoor kunnen argumenten ontleend worden aan de bewoording van
artikel 7:668, lid 1 BW.
12. De kantonrechter is van oordeel dat voor wat betreft het schriftelijkheidsvereiste een
strikte interpretatie dient te worden gevolgd. Nu de wet expliciet voorschrijft dat een
concurrentiebeding schriftelijk dient te worden aangegaan, zal een dergelijk beding ook
alleen kunnen bestaan als aan dat vereiste is voldaan. Van een werkgever mag worden
verwacht dat hij op de hoogte is van deze regel en dat hij, als direct belanghebbende bij
een dergelijk beding, er ook op toeziet dat, op die momenten waarop zulks aan de orde
kan komen, met inachtneming van die regel wordt gehandeld. De consequenties van het
nalaten om aan die regel gevolg te geven dienen dan ook voor rekening te blijven van de
werkgever.
13. De kantonrechter volgt daarom de weg zoals die logischerwijs voortvloeit uit de
wettelijke bepalingen. Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd eindigt van
rechtswege door verloop van de bedongen termijn. Wordt deze vervolgens door partijen
zonder tegenspraak voortgezet, dan zegt artikel 7:668, lid 1 BW dat de
arbeidsovereenkomst “wordt geacht voor dezelfde tijd (...) op de vroegere voorwaarden
wederom te zijn aangegaan.” Ook uit deze formulering volgt dat na afloop van de
arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd een nieuwe overeenkomst wordt aangegaan,
wat blijkt uit het gebruik van de woorden “wederom te zijn aangegaan”. Het moge zo zijn
dat deze bepaling vermeldt dat de overeenkomst “op de vroegere voorwaarden” is
aangegaan, maar voor zover aan die voorwaarden vormvereisten zijn verbonden, blijven
die dus ook van kracht en wanneer vastgesteld moet worden dat bij het “wederom
OSR Juridische Opleidingen 187