5- orações da sapiência

2 7 2 METAFÍSICA
APÊNDICE 3º
(TEXTO)
F. Henrici de S. Hieronymo Lusitani, Theologi et Artium Liberalium magistri,
Dominicani, de calamitatibvs ecclesiae, oratio habita I. Dominica Quadragesimae
apud Sacrum Concilium Tridentinum. Anno 1562. Brixiae, apud Ludouicum
Sabiensem, 1562.
[Aii]
Nemo est, Sanctissimi Patres, qui huius nostri turbulenti saeculi
miserandum statum cernere perfecte possit dignisque lacrimis deplorare, nisi
is sibi proponat ante oculos praeclara illa ac felicia nascentis et florescentis
Ecclesiae primordia et incrementa. Nam, si serio rem perpendamus et
conferamus recte singula – uitam, mores, pietatem, fidei religionisque
ardorem et amplitudinem –, uidebimus plane, si aequi rerum simus iudices
et ueri aestimatores, heu!, in quam lugenda et calamitosa tempora inciderit
posteritas ista nostra, et in qualem infelicitatem deuenerimus, quantumque
labentis haec et senescentis, ne dicam exspirantis mundi, degenerans aetas,
ab illo prisco maiorum nostrorum exciderit, aureo, florente ac beato saeculo.
De praesentibus igitur Ecclesiae calamitatibus sermonem habiturus, earum
causam ex euangelica recitata lectione depromam, remedia, Deo auspice, et
antidota salutaria indicabo. Sed uincit, fateor, dicturi uires iniunctum onus.
Timorem incutit dignissimus hic locus ac sacerrimus. Deterret grauissimorum
et sapientissimorum praesentia auditorum, mundi procerum,
Ecclesiae luminum, christorum [Aii vº] Dei, quibus sane iure potuissem
optimo despondere animum, nisi uestra, Sanctissimi Patres, tanta esset
humanitas ac facilitas quanta profecto est auctoritas, dignitas et eruditio,
quae patiens mihi dicturo pollicentur silentium et trepidanti praebent
audaciam fauoremque conciliant.