Yûnus'ta Hak ve Halk Sevgisi 'nin yayın hakları ... - Eskişehir Valiliği

YÛNUS’TA HAK ve HALK SEVGİSİYÛNUS’TA HAK ve HALK SEVGİSİYüce Tanrı’nın bir tecellîsine şâhid olmuş, O’ndan bir kokuduymuş ve bu, başını döndürmeye yetmiştir. Bununla kanmamış dahafazlasını istemektedir. Ama acaba O nerelerdedir? Aşkıyla içine ateşlerdüşmüş yanıp yakılmaktadır:Senin kokun duydu cânım terkini urdu cihânınHergiz belirmez mekânın seni kande isteyeyimAşkın bir od urdu câna üş yürürüm yana yanaCiğerim gark oldu kana nice zârî kılmayayımO, yanıp yakılmaya çoktan râzıdır, yeter ki Dost bahçesinden uzakkalmasın:Ko ben yanayım tüteyim bülbül olayım öteyimDost bahçesinde biteyim açılıben solmayayımYûnus’ta “melâmet” neşvesiyle yüklü ve kınamalara aldırmayanmısrâlar çoksa da, burada derdini anlatıp dillere düşmektense için içinyanmayı yeğ tutar:Hâlim getirsem dile kim bana söğe kim güleBâri yanayım derd ile ben dillere gelmeyeyimAşkı inkâr edici olmaktansa Mansur gibi öldürülmeye çoktanrâzıdır:Mansûr’um çek dâra beni ayan göster anda seniKurban kılayım bu canı aşka münkir olmayayımBütün bu olup bitenlere rağmen dermânı yine aşkta arar, bir anbile aşktan uzak kalmak istemez:Aşktır bu derdin dermânı aşk yolunda verem cânıYûnus Emre eydir bunu bir dem aşksız olmayayım(T, 124; BT, 67)Yûnus bâzan tam bir ilâhî aşk sarhoşudur, nerede olduğunu bilmezhaldedir. Öylesine kendini kaybetmiştir ki, arasa da bulamamaktadır:Aşkın şarâbın içeli kandalığım bilmezemŞöyle yavu kıldım beni isteyüben bulamazamNe var ki, bu aşk sarhoşluğu onu âdetâ okyanuslar gibi büyütmüş,mücevher kaynağı olacak kadar iç dünyâsını zenginleştirmiştir. Bütünbunlar ilâhî güzellik karşısındaki hayranlığından hâsıl olmuştur. Busebeple kendisine gelemeyecek kadar mesttir:Deryâ vü ummân olmuşum gevherlere kân olmuşumHüsnünde hayrân olmuşum kendüzüme gelemezemBu hâlinden evvelki durumunu, Allah’tan uzak, O’nu tanımamışve kulluk görevlerini bile lâyıkıyle yapamamış bir devre olarak telâkkîeder:Zâtına yol bulamadım senden nişan alamadımÇünkü seni bilemedim kulluğunu kılamazamİlâhî aşkı tattıktan sonra ise, O›nun yoluna ayak basmış ve kendifânî varlığından sıyrılmıştır. Çünkü aşk, Mâşuk›tan başka her şeyi (âşıkdâhil) yakan, yok eden bir güçtür. Burada Mâşuk Allah’tır. Tasavvuftaaşk bunun için çok değerlidir. Bulduğu kıymetli bir şeyi kaybetmektenkorkan bir çocuk heyecânıyle Yûnus Tanrı’sına: Aman beni bırakmabir an bile sensiz olamam! demektedir:Yoluna basaldan kadem varlığımı kıldım ademGözden ırılma sen bir dem ki sensiz ben olımazamYûnus Allah aşkıyla dolup taştıktan sonra da O’ndan bir nişanalamadığını ifâde eder. Fakat bu defâki hal, denizdeki balıkların suyunne olduğunu bilemeyişleri türünden bir habersizliktir. O’nun aşkıylaöylesine mesttir ki, cenneti bile istememektedir:*5657