reklamc__305_l__305_ktez

a. Nesne Algılama
Tüm algılardaki çarpıcı gerçek, ilgili sürecin duyusal bilgiyi daima
nesnelere dönüştürmesidir. Büyük ve kırmızı bir imge ahır olarak görülür.
Kolun üzerinden gelen bir dizi basınç duyumu sürünen bir böcek olarak
algılanır. Uzaktan gelen sirene benzer ses, yaklaşan bir cankurtaran olarak
işitilir. Görüldüğü gibi insanlar yalnızca duyum ve uyarıcı toplulukları değil,
devamlıolarak nesneleri algılarlar.
Nesne algılaması kısmen öğrenmeye dayanır. Kişinin nesneleri
isimlendirebilmesi ve bunların işlevlerini belirtebilmesi, kuşkusuz ki öğrenilir.
Ancak öğrenmenin yanı sıra, uyarıcıların nesnelere örgütlenmesi şeklindeki
temel eğilim, insanların duyu organları ve sinir sistemlerinin doğuştan gelen bir
özelliğidir. Nesne algılamasını içeren bu doğal yeteneğe ilişkin etkenler
örgütleyici etkenler olarak adlandırılmıştır. Bu etkenlerden reklamcılığın ilgisini
çekebilecek olan bazıları şunlardır:
Şekil – Zaman algısı, gruplama, tamamlama.
i. Şekil – Zaman Algısı
İnsanların nesne algılamalarındaki başlıca örgütleyici eğilim, şekil ve
zeminin birbirlerinden ayrılmasına ilişkindir. Bu eğilim nesnelerin zeminegöre
göze çarpmalarına, zeminden doğru sivriliyormuş gibi görünmelerine neden
olur. Resimler duvarın üzerinde asılıdır, kelimeler de sayfanın üzerinde yer alır.
Bu örneklerde şekil; resim ve kelimeler; zemin ise duvar ve sayfadır. 59 Örneğin,
(resim-11)’de çerçeve içindeki resim bakış açısına göre değişiklik gösterir. .
59
A.g.e., s. 264