YENİ MASONİK DÜZEN

356
YEN‹ MASON‹K DÜZEN
du. Her iki taraf›n da ideolojisinin do¤uflunda ‹ttifak'›n büyük rolü oldu¤unu,
mason localar›n›n hem kapitalist hem de sosyalist kanad›n içinde yer ald›¤›n›
ve bu iki ideolojinin de ‹brani dünya anlay›fl›ndan ve Mesihi düflünceden etkilendi¤ini
incelemifltik.
Wallerstein, üstteki analizinin ard›ndan, "abartmaya ihtiyac›m›z yok flüphesiz.
Amerikanc›l›k ve Komünizm aras›nda... Pratikte oldu¤u kadar teoride
de farklar vard›..." dedikten sonra, flu çarp›c› soruyu soruyor: "... Ancak, kamplar›n
kahramanlar› birbirlerinin düflman› m›yd›lar?"
"Kamplar›n kahramanlar›" aras›ndaki iliflkiye az sonra daha ayr›nt›l› inceleyece¤iz.
Ama önce, Wallerstein'›n vurgulad›¤› birkaç noktaya ve onun sözleriyle,
"bu so¤uk savafl ç›kmaz›n›n askeri bileflenleri üzerinde odaklaflt›r›lan
muazzam kamu dikkati" sayesinde gizlenen "1945-1989 dengesinin alt›nda yatan
önemli siyasi-iktisadi anlaflma"ya de¤inelim. Wallerstein, "evrensellefltirici
liberalizmin Wilsoniyen ve Leninci versiyonlar›n›n mahrem ortakl›¤›" olarak
ifade etti¤i "ABD-SSCB dan›fl›kl› dövüflü"nün dayanaklar›n› flöyle aç›kl›yor:
ABD'nin SSCB'ye sundu¤u, onun da kabulden mutluluk duydu¤u fley, Do¤u Avrupa'da
bir Sovyet arka bahçesinin meydana getirilmesiydi: O s›n›rlar dahilinde kalmak
flart›yla SSCB'nin siyasi, iktisadi ve kültürel kurallar› koyabildi¤i bir 'chasse gardee'.
Bu anlaflman›n her iki taraf için de avantajlar› çok büyüktü; aksi halde hiçbir zaman
sürdürülemezdi. SSCB için üç temel kazanç vard›. Birincisi, SSCB'ye bu bölgeyi iktisaden
sömürme, oradan a¤›r 'savafl tazminatlar›' alma imkan› veriyordu. ‹kincisi, aya-
¤a kalkan bir Almanya'ya karfl› SSCB'ye askeri bir kalkan sunuyordu. Üçüncü ve uzun
vadede muhtemelen en önemlisi olarak, SSCB'ye Do¤u Avrupa'da, Bat› Avrupa'da ve
dünyan›n di¤er bütün bölgelerinde devrimci sosyalist e¤ilimleri zapt-ü rapt alt›nda
tutma (hatta bast›rma) imkan› veriyordu. Bu son çaba Avrupa'da, baflka her yerden
daha baflar›l› oldu. Stalin'in infla etti¤i haliyle Sovyet sistemi için, SSCB'nin Komünist
söylemin tekelini elinde tutmas› ve Üçüncü Dünya'daki hiçbir 'macerac›' devrimin
ABD ile özenle kurulan dengeyi bozmamas› önemli görünüyordu.
Bu durum ABD'nin sözkonusu düzenlemedeki alaka ve ç›kar›n› vuzuha kavuflturmaktad›r.
Hakikatte SSCB, Do¤u Avrupa için ABD'nin bir altemperyal gücüydü ve bu hususta
oldukça da rand›manl›yd›. 1948 tasfiyeleri, hala çevrede varl›¤›n› sürdüren tüm
ba¤›ms›z, 'solcu' unsurlar› temizledi. ABD'nin avantajlar› bununla bitmiyordu. Dünyaekonomisinin
o anki iktisadi genifllemesi için Sovyet blokuna ihtiyaç yoktu. ABD, Bat›
Avrupa ile Japonya'n›n iktisaden 'yeniden inflas›' için elinden geleni yap›yordu. Bu
bak›mdan, o an için Sovyet blokunun büyük harcamalar gerektiren yükümlülüklerinden
azade olmakla gayet mutluydu ve biliyordu ki daha sonra bu bölgeyi dünya-ekonominin
meta zincirlerine geri çekmek sorun olmayacakt›.
ABD'nin son avantaj› SSCB için son avantaj›n›n kopyas›yd›. Her bir ideolojik söylem
di¤erini besliyor ve hiçbiri di¤eri olmadan makuliyet kazanm›yordu. So¤uk Savafl,
Amerikanizm ve Leninizm ad›na, her bir tarafa kendi kamp›nda s›k› bir düzen sa¤lama,
evi uygun gördükleri tarzda temizleme ve gelecek nesillerin zihniyetlerini yönlendirme
imkan›n› veriyordu. 60
Wallerstein, tüm bu argüman›n›n ard›ndan, SSCB ve ABD'yi "sembiyotik"
(ortak yaflar) olarak tan›ml›yor. Gerçekten de bugün, So¤uk Savafl döneminin
Harun Yahya