YENİ MASONİK DÜZEN

Düzen'in Üçüncü Dünya'daki Savafl› 533
keri dan›flmanlara, ev sahibi ülkede verilen askeri e¤itime kadar uzanan askeri iflbirli¤i
alan›d›r. Bu alan, genelde ‹srail hükümeti taraf›ndan gizli tutulur. Üçüncüsü, Mossad
taraf›ndan yürütülen, nüfuz ve istihbarat kazanmaya yönelik yap›lan gizli operasyonlard›r.
Ve dördüncüsü, yukar›daki üçüyle ba¤lant›l› olan özel faaliyetlerdir.
Üçüncü Dünya'daki son ‹srail müdahalelerini anlamak için 1950'lerdeki, 1960'lardaki,
hatta daha evvelki olaylara bakmak gerekir. Böylece izlenen yollar› belirlemeye çal›-
fl›rken, Nikaragua'daki Somoza, ‹ran'daki fiah, Uganda'daki ‹di Amin, Portekiz ve Afrika
kolonileriyle olan iliflkiler gibi belirli olaylar›n tarihine bakarak ‹srail'deki 'modus
operandi' hakk›nda daha çok fley ö¤renebiliriz. Geçmiflin bize ö¤rettikleri çok aç›kt›r.
Birincisi, ‹srail'in Üçüncü Dünya'daki belirli rejimleri ciddi ve köklü bir flekilde
desteklerken izledi¤i bir yol vard›r. ‹kincisi, bu müdahalelerin detaylar›na olaylar esnas›nda
inilememekte, bu yüzden eldeki kaynaklar bu müdahalelerin önemini tam
olarak ifade edememektedir. Dolay›s›yla, ‹srail'in mevcut faaliyetleri medyada ya da
halka aç›k platformlarda söylenenlerden çok daha genifl ve çok daha derindir.
Hallahmi, kitab›n›n giriflinde yazd›¤› bu sat›rlar›n ard›ndan son olarak; ‹srail'in
"Manila'dan Managua'ya" Üçüncü Dünya'n›n dört bir yan›na uzanan faaliyetlerini
"‹srail'in dünya savafl›" olarak yorumlamaktad›r. Evet, ‹srail'in bir
"dünya savafl›" vard›r. Ancak bu savaflta ‹srail'in hedefledi¤i düflman ço¤u kez
devletler de¤ildir. Düflman; ezilen, bask› alt›na al›nan ve bu nedenle de kurulu
dünya sistemine, Düzen'e karfl› ç›kan, Düzen'e karfl› "radikalleflen" Üçüncü
Dünya halklar›d›r.
fiimdi "‹srail'in dünya savafl›"n›n farkl› cephelerini incelemeye bafllayabiliriz.
Ortado¤u'da Radikalizmle Yap›lan Mücadele
1950'lerde ‹srail yeni ve ciddi bir sorunla karfl› karfl›ya kald›. ‹srail liderlerinin
eskiden u¤raflt›¤› Arap rejimleri feodal ve gelenekseldiler. ‹srail bu ülkeleri
hem askeri, hem de diplomatik bak›mdan kolayca kontrol edebiliyordu.
Fakat, 1948'deki Arap yenilgisinden sonra, bu rejimler birer birer kaybolmaya
bafllad› ve aniden ortaya ç›kan bir "radikalizasyon" dalgas› Arap dünyas›n›n
çehresini de¤ifltirdi. Eski Avrupa imparatorluklar›n›n kolonileri da¤›ld›kça,
Araplar da yeni ortaya ç›kan milletler taraf›ndan kabul gördüler. Bu da 1955
Nisan›'nda tarafs›z milletlerin kat›ld›¤› Bandung konferans›nda kendini gösterdi.
Araplar ile Üçüncü Dünya'daki di¤er ülkeler aras›nda oluflan ittifaklar, t›pk›
Arap ülkeleri ile Sovyetler Birli¤i aras›nda oluflan ittifak gibi ‹srail için gerçek
bir tehdit unsuruydu.
‹srail'in kurucusu David Ben-Gurion, Ocak 1957'de flöyle demiflti; "Bizim
varl›¤›m›z ve güvenli¤imiz aç›s›ndan, bir Avrupa ülkesinin dostlu¤u tüm Asya
insanlar›n›n görüfllerinden daha önemlidir." Bir gazeteci ise Moshe Dayan hakk›nda
flöyle yaz›yordu; "Ona göre, Yahudi halk›n›n bir görevi vard›r, özellikle
de ‹srailli olanlar›n. ‹srail, dünyan›n bu yan›nda, Nas›r'›n Arap milliyetçili¤inin
bafllatt›¤› ak›mlara karfl› Bat›'n›n bir uzant›s› olarak kaya gibi sert olmal›d›r."
1
Adnan Oktar