YENİ MASONİK DÜZEN

538
YEN‹ MASON‹K DÜZEN
ma, Afrika'n›n "kara" tarihinde Yahudi Devleti'nin önemli bir rolü oldu¤unu
göstermektedir.
‹srail'in Afrika'daki Savafl›
‹srail, az önce de¤indi¤imiz gibi Üçüncü Dünya'daki dekolonizasyon (sömürgeden
kurtulma) sürecinden son derece rahats›z olmufl ve elinden geldi-
¤ince bu süreci engellemeye çal›flm›flt›. Bunun ard›ndaki mant›k, ezilen halklar›n
gelifltirece¤i baflkald›r›n›n, Filistin halk›n› ezen ve Vaadedilmifl Topraklar'daki
di¤er halklar› da ezmeyi, kontrol alt›na almay› hedefleyen Yahudi
Devleti'ne de yönelece¤i hesab›yd›. Bunun yan›s›ra ‹srail, Dünya Düzeni aç›-
s›ndan da ezenlerin ve ezilen halklar›n var olmas› gerekti¤i düflüncesindedir.
Bu bölümün sonunda bu konuya daha ayr›nt›l› olarak de¤inece¤iz.
Ancak ‹srail'in 1950'lerdeki dekolonizasyonu engelleme stratejisi fazla ifle
yaramad›. 1950'lerin sonundan itibaren Üçüncü Dünya'daki, özellikle de Afrika'daki
ba¤›ms›z ülkelerin say›s›nda patlama yafland›. 1950'de Afrika'n›n tümünde
sadece 4 resmi ba¤›ms›z ülke vard›. 1962'de ba¤›ms›z ülkelerin say›s›
otuza ç›kt›, 1977'de Güney Afrika'n›n Namibya üzerinde kurdu¤u egemenlik
d›fl›nda k›tan›n tümü hemen hemen ba¤›ms›zd›.
Ancak bu ba¤›ms›zl›k yaln›zca görünüflteydi, özellikle de halk aç›s›ndan.
Çünkü eski sömürgeci yönetimler gitmiflti ama ülkenin yönetimi yine de halk›n
elinde de¤ildi. Ço¤u Afrika ülkesi son derece otoriter, bask›c› ve zalim, k›-
sacas› faflist diktatörlerin yönetimine girdi. Bu diktatörlerin hemen hepsi de eski
sömürgeci güçlere, yani Bat›l› büyük devletlere ba¤l›yd›lar. Baz› ülkelerde
ise Sovyet müttefiki diktatörler vard› ki, bunlar da gerçekte Bat› yanl›s› faflistlerden
pek farkl› de¤ildiler. Bunlara "sol faflist' demek mümkündür.
Dolay›s›yla dekolonizasyon Üçüncü Dünya halklar›na özgürlük getirmedi.
Özgürlük gelmeyince de Üçüncü Dünya'n›n mücadelesi bitmedi. Üçüncü
Dünya ülkelerinin ço¤unda, iktidar› zor kullanarak elinde tutan faflistlere karfl›
çeflitli halk hareketleri geliflti. Bu halk hareketleri, ülkelerindeki diktatörlere
karfl› ç›karak, Düzen'e de karfl› ç›km›fl oluyorlard›. Çünkü o diktatörleri o ülkelerin
bafl›na getiren güç, Düzen'di. Düzen'e karfl› ç›kan herhangi bir hareket
ise ‹srail için tehlikeliydi.
Bu nedenle de ‹srail, bu "radikalizasyon"a karfl› büyük bir savafl açt›. Savafl›n
mant›¤›, Üçüncü Dünya ülkelerindeki faflistlerin desteklenmesini öngörüyordu.
Bu diktatörler hem para ve silahla desteklenecek, hem de "halk hareketlerinin
nas›l durdurulabilece¤i" konusunda taktik yard›m göreceklerdi.
Bir "çete devleti" olan ‹srail, bu konularda son derece uzmand› zaten.
‹srail'in Zaireli Dostu: Mobutu Sese Seko
Çok de¤il, bir kaç y›l öncesine kadar, New York'un Do¤u Yakas›ndaki
ünlü bir kuaför, hat›rl› bir müflterisinin daveti üzerine ayda bir kere Afrika'ya
uçard›. ‹sterse yolda kendisine refakat etmek üzere birkaç arkadafl›n› da bera-
Harun Yahya