Protesto Eylemi_
Peki, ya imparatorun insanları kılıcıyla Kilise’nin buyurduğu ve sırf Kilise buyurduğu için gerçek inanç olarak farz ederek o inancı benimsemeye mecbur bırakma hakkına ne demeli? Bu da çürütülmüş ve ıskartaya çıkarılmış bir düşüncedir. Öyleyse Protesto’da sakince ortaya konan ilke, bu çift yüzlü zorbalığın bütün kirli yanlarını gözler önüne sermiştir. Başpiskoposun kürsüsü ve imparatorun kılıcı yok olup gider; onların yerini vicdan alır. Fakat Protesto, vicdanı kendi metresine bırakmaz; vicdan kendince işleyen bir kanun değildir. Protesto’nun Efendisi olan O’na karşı bir anarşi-isyanı vardı. Protesto, İncil’in vicdanın kanunu olduğunu ve İncil’I Efendimizin tek başına yazdığını bildirir. Bu yüzden dümenini birbirine zıt iki tehlike arasına kıran, bir eliyle anarşiden, diğer eliyle zorbalıktan uzak duran Protestanlık, ulusların gözleri önüne gerçek özgürlük bayrağını açarak ortaya çıkmaktadır. Özgür olmayı isteyen herkes o bayrağın etrafında toplanmalıdır. Anahtar Kelimeler: Speyer protestosu, dini özgürlük, püriten, kilise, almanya, gelenek, mabet, hacılar, yeni ingiltere, antik çağ, hristiyanlık, kefaret, yalnız inanç, yalnız mesih, wesley, huss, waldenses, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, piskopos
Peki, ya imparatorun insanları kılıcıyla Kilise’nin buyurduğu ve sırf Kilise buyurduğu için gerçek inanç olarak farz ederek o inancı benimsemeye mecbur bırakma hakkına ne demeli? Bu da çürütülmüş ve ıskartaya çıkarılmış bir düşüncedir. Öyleyse Protesto’da sakince ortaya konan ilke, bu çift yüzlü zorbalığın bütün kirli yanlarını gözler önüne sermiştir. Başpiskoposun kürsüsü ve imparatorun kılıcı yok olup gider; onların yerini vicdan alır. Fakat Protesto, vicdanı kendi metresine bırakmaz; vicdan kendince işleyen bir kanun değildir. Protesto’nun Efendisi olan O’na karşı bir anarşi-isyanı vardı. Protesto, İncil’in vicdanın kanunu olduğunu ve İncil’I Efendimizin tek başına yazdığını bildirir. Bu yüzden dümenini birbirine zıt iki tehlike arasına kıran, bir eliyle anarşiden, diğer eliyle zorbalıktan uzak duran Protestanlık, ulusların gözleri önüne gerçek özgürlük bayrağını açarak ortaya çıkmaktadır. Özgür olmayı isteyen herkes o bayrağın etrafında toplanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Speyer protestosu, dini özgürlük, püriten, kilise, almanya, gelenek, mabet, hacılar, yeni ingiltere, antik çağ, hristiyanlık, kefaret, yalnız inanç, yalnız mesih, wesley, huss, waldenses, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, piskopos
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Protesto</strong> <strong>Eylemi</strong><br />
Müjdeyi reddeden Yahudiler, Tanrı’nın varlığının artık kendileriyle birlikte olmadığını<br />
kabul etseler de eski törelerini devam ettirdiler. Daniel’in peygamberliği kusursuz bir<br />
şekilde Mesih’in gelişine işaret ediyor ve ölümünü önceden bildiriyordu. Bu yüzden o<br />
kitapçığı incelemekten insanları caydırdılar. Sonunda rabbiler, zamanı hesaplamaya<br />
girişenleri lanetlediler. İsrail halkı körlük ve tövbesizlik içinde yüzyıllarca tutsak kaldı.<br />
Kurtuluş lütfuna ve müjdenin bereketlerine kayıtsız kalarak gökyüzünden gelebilecek ışığı<br />
reddetmeleri için de başka insanları korkutup uyardılar.<br />
Kendi eğilimlerine engei olduğu için görev duygusunu bastıran kişi, sonunda gerçeği ve<br />
yanılgıyı birbirine karıştırır hale gelecektir. Böylece o kişinin canı Tanrı’dan ayrılacaktır.<br />
Tanrısal gerçeğin reddedildiği yerde kilise karanlığa gömülecek, iman ve sevgi soğuyacak,<br />
bölücülük türeyecektir. Kilise üyeleri dünyasal kazançların peşine düşecek, günahkarlar da<br />
tövbesizlikte katılaşacaktır.<br />
İlk meleğin bildirisi<br />
İlk meleğin Esinleme 14’teki bildirisi, Tanrı’nın imanlı halkını çürütücü etkilerden<br />
koruma amacını güdüyordu. Tanrı bu bildiri aracılığıyla kiliseye bir uyarı yolladı. Kilise bu<br />
uyarıyı kabul etseydi, kendisini Tanrı’dan ayıran kötülüklerden kurtulacaktı. İmanlılar bu<br />
bildiriyi alsalar, yüreklerini alçaksalar ve Tanrı’nın huzuruna çıkmak için hazırlansalardı,<br />
Tanrı’nın Ruhu görünecekti. Ki-lise o zaman yeniden elçisel günlerin birliğine, imanına ve<br />
sevgisine kavuşacaktı. “İnananların topluluğu yürekte ve düşüncede birdi. Hiç kimse sahip<br />
olduğu herhangi bir şey için ‘bu benimdir’ demiyor, her şeylerini ortak kabul ediyorlardı...<br />
Rab de her gün yeni kurtulanları onların arasına katıyordu” (Elçilerin İşleri 4:32; 2:47).<br />
Tanrı’nın halkı, O’nun Sözünden gelen ışığı kabul etseydi, elçinin, ‘Ruh’un birliğini<br />
esenlik bağıyla’ korumak dediği düzene kavuşacaktı. “Çağrınızdan doğan tek bir ümide<br />
çağrıldığınız gibi, beden bir, Ruh bir, Rab bir, iman bir, vaftiz bir, her şeyin üzerinde, her<br />
şeyle ve her şeyde olan herkesin Tanrısı ve Babası birdir” (Efesliler 4:3-5).<br />
Advent bildirisini kabul edenler farklı mezheplerden geliyordu ve aralarındaki mezhep<br />
farklılıkları ortadan kalktı. Çelişkili iman bildirgeleri dümdüz oldu. Mesih’in ikinci gelişine<br />
ilişkin yanlış görüşler değişti. Yanlışlıklar düzeltilirken imanlılar tatlı bir beraberliğe<br />
kavuştular. Sevgi her şeye hükmetti. Eğer herkes kabul etseydi, her yerde aynı güzellikler<br />
olacaktı.<br />
Ruhsal hizmetlilerin, İsa’nın gelişinin ilk belirtilerini görmesi gereken bekçiler olmaları<br />
gerektiği halde, gerçeği peygamberlerden ya da zamanın belirtilerinden çıkaramadılar.<br />
Tanrı’ya sevgi ve O’nun Sözüne iman soğudu. Advent öğretisi onların yalnızca<br />
inançsızlığını uyandırdı. Eskiden olduğu gibi Tanrı Sözünün tanıklığı kuşkuyla<br />
karşılanıyordu: “Önderlerden ya da Ferisilerden O’na iman eden oldu mu hiç?” (Yuhanna<br />
7:48). Birçokları peygamberliklerin incelenmesini engelledi; peygamberlik kitaplarının<br />
mühürlendiğini ve anlaşılamayacağını öğretti. Önderlerine güvenen kalabalıklar bildiriyi<br />
146
Change language