Protesto Eylemi_
Peki, ya imparatorun insanları kılıcıyla Kilise’nin buyurduğu ve sırf Kilise buyurduğu için gerçek inanç olarak farz ederek o inancı benimsemeye mecbur bırakma hakkına ne demeli? Bu da çürütülmüş ve ıskartaya çıkarılmış bir düşüncedir. Öyleyse Protesto’da sakince ortaya konan ilke, bu çift yüzlü zorbalığın bütün kirli yanlarını gözler önüne sermiştir. Başpiskoposun kürsüsü ve imparatorun kılıcı yok olup gider; onların yerini vicdan alır. Fakat Protesto, vicdanı kendi metresine bırakmaz; vicdan kendince işleyen bir kanun değildir. Protesto’nun Efendisi olan O’na karşı bir anarşi-isyanı vardı. Protesto, İncil’in vicdanın kanunu olduğunu ve İncil’I Efendimizin tek başına yazdığını bildirir. Bu yüzden dümenini birbirine zıt iki tehlike arasına kıran, bir eliyle anarşiden, diğer eliyle zorbalıktan uzak duran Protestanlık, ulusların gözleri önüne gerçek özgürlük bayrağını açarak ortaya çıkmaktadır. Özgür olmayı isteyen herkes o bayrağın etrafında toplanmalıdır. Anahtar Kelimeler: Speyer protestosu, dini özgürlük, püriten, kilise, almanya, gelenek, mabet, hacılar, yeni ingiltere, antik çağ, hristiyanlık, kefaret, yalnız inanç, yalnız mesih, wesley, huss, waldenses, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, piskopos
Peki, ya imparatorun insanları kılıcıyla Kilise’nin buyurduğu ve sırf Kilise buyurduğu için gerçek inanç olarak farz ederek o inancı benimsemeye mecbur bırakma hakkına ne demeli? Bu da çürütülmüş ve ıskartaya çıkarılmış bir düşüncedir. Öyleyse Protesto’da sakince ortaya konan ilke, bu çift yüzlü zorbalığın bütün kirli yanlarını gözler önüne sermiştir. Başpiskoposun kürsüsü ve imparatorun kılıcı yok olup gider; onların yerini vicdan alır. Fakat Protesto, vicdanı kendi metresine bırakmaz; vicdan kendince işleyen bir kanun değildir. Protesto’nun Efendisi olan O’na karşı bir anarşi-isyanı vardı. Protesto, İncil’in vicdanın kanunu olduğunu ve İncil’I Efendimizin tek başına yazdığını bildirir. Bu yüzden dümenini birbirine zıt iki tehlike arasına kıran, bir eliyle anarşiden, diğer eliyle zorbalıktan uzak duran Protestanlık, ulusların gözleri önüne gerçek özgürlük bayrağını açarak ortaya çıkmaktadır. Özgür olmayı isteyen herkes o bayrağın etrafında toplanmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Speyer protestosu, dini özgürlük, püriten, kilise, almanya, gelenek, mabet, hacılar, yeni ingiltere, antik çağ, hristiyanlık, kefaret, yalnız inanç, yalnız mesih, wesley, huss, waldenses, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, piskopos
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Protesto</strong> <strong>Eylemi</strong><br />
özgürce uygulama fırsatı tanındı. Onların yetkisi altında olan kişiler de o zamana kadar<br />
kabul ettikleri görüşlerini koruyabilecekler. Bunlardan hoşnut değiller mi?<br />
“Ne mutlu ki önderler bu antlaşmayı temel alan ilkeye baktılar ve imanla hareket ettiler.<br />
O ilke neydi? Roma’nın vicdana hükmetme ve özgür araştırmayı yasaklama hakkıydı. Ama<br />
hem kendileri hem de yetkileri altındaki Protestanlar dinsel özgürlüğe sahip olmayacak<br />
mıydı? Evet, ama buna bir hak gibi sahip ola-mayacaklardı. Bu kararın kabul edilmesi,<br />
sadece reforme olan Saksonya’ya kısıtlı bir özgürlük anlamına geliyordu. Geri kalan<br />
bölgelerde reform inancını benimsemek zindana atılmak ya da kazıkta yakılmakla son<br />
bulacaktı. Sadece bölgesel özgürlükle yetinmeli miydiler? Reformcuları buna boyun eğip<br />
papalık egemenliğindeki bölgelerde can veren yüzlerin ve binlerin kanından sorumlu olmayı<br />
göze alacaklar mıydı?”3<br />
Prensler “Bu kararı reddedelim” dediler. “Vicdana ilişkin konularda çoğunluğun gücü<br />
yoktur.” Vicdan özgürlüğünü korumak yönetimin görevidir, inanç konularındaki yetkisinin<br />
sınırı budur.<br />
Papalık yanlıları ‘küstah inatçılık’ diye niteledikleri yaklaşımı bastırmaya kararlıydılar.<br />
Özgür kentlerin sorumlularından kararın koşullarına uyup uymayacaklarını ilan etmeleri<br />
istendi. Zaman istediler, ama boşuna! Kurulun neredeyse yarısı reformcuların tarafını tuttu;<br />
bu yaklaşımlarının mahkumiyet ve zulüm getireceğini biliyorlardı. Onlardan biri, “Ya<br />
Tanrı’nın sözünü inkar etmeliyiz ya da yanmalıyız” dedi.4<br />
Prenslerin soylu yaklaşımı<br />
İmparatorun temsilcisi olan Kral Ferdinand, ikna sanatını uygulamaya çalıştı: Prenslere<br />
kararı kabul ettirmek için çaba gösterdi. İmparatorun kendilerinden son derece hoşnut<br />
olacağına ilişkin güvence verdi. Ama sadık prensler sakin bir şekilde karşılık verdi: “Barışı<br />
ve Tanrı onurunu koruyacak her konuda İmparatora itaat edeceğiz” dediler. Kral en sonunda<br />
çoğunluğa uymanın en doğrusu olacağını söyledi. Böyle konuştuktan sonra reformculara<br />
herhangi bir konuşma fırsatı vermeyerek geri çekildi. Geri dönmesi için krala bir heyet<br />
gönderildi. Ama o, “Karar verilmiştir; yapılacak tek şey boyun eğmektir” dedi.5<br />
İmparatorluk grubu, İmparatorun ve Papanın davalarının daha güçlü olduğunu<br />
reformcuların ise zayıf olduklarını söylediler. Reformcular yalnızca insan yardımına<br />
güvenselerdi, Papa yanlılarının varsaydığı kadar zayıf olurlardı. Ama onlar kurul<br />
raporundan çok Tanrı’nın sözüne, imparator Charles’tan çok kralların Kralı ve rablerin<br />
Rab’bi olan İsa Mesih’e dayanıyorlardı.<br />
Ferdinand onların vicdanından gelen kanılarını reddetmişti. Ancak prensler onun<br />
yokluğuna kulak asmamaya karar verdiler. <strong>Protesto</strong>larını gecikmeden ulusal konseye<br />
getireceklerdi. Ciddi bir duyuru hazırlandı ve kurula sunuldu:<br />
78
Change language