Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

HB-118
logicznego rozumowania i analizowania otaczającej nas rzeczywistości. Nawet gdyby nie był
nam znany materiał dowodowy zaprezentowany w rozdziale H, ciągle tylko niniejszy rozdział
HB dostarcza wystarczających dowodów, że antygrawitacja definitywnie nie istnieje.
W opinii wyznawców antygrawitacji pole to ma jakoby wytwarzać w naszym układzie
wymiarów odpychające oddziaływania z polem grawitacyjnym. Pomysł istnienia pola
antygrawitacyjnego i jego odpychającego oddziaływania, daje się pośrednio wyspekulować ze
stwierdzeń dotychczas wyznawanego przez naszą oficjalną naukę ziemską zrozumienia dla
zjawiska grawitacji. To stare zrozumienie grawitacji nazywane jest "konceptem
monopolarnej grawitacji". Niestety koncept monopolarnej grawitacji okazał się całkowicie
błędnym, stąd niemal wszelkie rozważania na nim oparte wiodą do fałszywych wniosków - co
dosyć obrazowo wykazane jest w podrozdziale H1.3. Stąd również i wydedukowane na
podstawie tego konceptu pole antygrawitacyjne nie ma prawa istnieć w naszym układzie
wymiarów. Analizy zaprezentowane w niniejszym rozdziale dokumentują to przejrzyście,
wykazując jednoznacznie, że pole antygrawitacyjne nie ma prawa istnieć bowiem jego
działanie stałoby w jawnej sprzeczności z prawami świata fizycznego. Wyeliminowanie błędu
w myśleniu, który spowodował, że pomimo jawnej sprzeczności antygrawitacji z prawami
wszechświata niektórzy luminarze nauki ciągle postulują istnienie tego pola, uzyskać się daje
poprzez wprowadzenie nowego wyjaśnienia dla zjawiska grawitacji które nazywane jest
nowym Konceptem Dipolarnej Grawitacji. Koncept Dipolarnej Grawitacji oferuje
przeciwstawną alternatywę dla upowszechnianego dotychczas przez naszą naukę, starego, z
całą pewnością błędnego, oraz skłaniającego ludzi do mylącego intepretowania otaczającej
ich rzeczywistości, wyjaśnienia dla zjawiska grawitacji. Ów nowy koncept pola grawitacyjnego
zaprezentowany został w rozdziałach H i I. Jednym z jego fundamentalnych stwierdzeń jest, że
w naszym układzie wymiarów (tj. świecie fizycznym) antygrawitacja nie istnieje, stąd statek
antygrawitacyjny nigdy nie może zostać zbudowany. Zjawisko nieco podobne do antygrawitacji
panuje jedynie w przeciw-świecie, jednak ewentualne oparte na nim statki nie mogłyby zostać
obsadzone naszymi ciałami fizycznymi bowiem do przeciw-świata dostęp posiadają tylko
nasze duplikaty przeciw-materialne (patrz podrozdział I5.1). Stąd owo teoretyczne
stwierdzenie Konceptu Dipolarnej Grawitacji o niemożności istnienia antygrawitacji w świecie
fizycznym, również dyskwalifikuje napęd antygrawitacyjny z dalszych rozważań, oraz
wzmacnia taki sam wniosek wynikający z analiz zaprezentowanych w niniejszym rozdziale.
Warto tutaj podkreślić, że zdyskwalifikowanie antygrawitacji i statku antygrawitacyjnego
jako niemożliwych do technicznego zrealizowania, wcale nie stoi w sprzeczności z wytyczną
totalizmu "wszystko jest możliwe: jedynie musimy znaleźć sposób jak tego dokonać" - patrz
podrozdziały I5.4 i JB7.3. Jak to bowiem wyjaśniono szczegółowo w podrozdziale JB7.3,
"zbudowanie statku antygrawitacyjnego" nie jest czystym celem, a kombinacją celu i sposobu
jego zrealizowania. Jako zaś taka kombinacja, aby była realizowalna, wymuszałaby ona od
wszechświata działanie zgodne z ideą pola antygrawitacyjnego - czego spodziewanie się
byłoby rodzajem zarozumiałości z naszej strony bowiem wszechświat działa tak jak działa, nie
zaś tak jak nasze ograniczone umysły tego po nim się spodziewają.
Zaprezentowane w niniejszym rozdziale analizy wykazujące niemożność zbudowania
statku antygrawitacyjnego przeprowadziłem w czasach, kiedy nie sformułowałem jeszcze
Konceptu Dipolarnej Grawitacji - czyli przed 1985 rokiem. Jednak ich pierwszego
opublikowania dokonałem dopiero w październiku 1985 roku razem z pierwszym
publikowaniem Konceptu Dipolarnej Grawitacji - tj. w monografii [1HB] "The Oscillatory
Chamber - a breakthrough in the principles of magnetic field production", drugie wydanie
nowozelandzkie, przerobione, Invercargill, październik 1985 roku, ISBN 0-9597698-4-6; 115
stron plus 15 ilustracji. Dopiero po zakończeniu zaprezentowanych tutaj analiz i uświadomieniu
sobie faktów zaprezentowanych w niniejszym rozdziale przystąpiłem do poszukiwań błędu
logicznego jaki musi się ukrywać w naszym dotychczasowym zrozumieniu grawitacji
(nazywanym tutaj konceptem monopolarnej grawitacji). W efekcie tych poszukiwań znalazłem
błąd logiczny starego konceptu monopolarnej grawitacji i sformułowałem nowy Koncept
Dipolarnej Grawitacji. Pomimo jednak, że w czasie dokonywania opisywanych tutaj analiz,