Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-54
zagęszczeń lub rozrzedzeń w stan wirowania. Takie lokalne mikro-wiry sprężonej lub
rozrzedzonej przeciw-materii, w przeciw-świecie formują dynamiczne ciśnienie dośrodkowe
lub odśrodkowe. Ciśnienie to uniemożliwia im rozprężenie się do średniej gęstości otaczającej
je przeciw-materii. To wyjaśnia jak formowane są zarówno elektrony jak i pozytrony! Jedyna
różnica pomiędzy tymi dwoma elementarnymi cząsteczkami sprowadza się do odmiennego
kierunku wirowania przeciw-materii.
Mikro-wiry przeciw-materii jakie formują elektrony i pozytrony, w rzeczywistości
wyglądem wcale nie są podobne do wirów na wodzie, z jakimi przywykliśmy kojarzyć wszelkie
wiry. Kształt bowiem wirów na wodzie definiowany jest faktem, że formująca je woda posiada
inercję oraz poddawana jest działaniu sił grawitacyjnych. Tymczasem przeciw-materia nie
wykazuje inercji. Grawitacja też nie oddziaływuje na nią w taki sam sposób jak na wodę. Stąd
mikro-wiry przeciw-materii jakie formują elektrony i pozytrony, faktycznie swym kształtem są
podobne do pary toroidów jakie przylgnęły nawzajem do siebie, czy do pary sklejonych ze
sobą szeroko upowszechnionych na Zachodzie niby-pączków nazywanych "donut". Każdy z
dwóch przylegających do siebie takich toroidów (kształtów "donut") faktycznie jest koliście
zakrzywionym wirem, jakiego oś wirowania formuje zamknięty obwód okręgu –dokładnie tak
jak to opisano w podrozdziale H4.1. Każdy też z nich, na zasadzie koła planetarnego lub
kaskady zawirowań przeciw-materii opisywanej w punkcie #7H5.3 podrozdziału H5.3, formuje
przylegający do niego drugi identyczny toroidalny mikro-wir, który jednak wiruje w
przeciwstawnym kierunku. Zależnie też od tego, w którym kierunku oba te kooperujące ze
sobą toroidalne mikro-wiry obracają się względem punktu przetrzeni leżącego w ich centrum,
owe dwa toroidalne mikro-wiry formują albo elektron, albo też pozytron. Elektron formowany
jest kiedy oba obracające się toroidy posiadają takie kierunki wirowania, że sprężają one
przeciw-materię w swoim centrum, w ten sposób formując trwały kluster podwyższonego
ciśnienia tej substancji. Z kolei pozytron jest formowany, kiedy identyczny do elektronu układ
takich dwóch wirujących toroidów wiruje w przeciwstawnym niż w elektronie kierunku. Taki
bowiem kierunek powoduje trwałe rozrzedzenie przeciw-materii w jego punkcie centralnym.
Oczywiście tylko elektron i pozytron formuje mikro-wiry przeciw-materii jakie swym
kształtem przypominają dwa ciasno do siebie przylegające i nawzajem ze sobą
zsynchronizowane toroidy ("donuts"). Inne cząsteczki elementarne formowane są z układów
mikro-wirów o odmiennych kształtach i kierunkach wirowania. Przykładowo neutrino jest
połówką elektronu (albo pojedynczym toroidem/donut), która z jakichś powodów oddzieliła się
od swojego wirowego partnera.
Powyższe wyjaśnienie Konceptu Dipolarnej Grawitacji dla budowy i zachowania
cząstek elementarnych wyjaśnia też cały szereg zjawisk jakie związane są z cząsteczkami
elementarnymi i z przeciw-materią, jednak jakie dotychczas pozostawały niezrozumiałe.
Przykładowo, jeśli uwzględni się fakt, że oba wirujące toroidy jakie formują elektron lub
pozytron niemal nigdy nie są idealnie jednakowej wielkości, wówczas formowane przez nie
cyrkulacje przeciw-materii nie są precyzyjnie balansowane. To zaś oznacza, że przez prześwit
takiego podwójnego toroidu zawsze pompowywana jest jakaś ilość energii. Owa energia jaka
przepływa przez prześwit cząsteczek elementarnych, formuje więc elementarną siłę
grawitacyjną. To z kolei wyjaśnia czym właściwie jest grawitacja (zauważ że wyjaśnienie to
pokrywa się z tym przytoczonym w podrozdziale JE3.7.1). Zgodnie z nim, grawitacja jest to
rodzaj przepływu energii formowanego w wyniku nieustannego przepompowywania przeciwmaterii.
Jeśli zaś tego typu rozważanie poprowadzi się dalej, wówczas się okaże, że motto
niniejszego rozdziału jest poprawne, tj. że faktycznie wszystko we wszechświecie jest tylko
jedną z wielu możłiwych manifestacji przeciw-materii.
Powyższe objaśnienia są bardzo uproszczone i nie wdają się w wiele szczegółowych
mechanizmów jakie związane są z formowaniem pól elektrycznych, oraz z budową i
zachowaniem cząsteczek elementarnych. Niemniej dają one wstępne pojęcie, czym właściwie
są pola elektryczne i cząsteczki elementarne w świetle Konceptu Dipolarnej Grawitacji.
Zgodnie z tymi opisami, "pola elektryczne to lokalne sprężenia lub rozrzedzenia przeciwmaterii".
Natomiast "elektrycznie naładowane cząsteczki elementarne to mikrowiry przeciw-