Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-83
Zgodnie z tym co już kilkakrotnie podkreślono uprzednio, jeśli istnieją jakieś fale zdolne
do takiego efektywnego przenoszenia informacji, takie jak fale telepatyczne, wówczas
organizmy żywe w toku swojej ewolucji nieuchronnie musiały wypracować w sobie zdolność
do ich praktycznego wykorzystywania. I faktycznie zdolność ta znana jest nam już od dawna.
W jej najbardziej jawnej formie nazywamy ją "telepatią" lub "łącznością telepatyczną".
Powyższe ujawnia nam więc definicję telepatii w Koncepcie Dipolarnej Grawitacji. Definicja ta
podaje, że "łączność telepatyczna jest to przekazywanie informacji pomiędzy
duplikatami przeciw-materialnymi za pośrednictwem modulowanych wibracji przeciwmaterii".
Oczywiście definicję tą można też wyrazić innymi słowami, poprzez skorzystanie z
ujawnionego powyżej podobieństwa wibracji przeciw-materii do fal dźwiękowych z naszego
świata oraz poprzez posłużenie się konceptem języka ULT omówionego w podrozdziale I5.4.
Jeśli wyrażona w takim odmiennym sformułowaniu, wtedy podaje ona, że "łączność
telepatyczna jest to 'rozmowa' prowadzona w języku ULT przez dwa lub więcej duplikaty
przeciw-materialne, w której nośnikiem informacji ('głosem') są modulowane wibracje
przeciw-materii". Ponieważ zgodnie z "modelem mózgu jako urządzenia nadawczoodbiorczego"
(patrz podrozdział I5.4) każda myśl z naszego mózgu, w przeciw-świecie ujawnia
się w formie "głośnego" monologu fal telepatycznych, gdybyśmy więc mogli przestawić się na
słuchanie poprzez nasze duplikaty przeciw-materialne, wtedy myśli innych ludzi
odbieralibyśmy jako wypowiadane przez nich głośne zdania roznoszące się po przeciwświecie.
Z uwagi na powyższe definicje telepatii i łączności telepatycznej, dla uproszczenia
dalszej terminologii wszystkie rodzaje wibracji przeciw-materii nazywane tu będą "falami
telepatycznymi", bez względu na to czy przenoszą one jakieś informacje czy też nie. Jak to
łatwo wydedukować z poprzednich opisów, fale telepatyczne w sensie swoich własności i
zachowań najbardziej są zbliżone do fal akustycznych, z którymi wykazują największe
podobieństwo. Niemniej z uwagi na fakt, że fale akustyczne rozprzestrzeniają się w materii,
natomiast fale telepatyczne w przeciw-materii (której własności są odwrotnością własności
materii), oczywiście niektóre atrybuty obu tych wibracji muszą być odmienne. Przykładowo, z
uwagi iż przeciw-materia jest nieważka (nie posiada masy) i idealnie sprężysta, stąd fale
telepatyczne będą przemieszczać się z prędkością nieskończenie wielką. (Natychmiast
osiągną więc one swój cel bez względu na odległość.) Niemniej ciągle będą się one
charakteryzowały właściwymi im częstościami, bowiem ich częstość zależy od szybkości
wibrowania ich źródła, jaka jest skończona i ściśle zdefiniowana, a nie od nieskończonej
szybkości z jaką się przemieszczają. Z kolei z uwagi na brak tarcia w przeciw-materii, fale
telepatyczne nie będą zanikać tak jak fale akustyczne. (To oznacza, że nie wystąpi w nich
zjawisko tłumienia tarciowego, aczkolwiek wystąpi zjawisko rozproszenia/tłumienia
objętościowego wynikającego z ich rozbiegania się w objętościowo rosnącej przestrzeni.)
Ponadto z uwagi na wysoką zależność zachowania się przeciw-materii od oddziaływań
grawitacyjnych, fale telepatyczne będą wykazywały tendencję do poddawania się polaryzacji
grawitacyjnej (tj. do ustawiania płaszczyzny swych wibracji odpowiednio do przebiegu pola
grawitacyjnego) oraz do faworyzowania grawitacyjnie zależnych kierunków swej propagacji.
Jak to już wspomniano poprzednio, fale telepatyczne muszą być odbierane przez
wszelkie organizmy żywe. Z uwagi jednak na to, że każdy z tych organizmów istnieje aż w
dwóch duplikatach (materialnym i przeciw-materialnym), odbiór ten może następować na
jeden z dwóch odmiennych sposobów, które można by nazwać: fizycznym i poza-zmysłowym.
Podczas fizycznego odbioru fal telepatycznych, ich wibracje zostają transformowane na
zjawiska elektromagnetyczne zachodzące w naszym świecie. Stąd zawartość informacyjna
tych fal może zostać "usłyszana" przez mózgi fizyczne i następnie poddana odczytowi oraz
odpowiedniej analizie logicznej. Przykładem odbioru fizycznego jest zjawisko zdalnej wymiany
myśli tradycyjnie nazywane "komunikacją telepatyczną". Natomiast przy odbiorze pozazmysłowym,
fale telepatyczne "słyszane" są przez duplikaty przeciw-materialne, nie zaś przez
mózgi fizyczne. Stąd w celu przekazania zawartości informacyjnej tych fal do naszej
świadomości, konieczne jest zaprzęgnięcie jakiegoś sposobu wymiany informacji pomiędzy