Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-80
stacji satelitarnych czy np. z Księżyca, pozwoli wybierać i przenosić na orbitę dowolne obiekty
lub osoby znajdujące się na Ziemi.
Telekinetyczny promień podnoszący opisany jest także w podrozdziale L6.
Ad. 2. Magnokrafty drugiej generacji, zwane także wehikułami telekinetycznymi.
Staną się one rzeczywistością, gdy nasza technologia osiągnie wystarczająco wysoki poziom
aby pędniki zwykłego magnokraftu pierwszej generacji zilustrowanego na rysunkach F1 i F19,
zastąpić pędnikami telekinetycznymi. Zastąpienie to spowoduje, że oprócz oddziaływania
czysto magnetycznego, tj. oprócz przyciągania i odpychania magnetycznego, wytworzą one
także ciąg telekinetyczny. Ponieważ otrzymany w ten sposób statek stanowił będzie jedynie
bardziej zaawansowaną wersję magnokraftu, stąd nazwany on został magnokraftem drugiej
generacji. Jego kształt będzie bowiem identyczny do kształtu zwykłego magnokraftu, a także
będzie on w stanie uformować wszystkie połączenia zilustrowane na rysunku F6. Z uwagi
jednakże na swe niezwykłe możliwości, magnokraft drugiej generacji będzie tu też nazywany
"wehikułem telekinetycznym". Niezależnie od lotów czysto magnetycznych - takich jak te
realizowane przez magnokraft pierwszej generacji, magnokraft drugiej generacji zdolny będzie
także do lotów w konwencji telekinetycznej. Ponieważ ów wehikuł telekinetyczny całkowicie
zrewolucjonizuje nasze przemieszanie się w przestrzeni, w podrozdziale L1 przedstawiony
zostanie opis jego zasady działania i własności. Warto też odnotować, że magnokrafty trzeciej
generacji, zwane także wehikułami czasu, również są w stanie latać w konwencji
telekinetycznej. Przy takich zaś lotach ich własności dokładnie pokrywają się z własnościami
wehikułów telekinetycznych.
* * *
W ostatnim zdaniu tego podrozdziału warto też podkreślić, że wszystkie przedstawione
tu rozważania dotyczące efektu telekinetycznego zostały zainspirowane przez uprzednie
sformułowanie nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji. Z tego powodu, a także ponieważ
Koncept Dipolarnej Grawitacji dostarcza bezpośredniego wyjaśnienia dla wielu innych zjawisk i
zasad - np. zasady działania wehikułów czasu, przedstawieniu owego nowego zrozumienia dla
pola grawitacyjnego poświęcony został cały niniejszy rozdział (H) tej monografii.
H7. Zjawiska oparte na wibracjach przeciw-materii
Nasza dotychczasowa znajomość fizyki podpowiada, że w określonych warunkach
każda substancja musi wpadać w ruch wibracyjny. Skoro więc istnieje nieznana nam
poprzednio substancja (tj. przeciw-materia) wypełniająca cały przeciw-świat, ona również w
określonych okolicznościach musi być nośnikiem przenikających ją fal wibracyjnych. Fale owe
nazywali będziemy "falami telepatycznymi". Ponieważ przeciw-materia jest inteligentna, stąd
propagujące się przez nią fale wibracyjne będą przez nią wykorzystywane do przekazu
informacji. Taki przekaz informacji następujący za pośrednictwem wibracji przeciw-materii
nazywali będziemy "telepatią". Niniejszy podrozdział służy omówieniu najważniejszych cech fal
telepatycznych i telepatii.
H7.1. Fale telepatyczne i telepatia
Fale telepatyczne są to wibracje przeciw-materii jakie propagują się po przeciw-świecie.
Są one odpowiednikiem dla fal akustycznych (dźwiękowych) z naszego świata. Można
przewidzieć, że odznaczają się one następującymi własnościami:
A. Modulacja. Podobnie jak fale akustyczne (dźwiękowe) z naszego świata, owe fale
wibracji przeciw-materii również dają się modulować. W ten sposób są one także zdolne do
przenoszenia w sobie informacji typu język mówiony u ludzi, czy porozumiewawcze sygnały
akustyczne u zwierząt.