Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-71
posiadać odpowiadające mu przeciw-zjawisko". Do chwili obecnej odkrytych już zostało
dziesiątki zjawisk i przeciw-zjawisk jakie potwierdzają poprawność tego postulatu. Dla
przykładu: zjawisko luminescencji elektrycznej wykorzystywane w najróżniejszych
świetlówkach i diodach luminescencyjnych do zamiany prądu elektrycznego w światło, posiada
przeciw-zjawisko w postaci zjawiska fotoelektrycznego jaki w fotokomórkach i fotoogniwach
transformuje światło na prąd elektryczny. Z kolei tzw. "reguła lewej ręki" - zwana także "regułą
silnika", która opisuje zjawiska wykorzystywane do zamiany elektryczności na ruch, posiada
swoje przeciwieństwo w "Flemingowskiej zasadzie prawej ręki" - zwanej także "regułą
generatora", która transformuje ruch w prąd elektryczny. Efekt Seebeck'a, jaki powoduje
przepływ elektronów poprzez podgrzewane złącze dwóch przewodników, posiada przeciwzjawisko
w postaci efektu Peltier'a, który wywołuje chłodzenie i podgrzewanie metali takiego
złącza - jeśli przepuszczono przez nie prąd. Efekt piezoelektryczny zamieniający ściskanie
kryształu na ładunek elektryczny gromadzący się na jego powierzchniach, jaki
wykorzystywany jest np. w piezoelektrycznych zapalniczkach gazowych do wytworzenia iskry
zapalającej, posiada też swoje dokładne przeciwieństwo jakie zamienia napięcie przyłożone
do powierzchni kryształu na jego ruch skurczowy i jakie niefortunnie nazywane jest tą samą
nazwą "efekt piezoelektryczny". (To przeciw-zjawisko wykorzystywane jest np. w
piezoelektrycznych generatorach wibracji.) Itd., itp.
Dzisiejsi naukowcy twierdzą jednakże, że istnieje wyjątek od powyższej reguły. Jako
wyjątek ten wskazują oni tarcie. Zgodnie z dotychczasowymi twierdzeniami naukowców
ziemskich, tarcie jest uważane za nieodwracalne zjawisko, które jakoby nie posiada
odpowiadającego mu przeciw-zjawiska. Jednakże w 1985 roku, dzięki sformułowaniu nowego
Konceptu Dipolarnej Grawitacji, dostąpiłem zaszczytu odkrycia zjawiska jakie reprezentuje
dokładną odwrotność tarcia. Ponieważ w naturalnej formie manifestowane jest ono podczas
pracy telekinetycznej, nazwałem je "efektem telekinetycznym". W podobny sposób jak tarcie
samoczynnie zamienia ruch na ciepło, ów nowo-odkryty efekt telekinetyczny zamienia
ciepło na ruch. W jakiś czas po odkryciu efektu telekinetycznego, znalazłem także sposób
jego technicznego wyzwalania. Wyzwalanie to następuje poprzez przyspieszanie lub
opóźnianie linii sił pola magnetycznego.
Moje odkrycie, że efekt telekinetyczny stanowi "odwrotność tarcia", oraz następne
znalezienie metody technicznego wyzwalania tego efektu, dostarczyły zasad działania dla
podejmowania budowy różnorodnych urządzeń napędowych i energetycznych. Szczególnie
urządzeń takich jak przykładowo siłownie telekinetyczne dostarczające tzw. "darmowej energii",
czy jak magnokrafty drugiej i trzeciej generacji. Jak zostanie to wyjaśnione w dalszych
częściach tej monografii, jednym z najbardziej niezwykłych atrybutów takich telekinetycznych
systemów napędowych, jest że nie wymagają one zasilania w energię. Po prostu wykorzystują
one swoją zdolność do wyzwalania zjawiska odwrotności tarcia. Tym zaś zjawiskiem
zamieniają one energię cieplną jaka zawsze jest obecna w ich otoczeniu, w użyteczny ruch
obiektów jakie sobą napędzają, np. w ruch całych wehikułów kosmicznych, lub w ruch
maleńkich elektronów w obrębie przewodnika jakie formuja sobą prąd elektryczny. Zgodnie z
tymi zasadami, droga do wykorzystania efektu telekinetycznego dla celów napędowych
wiedzie przez następujące etapy: (1) budowę urządzenia które na drodze technicznej wyzwala
działanie efektu telekinetycznego, (2) takie wysterowanie tego efektu, jakie spowoduje
samoczynną przemianę energii termicznej zawartej w otoczeniu na "darmowy" ruch jaki sam
się podtrzymuje, a stąd jaki nie wymaga dostarczania energii na swoje podtrzymywanie, (3)
odpowiednie ukierunkowanie tego ruchu, tak aby mógł on być eksploatowany w
kontrolowalnym "darmowym" systemie napędowym.
Pierwsze zastosowania nowo-odkrytego efektu telekinetycznego, jakie przebadałem
szczegółowo, dotyczyły generowania tzw. "darmowej elektryczności" - patrz opisy tego
generowania zawarte w rozdziale K. Przyczyną tego było, że zgodnie z działaniem
omawianego tu efektu, jedyne co należy uczynić aby wygenerować darmową elektryczność, to
poddać jakiś odcinek przewodu działaniu tego efektu. W rezultacie wszystkie wolne elektrony
zawarte w tym przewodzie zostaną przez efekt telekinetyczny wprawione w ruch z jednego