Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

HB-127
przeciwieństwie do pędnika antygrawitacyjnego, już obecnie jest dokładnie znana i nawet
opisana w rozdziale C niniejszej monografii), podczas gdy problem akumulacji energii
rozwiązany jest samoczynnie zasadą działania tego pędnika (patrz podrozdział C7.6 niniejszej
monografii).
statku
HB8. Silne pole antygrawitacyjne odpychałoby wszelką materię od powłoki owego
Skoncentrowanie ogromnych ilości energii w polu relatywnie niewielkiego statku
antygrawitacyjnego wprowadziłoby też cały szereg bardzo drastycznych następstw
środowiskowych. Ponieważ siły odpychania wytwarzane przez to pole rosłyby z kwadratem
zbliżenia się do powierzchni tego statku (porównaj Newtonowskie Prawo Uniwersalnej
Grawitacji), wszystkie obiekty jakie znalazłyby się w zasięgu tego pola zostałyby nim dotknięte.
W przypadku bliskich zetknięć, ich moc byłaby trudna obecnie do ogarnięcia. Stąd każde
pojawienie się pola takiego statku natychmiast powodowałoby:
(a) Odrzucenie i usunięcie wszystkich obiektów i materii z jego otoczenia.
(b) Odrzucenie powietrza od tego statku i uformowanie wokół niego rodzaju bąbla
próżniowego, który udusiłby brakiem tlenu wszystkie istoty żywe znajdujące się w pobliżu.
(c) Uniemożliwienie załodze i pasażerom wejście na pokład tego statku. Każde
zbliżenie się do niego wymagałoby wszakże pokonania ogromnych sił odpychających
(zwiększających się z kwadratem zbliżenia do statku), zdolnych do "spłaszczenia" upartego
amatora lotu.
(d) Zgniecenie i zniszczenie wszystkich organizmów żywych jakie znalazłyby się w
pobliżu statku (z których większość już wcześniej zresztą straciłaby życie z powodu braku
powietrza i tlenu).
HB9. Pole antygrawitacyjne rozpraszałoby energię życiową istot w jego zasięgu,
natychmiast je uśmiercając
W podrozdziale JE9.1 niniejszej monografii omówiony jest wpływ pola grawitacyjnego
na energię życiową, a tym samym i na długość życia poddanych jego działaniu istot. Zgodnie z
tym co podrozdział ów wyjaśnia, długość życia jest proporcjonalna do kwadratu natężenia pola
grawitacyjnego. Jeśli więc pole grawitacyjne się zmniejsza, również i życie przebywającej w
jego zasięgu istoty podlega szybkiemu skróceniu. Gdyby więc grawitacja spadła do wartości
ujemnych, czyli osiągnęła poziom antygrawitacji, również długość życia musiałaby spaść do
wartości ujemnych, tj. znajdujące się w jej zasięgu istoty umierałyby wcześniej niż się urodziły
(być może, że owa cecha spekulatywnej antygrawitacji kryje w sobie zasadę cofania do tyłu
upływu czasu w naszym świecie - wszystko co w tym celu wystarczyłoby dokonać, to
uruchomić mechanizm podobny do antygrawitacji jednak bez uruchamiania jego następstw
grawitacyjnych). Z kolei takie skrócenie życia do wartości ujemnej oznaczałoby, że nikt nie
byłby w stanie nie tylko, że przeżyć wejścia na statek antygrawitacyjny, ale nawet przeżyć
zbliżenia się do niego.
HB10. Pole statku antygrawitacyjnego powodowałoby eksplodowanie całej otaczającej
materii
Ponieważ wszystkie substancje są podatne na działanie pola grawitacyjnego, istnieje
również możliwość, że pole antygrawitacyjne przenosiłoby swoje własności na otaczające je
materiały - w sposób podobny jak magnesy przekazują swoje pole na otaczające je
przedmioty ferromagnetyczne powodując ich namagnetyzowanie. To z kolei wywoływałoby
"anty-nagrawityzowanie" wszystkich obiektów z okolicy statku antygrawitacyjnego. Zwykły więc