Prof. dr inÅ¼. Jan PajÄk Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1

More documents

Recommendations

Info

H-13 #1C1. "Efekt ducha" w kamerze kirlianowskiej. Najbardziej znaną z nich jest zapewne "fotografia Kirlianowska". Wspominana ona była już uprzednio, zaś z większą liczbą szczegółów opisywana jest w rozdziale C traktatu [7/2]. Pozwala ona, aby faktycznie zobaczyć kształty i obrazy z przeciw-świata. Dla przykładu, rozważ najbardziej słynny eksperyment tej fotografii nazywany efektem "ducha liściowego" (po angielsku "a ghost leaf" effect). Polega on na przecięciu liścia na połowę i położeniu na kamerze Kirlianowskiej tylko jednej jego połowy. Tymczasem po włączeniu tej kamery, faktycznie pokazuje ona zarysy całego liścia, czyli że pokazuje też i "ducha" z nieobecnej na kamerze połowy liścia, który to "duch" faktycznie rezyduje w przeciw-świecie. W podobny sposób kamera Kirlianowska ukazuje zarysy np. amputowanego palca. #1C2. Tzw. "jarzenie pochłaniania". Kolejnym przykładem eksperymentu potwierdzającego dipolarność grawitacji, jest fotografowanie tzw. "jarzenia pochłaniania" jakie będzie opisane w podrozdziałach H6.1 i H1.2 oraz uwidocznione na fotografiach z rysunków H1 do H3. #1C3. Eksperyment Michelsona-Morley z 1887 roku. Najlepszym przykładem starego eksperymentu, jaki konklusywnie potwierdza poprawność nowego Konceptu Monopolarnej Grawitacji, jest słynny eksperyment Michelsona-Morley z 1887 roku, opisany dokładniej w podrozdziale H2. Ponadto, do tej samej kategorii eksperymentów konsystentnie potwierdzających poprawność nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji, a jednocześnie zaprzeczających poprawności starego konceptu monopolarnej grawitacji, należą także najróżniejsze inne historyczne i bardzo już stare eksperymenty. Ad. 1D. Modele działania naszego wszechświata, jakie opracowane zostały na bazie Konceptu Dipolarnej Grawitacji i jakie dokładnie zbiegają się z empirycznymi ustaleniami dotyczącymi faktycznego działania naszego wszechświata. Do chwili napisania niniejszej monografii, na Koncepcie Dipolarnej Grawitacji oparty został cały szereg modeli, jakie oddają działanie naszego wszechświata. Modele te upowszechniane są w najróżniejszych moich publikacjach. Wszystkie one wchodzą w skład nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji i omawiane są w rozdziale niniejszym i w rozdziale I. Niemal każdy z tych modeli już dowiódł swojej poprawności w praktyce. Dlatego ich faktyczna poprawność i zgodność z rzeczywistością jest najlepszym potwierdzeniem poprawności nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji z którego one się wywodzą. Oto niektóre z tych modeli: #1D1. Model moralności wszechświata wyrażony w formie filozofii totalizmu. Jest to prawdopodobnie najbardziej kompleksowy z wszystkich modeli opartych na dipolarnej grawitacji. Wszakże obejmuje on sobą cały szereg istotnych modeli cząstkowych - patrz filozofia totalizmu prezentowana w tej monografii (tj. patrz rozdziały JA do JC). Przykładowo owe modele cząstkowe obejmują m.in.: pole moralne, polarność moralną, prawa moralne, energię moralną, karmę, podobieństwa zjawisk moralnych do zjawisk mechaniki klasycznej (te podobieństwa dostarczyły podstaw do sformułowania tzw. "mechaniki totaliztycznej" opisywanej w rozdziale JE), oraz wiele więcej. #1D2. Modele opisujące działanie organizmu ludzkiego. Przykłady modeli cząstkowych obejmują tutaj: Model ludzkiego mózgu jako urządzenia czytająco-piszącego opisany w podrozdziale I5.4, model działania ludzkich uczuć opisany w podrozdziale I5.5, model działania akupunktury opisywany w podrozdziale I5.6, wyjaśnienie dla mechanizmu nirwany z rozdziału JF, oraz kilka innych. #1D3. Modele opisujące zjawiska fizyczne. Przykłady modeli cząstkowych obejmują tutaj: wyjaśnienia dla mechanizmów pola elektrycznego i pola magnetycznego opisane w podrozdziałach H5.1 i H5.2, wyjaśnienia dla mechanizmu telekinezy opisane w podrozdziale H6.1, a także dla mechanizmu trwałego telekinetyzowania materii opisanego w podrozdziale H8.1, czy wyjaśnienia dla mechanizmu telepatii opisanego w podrozdziale H7.1. #1D4. Modele wyjaśniające podstawowe zjawiska naszego wszechświata. Zjawisk tych dotychczasowa nauka ziemska nie była w stanie wyjaśnić na bazie starej monopolarnej grawitacji. Jednak wyjaśnia je łatwo nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji na
H-14 bazie dipolarnej grawitacji. Należą tutaj: (1) wyjaśnienie czym właściwie jest pole grawitacyjne, zaprezentowane w podrozdziałach H9.3 i JE3.7.1 tej monografii, (2) wyjaśnienie czym jest energia, opisane w podrozdziale H9.2, (3) wyjaśnienie czym jest czas, zaprezentowane w podrozdziale H9.1 oraz w rozdziale M, czy (4) wyjaśnienie czym jest pole magnetyczne, zaprezentowane w podrozdziale H5.2. Oczywiście, przykłady materiału ewidencyjnego, jaki użyty został do powyższego dowodu formalnego, wcale nie wyczerpują ogromnego morza dowodów, jakie potwierdzają dipolarny charakter grawitacji, a jednocześnie jakie zaprzeczają wyznawanemu dotychczas (i ciągle uparcie promowanemu do dzisiaj przez naukę ziemską) monopolarnemu zrozumieniu tego pola. Dalsze przykłady tego materiału mogą być znalezione w najróżniejszych innych obszarach i dyscyplinach, takich jak religia, parapsychologia, medycyna, ornitologia, itp. We wszystkich sprawdzeniach jakie ja przeprowadziłem i, jakie każdy inny badacz jest w stanie powtórzyć, zasada logiczna "wszystko potwierdza, nic nie zaprzecza" powtarzalnie, bezbłędnie i niezaprzeczalnie dowodzi swojej poprawności, kiedy odniesiona zostaje do dipolarnego charakteru grawitacji. Dlatego proces dowodowy jaki tutaj zaprezentowałem pozwala na wyciągnięcie końcowej konkluzji, że "dipolarny charakter grawitacji niniejszym został formalnie udowodniony". Fakt formalnego udowodnienia dipolarnego charakteru grawitacji wnosi wiele następstw praktycznych. Jednym z tych następstw jest jego moc stosowaniowa jako równoczesnego formalnego dowodu na cały szereg dalszych faktów, które bezpośrednio wynikają z dipolarnej grawitacji. Aby uświadomić tutaj choćby najważniejsze z tych następstw, dowód na dipolarny charakter grawitacji stanowi jednocześnie sobą formalny dowód na to że: 1. Przeciw-świat istnieje. 2. Wszechświat składa się z co najmniej dwóch odrębnych światów fizykalnych, tj. naszego świata i przeciw-świata. 3. Opisy i modele budowy oraz działania wszechświata jakie wypracował i wprowadził nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji oparte są na poprawnych fundamentach naukowych. Stąd w chwili obecnej reprezentują one najbardziej poprawną wiedzę na ten temat, jaka dostępna jest na Ziemi. 4. Wszystko to co jest obecne w przeciw-świecie, musi podlegać odwrotnym prawom i przenosić odwrotne cechy, niż wszystko to co jest zawarte w naszym świecie fizycznym. Opisy Konceptu Dipolarnej Grawitacji upowszechniane są już przez niemal 20 lat. Wszakże Koncept Dipolarnej Grawitacji został opracowany w 1985 roku. Zaś kiedy ostatnio aktualizowałem niniejszy paragraf był już 2004 rok. W owym przedziale czasu były one udostępniane najróżniejszym ekspertom od grawitacji, fizyki, mechaniki, oraz dyscyplin im pokrewnych. Jednak jak dotychczas żaden naukowiec nie był w stanie znaleźć jakiegokolwiek błędu w tym koncepcie. Nikt też nie był w stanie obalić któregokolwiek wniosku wynikającego z owego konceptu w odniesieniu do pola grawitacyjnego. Ta próba czasu została więc wygrana przez omawiany tutaj koncept. I to na przekór, że badania jakie prowadzę bez przerwy są zaciekle atakowane. Stąd gdyby tylko istniała szansa wypunktowania jakiegoś błędu w moich dociekaniach, natychmiast ktoś z moich zajadłych przeciwników uczyniłby z tego głośną aferę. To zaś praktycznie oznacza, że omawiany w tym podrozdziale dowód na dipolarny charakter grawitacji jest jak najbardziej ważny i przez cały czas pozostaje w mocy. Każdy posiada więc niezaprzeczalny obowiązek aby brać go pod uwagę w swoim codziennym życiu, stwierdzeniach i badaniach. Wszakże dowód ten kończy długi okres błędó i wypaczeń w jakim coraz głębiej pogrążała się nasza nauka. Ludzie, którzy ciągle uparcie odmawiają uznania tego dowodu, po prostu demonstrują, że nie są gotowi aby zaakceptować prawdę. H1.1.2. Dowód metodą wykluczania Dipolarny charakter grawitacji może też zostać konklusywnie dowiedziony na wiele innych sposobów i to nawet z użyciem tego samego materiału dowodowego. Aby wskazać
Page 1 and 2: Proof Copy ([1/5] w trakcie przered
Page 3 and 4: 3 atrybut jaki jest znany, że dla
Page 5 and 6: 5 H-80 H7. Zjawiska oparte na wibra
Page 7 and 8: 7 przeredagowywanie zostało już z
Page 9 and 10: H-2 religijnej. Wybrane z nich omó
Page 11 and 12: H-4 nieznane im szczegóły technic
Page 13 and 14: H-6 Od początku swych prac nad zaa
Page 15 and 16: H-8 grawitacyjne reprezentuje jedno
Page 17 and 18: H-10 jakie ściska je do siebie. Ow
Page 19: H-12 dokładnie wykazuje niektóre
Page 23 and 24: H-16 grawitacją, jednak nie ma pra
Page 25 and 26: H-18 dokładniejszy opis zawarty je
Page 27 and 28: H-20 przeprowadzony z użyciem meto
Page 29 and 30: H-22 #3. Paranormalne działania os
Page 31 and 32: H-24 H1.3. Paraliżujące konsekwen
Page 33 and 34: H-26 miara całkowitej inercji mate
Page 35 and 36: H-28 dotychczas w stanie nic konkre
Page 37 and 38: H-30 negatywnych wyników w próbac
Page 39 and 40: H-32 - Próżnia. Współczesna teo
Page 41 and 42: H-34 oddechu, albo chi. {patrz też
Page 43 and 44: H-36 pośrednictwem transu lub wizj
Page 45 and 46: H-38 "Peryferia" komputerowe są od
Page 47 and 48: H-40 fundamentalnych takich konsekw
Page 49 and 50: H-42 pochłaniania" jest faktyczne
Page 51 and 52: H-44 W podrozdziale H2 niniejszej m
Page 53 and 54: H-46 Motto tego podrozdziału: "Rze
Page 55 and 56: H-48 fizykalno-intelektualne należ
Page 57 and 58: H-50 oddaje nam swoją energię, je
Page 59 and 60: H-52 Różnorodność owych konfigu
Page 61 and 62: H-54 zagęszczeń lub rozrzedzeń w
Page 63 and 64: H-56 że linie sił pola magnetyczn
Page 65 and 66: H-58 wlocie "N" lub "I" do najsilni
Page 67 and 68: H-60 dynamiczny przeciw-materii na
Page 69 and 70: H-62 wynikających z przedawkowania
Page 71 and 72:
H-64 ziemskiej, wówczas jeśli nie
Page 73 and 74:
H-66 jak niewielkie spirale, czy ma
Page 75 and 76:
H-68 materii mogą być nazywane "w
Page 77 and 78:
H-70 zachowują się dokładnie tak
Page 79 and 80:
H-72 jego końca na drugi. Z kolei
Page 81 and 82:
H-74 poprzez powodowanie przemieszc
Page 83 and 84:
H-76 przemieszczany telekinetycznie
Page 85 and 86:
H-78 intensywności zjawisk elektro
Page 87 and 88:
H-80 stacji satelitarnych czy np. z
Page 89 and 90:
H-82 pola. Stąd możliwe jest budo
Page 91 and 92:
H-84 duplikatem przeciw-materialnym
Page 93 and 94:
H-86 W tym miejscu warto poinformow
Page 95 and 96:
H-88 wykonane przez człowieka (np.
Page 97 and 98:
H-90 Upowszechnione obecnie naukowe
Page 99 and 100:
H-92 Teraz więc, kiedy stało się
Page 101 and 102:
H-94 ciągle pozostaje on nierozpoz
Page 103 and 104:
H-96 do wyjętej z wody i rzucając
Page 105 and 106:
H-98 Jest wysoce interesującym, ż
Page 107 and 108:
H-100 wtedy wcale nie uzewnętrzni
Page 109 and 110:
H-102 mógłby wykrywać różnice
Page 111 and 112:
H-104 te są odczytywane, itp. Po d
Page 113 and 114:
H-106 Cykliczności" ścisły zwią
Page 115 and 116:
H-108 przelatujących przez umysł
Page 117 and 118:
H-110 okaże się zbawienna dla nas
Page 119 and 120:
H-112 monopolistyczna instytucja, c
Page 121 and 122:
H-114 teraz na chwilę i dokonać r
Page 123 and 124:
HB-116 Rozdział HB. DLACZEGO KONCE
Page 125 and 126:
HB-118 logicznego rozumowania i ana
Page 127 and 128:
HB-120 możliwy do zbudowania). Z k
Page 129 and 130:
HB-122 - Zbyt niska prędkość mak
Page 131 and 132:
HB-124 W tym miejscu warto zauważy
Page 133 and 134:
HB-126 negatywów - które zresztą
Page 135 and 136:
HB-128 stan wzajemnego przyciągani
Page 137 and 138:
HB-130 ruch fizyczny z szybkością
Page 139 and 140:
HB-132 Rys. H1. "Jarzenie pochłani
Page 141 and 142:
HB-134 Rys. H3. Fotografie małego
Page 143:
HB-136 Rys. H5. Schemat ukazujący
show all

Prof. dr inÅ¼. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Prof. dr inÅ¼. Jan PajÄk Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1