Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-55
materii jakie formują takie lokalne mikro-sprężenia lub rozrzedzenia tej substancji". Warto tutaj
także odnotować, że cząsteczki neutralne elektrycznie, takie jak np. neutrony czy neutrina, to
również mikro-wiry przeciw-materii, tyle że formowane i utrzymywane w sposób jaki nie
prowadzi do stworzenia owych lokalnych mikro-sprężeń lub mikro-rozrzedzeń tej substancji.
Przykładowo takie elektrycznie neutralne wiry mogą być formowane z pojedynczych mikrowirów.
W przypadku cząsteczek ciężkich , takich jak neutrony, owe pojedyncze wiry mogą
posiadać szczególnie długie osie, jakie zwijają się w rodzaje stabilnych kłębów czy węzłów.
H5.2. Czym jest pole magnetyczne?
Motto tego podrozdziału: "Pole magnetyczne jest strumieniem cyrkulującej przeciw-materii"
Jest co najmniej żenujące, że nauka ziemska z początku 21-go wieku ciągle nie potrafi
odpowiedzieć na zdawałoby się stosunkowo proste pytanie "czym właściwie jest pole
magnetyczne?". Największe autorytety w magnetyźmie, kiedy skonfrontowane z tym pytaniem,
po prostu "chowają głowy w piasek". Unikają udzielenia faktycznej odpowiedzi poprzez
przytoczenie jakiejś wysoko-abstrakcyjnej definicji, która opisuje efekty, nie zaś pochodzenie,
pola magnetycznego. Wygląda na to, że wyjaśnienie średniowiecznego mnicha, że "pole
magnetyczne jest rodzajem jakiegoś świętego ducha, jaki wyskakuje z jednego końca
magnesu i znika w jego drugim końcu" ciągle pozostaje bliższym prawdy opisem mechanizmu
tego zjawiska, niż wyjaśnienia naukowców 21 wieku.
Uformowanie Konceptu Dipolarnej Grawitacji w końcu dostarcza tak długo
poszukiwanej odpowiedzi "czym jest pole magnetyczne", jak również wyjaśnia zasadę
formowania tego pola. Poniżej przytoczono wyjaśnienie dla omawianego zjawiska wynikające
z tego konceptu.
Zostało to eksperymentalnie potwierdzone, że wszelkie elektrycznie naładowane
cząsteczki, takie jak elektrony, protony, pozytrony, itp., wirują jak dziecięce zabawki popularnie
zwane "bączkami". Jedna z prezentacji odkryć w tym zakresie zawarta jest w artykule [1H5.2]
pióra Alan'a D. Krisch, "Collisions between Spinning Protons", opublikowanym w SCIENTIFIC
AMERICAN, sierpień (August) 1987, strony 32-40. Ponieważ każda z takich wirujących
cząsteczek jest przeciw-balansowana przez odpowiadające jej zgrupowanie przeciw-materii,
stąd wirowanie tej cząsteczki w naszym świecie musi też powodować wirowanie substancji
otaczającej to zgrupowanie w przeciw-świecie. Owo wirowanie przeciw-materii mogłoby zostać
porównane do uformowania miniaturowego "wiru powietrznego" przez zabawkę dziecięcą
"wirującego bąka", po wprawieniu jej w ruch obrotowy. W rezultacie więc mikro-wiry przeciwmaterii
muszą towarzyszyć każdej naładowanej elektrycznie cząsteczce. W normalnych
przypadkach, osie wirowania owych bilionów mikro-wirów przyjmują chaotyczne zorientowanie.
Stąd ich działanie nawzajem się kasuje. Z tego powodu, w stacjonarnych ładunkach
elektrycznych, zawirowania przeciw-materii mogą być wykrywalne jedynie na mikro-skalę.
Sytuacja jednak drastycznie się zmienia, jeśli cząsteczki elementarne zaczynają się poruszać.
W czasie ruchu orientują one bowiem swoje osie obrotu w kierunku ruchu. (Znaczy w kierunku
przepływu prądu elektrycznego jaki ich zbiorowy ruch formuje.) Mając równoległe osie
wirowania, cząsteczki zaczynają teraz wzmacniać nawzajem swoje działanie. Takie
wzmacnianie może być przyrównane do efektów puszczenia w równoległe wirowanie tysięcy
"bączków" równocześnie, tak że ich miniaturowe wiry powietrzne, wzmacniając się nawzajem,
zmuszają do wirowania całe powietrze danego pomieszczenia. Wynikiem tego jest, że
przepływ ładunków elektrycznych porządkuje ich osie wirowania i dzięki temu formuje wielkoskalowe
cyrkulacje przeciw-materii znane nam pod nazwą "pola magnetyczne".
Aby podsumować powyższe w formie definicji, w nowym Koncepcie Dipolarnej
Grawitacji pole magnetyczne jest to strumień przeciw-materii cyrkulujący po obwodzie
zamkniętym i formujący swoją cyrkulacją gradienty rozkładu ciśnienia (tj.
wprowadzający do przeciw-materii lokalne sprężenia i rozrzedzenia). Powyższe oznacza,