Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
H-12<br />
dokładnie wykazuje niektóre z powyższych cech, bez przerwy jest postulowana, wprowadzana,<br />
lub odkrywana, przez najróżniejsze i wzajemnie ze sobą nie związane dyscypliny.<br />
(Niefortunnie, oficjalnie istnienie tej substancji jest uparcie ignorowane i wyciszane przez<br />
naukę instytucjonalną bazującą na starym koncepcie monopolarnej grawitacji.) Przykładowo,<br />
kiedyś nazywana ona była "eterem", fizycy nazywają ją "energią" lub "próżnią", medycy<br />
opisują ją pojęciem "ciała energetycznego" lub "pola bio-energetycznego", biolodzy nazywają<br />
ją "bio-plazmą", okultyści referują do niej pod nazwą "aury", najróżniejsze szkoły używają dla<br />
niej nazwy "chi", "reiki", "energia pierwotna", "energia życiowa", itp. Więcej na temat tych nazw<br />
wyjaśniono w punktach #1H2 do #4H2 z po<strong>dr</strong>ozdziału H2. Pod najróżniejszymi nazwami<br />
substancja ta jest więc nam już doskonale znana i to od bardzo dawna.<br />
#1A5. Obecność tarcia pomiędzy cząsteczkami materii. Jak to nam wiadomo z<br />
obserwacji pól monopolarnych i dipolarnych, elementarne nośniki tych dwóch<br />
<strong>przeciw</strong>stawnych pól wykazują dwa odwrotne zachowania w odniesieniu do tarcia.<br />
['] Wszelkie statyczne pola MONOPOLARNE wykazują brak tarcia<br />
pomiędzy cząsteczkami nośników tego samego rodzaju, niezależnie od tego jaki biegun pola<br />
nośniki te reprezentują. Dla przykładu, oba rodzaje ładunków elektrycznych odpychają się od<br />
siebie. Podobnie cząsteczki gazu formującego ciśnienie lub podciśnienie także odpychją się<br />
od siebie. Jednak cząsteczki materii formują tarcie pomiędzy sobą, stąd zachowują się<br />
<strong>przeciw</strong>stawnie do znanych zachowań nośników pól monopolarnych.<br />
["] W dynamicznych polach DIPOLARNYCH, jedynie wlot "I" do pola<br />
formuje tarcie pomiędzy nośnikami pola, podczas gdy na wylocie "O" nośniki tego pola nie<br />
formują tarcia. Dla przykładu, takie tarcie ujawnia się tylko na wlocie do odkurzacza (to właśnie<br />
dzięki niemu odkurzacz jest w stanie uformować zasysanie kurzu), oraz na wlocie do fontanny.<br />
Z kolei w obu przypadkach na wylotach nośniki pola zachowują się beztarciowo. Stąd z<br />
wszelkich możliwych przypadków zachowania się nośników pola, materia ujawnia istnienie<br />
tarcia, jakie to tarcie jest zjawiskiem całkowicie unikalnym dla bieguna wlotowego<br />
dynamicznych pól dipolarnych. Tarcie pojawiające się w materii dodatkowo więc potwierdza,<br />
że grawitacja ma dipolarny charakter.<br />
Ad. 1B. Naturalne zjawiska, jakich przebieg jest zgodny z dipolarną grawitacją,<br />
jednak jakie zdecydowanie <strong>przeciw</strong>stawiają się monopolarnej grawitacji. Istnieje<br />
ogromna liczba takich zjawisk, zaś szczegółowe objaśnienia najbardziej ewidencyjnych z nich<br />
zawarte zostały w po<strong>dr</strong>ozdziale H5.3. Aby w tym miejscu przytoczyć przykłady przynajmniej<br />
kilku takich zjawisk, to obejmują one m.in.:<br />
#1B1. "Falowo-cząsteczkowa dualność natury" opisywana już poprzednio w<br />
punkcie #1A2["] powyżej. Należy ona do znanej od dawna kategorii zjawisk potwierdzających<br />
dipolarną grawitację i zaprzeczających monopolarnej grawitacji.<br />
#1B2. Cyrkulowanie <strong>przeciw</strong>-materii wzdłuż linii sił ziemskiego pola<br />
magnetycznego. Cyrkulowanie to powoduje m.in. dobrze znany efekt, że północna zorza<br />
polarna wygląda jakby jej światła spadały z nieba na Ziemię, podczas gdy południowa zorza<br />
polarna wygląda jakby jej światła ulatywały z Ziemi ku niebu – po więcej szczegółów patrz<br />
po<strong>dr</strong>ozdział H5.3.<br />
#1B3. Wiry na wodzie. Wiry te na półkuli północnej w sposób naturalny<br />
inicjowane są w kierunku zgodnym z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, natomiast na<br />
półkuli południowej w sposób naturalny inicjowane są kierunku <strong>przeciw</strong>stawnym do kierunku<br />
obrotu wskazówek zegara. Taki a nie inny kierunek zainicjowania owych wirów wynika z oporu<br />
jaki relatywnie nieruchoma <strong>przeciw</strong>-materia stawia cieczy podążającej za ruchem obrotowym<br />
Ziemi - po szczegóły patrz opisy z po<strong>dr</strong>ozdziału H5.3.<br />
Ad. 1C. Eksperymenty jakie bezpośrednio potwierdzają dipolarny charakter<br />
grawitacji. Przeprowadzana już była dosłownie niezliczona liczba eksperymentów, jakie<br />
jednoznacznie potwierdzają dipolarny charakter grawitacji, jednak jakich wymowy<br />
dotychczasowa nauka uparcie nie chciała przyjąć do wiadomości. Wymieńmy tutaj kilka co<br />
bardziej znanych z nich.