Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-26
miara całkowitej inercji materii) musi stanowić wypadkową dwóch składowych. Składowe te to
"inercja" - "mm" panująca w świecie materialnym, oraz przeciwnie do niej skierowana tzw.
"samo-mobilność" - "mp" (tj. odwrotność "inercji") panująca w przeciw-świecie. Dlatego masa
"m" jest faktycznie: "m = mm - mp" (patrz też opisy z podrozdziału H4). To oznacza, że w
nowym Koncepcie Dipolarnej Grawitacji, równanie Newtona przyjmie co najmniej postać: "F =
(mm - mp)a". Na dodatek do tego, już ze wstępnych rozważań Konceptu Dipolarnej Grawitacji
wiadomo, że samo-mobilność "mp" jest funkcją przyspieszenia (tj. zmienia się w sytuacjach
dynamicznych). Z kolei inercja "mm" jest wielkością izotropową zależną od kierunku wektora
prędkości względem linii sił pola grawitacyjnego oraz od względnej prędkości danego
zgrupowania masy "m" w odniesieniu do otaczającej go przeciw-materii.
W podobny sposób wszelkie inne zjawiska nieciągłe, faktycznie są efektami nakładania
się na siebie dwóch różnych procesów nieliniowych, z których każdy zachodzi w innym świecie.
(Przykładowo, całkowita podatność obiektów stałych jest wypadkową sprężystości ich
duplikatów przeciw-materialnych i plastyczności ich części materialnych. Z tych każda w
sposób odmienny zależy od konfiguracji panujących naprężeń.)
Jeśli więc uwzględnić powyższe przesłanki i przedefiniować podstawowe definicje fizyki
dla tak fundamentalnych pojęć jak oddziaływania grawitacyjne, inercja, masa, itp., zmianie z
kolei muszą również ulec wszelkie inne pochodne od nich definicje i równania fizyki, mechaniki,
astronomii, itp. W ten sposób pojawi się konieczność łańcuchowego przedefiniowania
(uściślenia) niemal wszystkich wzorów i pojęć naszej nauki. Oczywiście, w efekcie końcowym
takiego przedefiniowania nasze wzory i pojęcia tylko zyskają, bowiem staną się
precyzyjniejsze niż obecnie. Także obszar ich zastosowania rozciągnie się poza obszar
działania ziemskiego pola grawitacyjnego. Ponadto lepiej i dokładniej oddawały one będą
zjawiska zachodzące w otaczającej nas rzeczywistości.
Niezależnie od dostarczenia teoretycznych podstaw jakie usuną znane już obecnie
błędy nauki i uczynią wszystkie istniejące prawa i zależności naukowe bardziej precyzyjne
oraz stosowalne dla wszelkich warunków grawitacyjnych, nowy Koncept Dipolarnej Grawitacji
wprowadza dalsze następstwa. Stwarza on wszakże teoretyczne fundamenty dla
zapoczątkowania zupełnie nowej "nauki totaliztycznej" i jej nowych dyscyplin - jak te opisane w
podrozdziale H10.1. Pierwsze fundamenty matematyczne takich nowych dyscyplin są już
sformułowane. Ich prezentacja została zawarta w rozdziale JG, który opisuje nową gałąź
mechaniki, w tej monografii nazywaną "mechaniką totaliztyczną".
Błędy w samej nauce, jakie spowodowane są nieadekwatnością dotychczasowego
zrozumienia grawitacji, można jeszcze zrozumieć i skorygować. Istnieje jednak obszar, w
jakim szkód wyrządzonych przez tą nieadekwatność starego opisu grawitacji nie daje się już
naprawić. Obszar ten to "moralność" i wiara. Aby uzmysłowić morze zła, jakie w tym obszarze
wyrządzone zostało ludzkości przez tych co tolerują błędność dotychczasowego naukowego
zrozumienia grawitacji, wystarczy hipotetycznie rozważyć jakie konsekwencje wprowadza
sobą błędność tego, co nauka wmawia ludziom w obszarze wiary.
Aby wyjaśnić te konsekwencje na pierwszym przykładzie, najpierw rozważmy np.
sytuację, że chrześcijańskie "piekło" faktycznie istnieje i że w owym piekle lądują na wieczne
potępienie wszyscy ci, którzy postępując zgodnie z wytycznymi dotychczasowej nauki
ziemskiej wiedli ateistyczne życie. Czyż w takiej hipotetycznej sytuacji stwierdzenia na tematy
wiary, moralności i Boga, jakie dotychczasowa nauka ziemska wygłasza w oparciu o
całkowicie błędną teorię grawitacji, nie są zwyczajnym przestępstwem? Czyż postawa
dotychczasowej nauki nie daje się w takim świetle określić jako moralne i duchowe zwodzenie
niezliczonych rzesz ludzi oraz szerzenie zakłamania? Jak też mamy nazywać obecną sytuację.
Wszakże po ponad 25 latach intensywnego propagowania nowego Konceptu Dipolarnej
Grawitacji i wykazywania, że twierdzenia nauki na tematy moralności, wiary i Boga, są
całkowicie błędne, dzisiejsi naukowcy ciągle upierają się aby kontynuować promowanie
oszukańczej monopolarnej grawitacji. Upierają się więc aby utrzymywać ludzkość w ciemności.
Czyż takiej postawy nie powinno sie określać mianem "moralnego i duchowego
sabotażowania ludzkości"? Czyż ludzie nie mają prawa wiedzieć jaką kupą bzdur jest