Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

HB-119
wnioski wynikające z Konceptu Dipolarnej Grawitacji nie były mi jeszcze znane, analizy te tak
samo jednoznacznie wykazywały, że antygrawitacja jest sprzeczna z prawami świata
fizycznego, oraz że w naszym układzie wymiarów statek antygrawitacyjny nigdy nie może
zostać zbudowany.
Bezapelacyjne udowodnienie nieistnienia antygrawitacji, w połączeniu z logicznym
wyeliminowaniem napędów rozpraszających swoją masę, pozostawia tylko jedną alternatywę
dla budowy napędu statków międzygwiezdnych. Jest nią napęd magnetyczny opisany w
podrozdziałach C1 i G6. Powyższy wniosek wprowadza więc kilka następstw niezwykle
istotnych dla naszej przyszłości. Przeglądnijmy teraz najważniejsze z nich:
1. Kiedykolwiek nasza planeta jest celem nalotu statków UFOnautów, wtedy jedynym
napędem jaki są oni w stanie używać, jest któryś z trzech generacji napędów magnetycznych.
2. Jeśli ludzie kiedykolwiek podróżowali będą do gwiazd, musieli będą oni używać
wehikułu podobnego do magnokraftu opisywanego w podrozdziałach C1 i G6.
3. Prędzej czy później nasza cywilizacja musi zająć się budową magnokraftu. Statku
tego nie da się bowiem zastąpić żadnym innym napędem. Zamiast więc odwlekać to co
nieuchronne, najlepiej natychmiast zakasać rękawy i zbudować magnokrafty zanim szatańscy
pasożyci znajdą sposób aby nam to uniemożliwić.
Na przekór opisywanych w tym rozdziale dowodów na nieistnienie antygrawitacji, które
publikowane są już bez przerwy począwszy od 1985 roku, kiedy ktoś czyta opracowania
futurystyczne lub popularne książki w rodzaju "science fiction", wtedy może odnieść on
wrażenie, że najbardziej "idealny" napęd jaki ludzkość mogłaby wytworzyć to statek
antygrawitacyjny. Wiele wizji na temat przyszłości naszej cywilizacji wprost zachłystuje się od
entuzjastycznych opisów jaka to wspaniała przyszłość nas czekałaby gdyby ludzkość
opanowała metodę wytwarzania pola antygrawitacyjnego. Fascynacja tym polem jest tak
niepowstrzymana, że niemal całkowicie wyeliminowała ona jakiekolwiek racjonalne podejście
do rozważenia również pola magnetycznego jako źródła napędu przyszłości i że wprost
sprawia wrażenie hipnotycznie i telepatycznie nam wmanipulowanej - po szczegóły patrz
podrozdział A3. Z tego powodu, na obecnym etapie naszego rozwoju, wszelkie spekulacje o
antygrawitacji zaczynają wypełniać bardzo szkodliwą rolę. Rozpraszają one bowiem nasze
skąpe środki intelektualne. Odwracają uwagę od kierunku badań, który może przynieść
natychmiastowe korzyści. Spychają też naszą cywilizację w dół. W ten sposób otwarcie
popierają one sytuację opisaną w podrozdziale OC1 i rozdziałach od P do V niniejszej
monografii.
Wspólnym atrybutem większości opisów dotyczących użycia antygrawitacji jest, że
spekulują one jedynie o pozytywnym aspekcie tego pola (i to zwykle w sposób generalny oraz
bez uwzględnienia rzeczywistych ograniczeń jakie nakładane byłyby na to pole przez
istniejące prawa świata fizycznego), całkowicie pomijając jego negatywne efekty. Jako takie,
prezentacje antygrawitacji są nieobiektywne, ukazujące tylko jedną stronę medalu, oraz
upowszechniające fałszywy obraz jaki nakłania do myślenia w nierealistycznym kierunku oraz
zaniechiwania rozważań nad kierunkiem wiodącym do sukcesu. Nie ma też wymówki dla
aprobowania takiej sytuacji, jako że destrukcyjne konsekwencje ewentualnego użycia
antygrawitacji - gdyby ona istniała, są widoczne już na pierwszy rzut oka. Wszakże wszelkie
zjawiska naszego wszechświata wypełniają ten sam zbiór generalnych praw, stąd odniesienie
tych praw do antygrawitacji daje nam precyzyjny obraz co stałoby się gdyby zbudowanie
statku antygrawitacyjnego było możliwe. Skonfrontowanie owego obiektywnego obrazu z
fałszywymi perspektywami rozsiewanymi w dotychczasowych publikacjach ukazuje, że nawet
gdyby antygrawitacja istniała, ciągle napęd magnetyczny pozostawałby jedyną dopuszczalną
możliwością dla statków międzygwiezdnych.
Celem niniejszego rozdziału jest ukazanie jak nierealistyczne są wszelkie
dotychczasowe spekulacje na temat antygrawitacji. Dla osiągnięcia tego celu, tymczasowo
założyłem, że antygrawitacja mogłaby zostać wytworzona (aczkolwiek niniejszy rozdział, w
połączeniu z rozdziałem I, wykazuje ponad wszelką wątpliwość, że w naszym układzie
wymiarów antygrawitacja nie istnieje i stąd fizyczny statek antygrawitacyjny nigdy nie będzie