Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

HB-123
owego cyrkulowania musi przechodzić zarówno przez ruchome części danego napędu, jak i
przez stacjonarne obiekty reprezentujące otoczenie. (Dla przykładu, jeśli warunek tej cyrkulacji
wypełniony zostanie dla napędów opisanych poprzednio, wtedy elektroskop zamieni się w
silnik elektrostatyczny (np. patrz INFLUENZMASCHINE opisaną w podrozdziale K2.3.1
niniejszej monografii), podczas gdy spadochron przekształci się w lotnię (albo wprowadzoną
ostatnio do użytku - spadochrono-lotnię.) Jednak jeśli taka cyrkulacja cząsteczek zostanie
wprowadzona do urządzenia wykorzystującego pole koncentryczne, wtedy urządzenie to
przestaje wykorzystywać samo pole, a zaczyna wykorzystywać do celów napędowych
substancję, która przenosi to pole (tj. zamiast silnika, który wykorzystuje tylko pole
elektrostatyczne, otrzymuje się silnik, który wykorzystuje przepływ ładunków
elektrostatycznych, czyli silnik konsumujący prąd elektryczny).
Obieg czynnika roboczego przez otoczenie, bardzo podobny do powyżej opisanego,
musiałby zostać zastosowany również i w przypadku użycia koncentrycznego pola
antygrawitacyjnego do celów napędowych. Oczywiście, aby stało się to możliwe, koniecznym
byłoby wytwarzanie tego pola poprzez jakiś rodzaj substancji, nie zaś przez urządzenie - jak
wyznawcy antygrawitacji obecnie to zakładają. Ponadto substancja ta musiałaby potem
cyrkulować do otoczenia w sposób bardzo podobny jak to ma miejsce z wydatkiem rakiety lub
odrzutowca. Jednakże, jeśli wymaganie to zostałoby spełnione, wtedy wehikuł
antygrawitacyjny utraciłby swoje zaplanowane własności. Zamiast więc reprezentować napęd
polowy, przekształciłby się on w napęd rozpraszający swoją masę, czyli w jedynie nieco
udoskonaloną wersję dzisiejszych rakiet. W ten sposób, zamiast dolatywać do gwiazd bez
zmiany początkowej masy, statek antygrawitacyjny stopniowo traciłby swą masę, co znowu
ograniczyłoby obszar jego działania do zasięgu zdefiniowanego zapasami paliwa.
Podstawową zaletą napędów polowych w porównaniu do napędów rakietowych ma być,
że poprzez wyeliminowanie zjawiska rozpraszania swej masy podczas lotu, eliminują one
równocześnie paliwowe ograniczenie zasięgu swego lotu. Teoretycznie rzecz biorąc są one
więc w stanie osiągnąć odległości położone nieskończenie daleko od ich punktu
początkowego startu. Jednak w przypadku napędu antygrawitacyjnego, opisany powyżej
wymóg cyrkulowania ich czynnika roboczego poprzez otoczenie statku, całkowicie rujnuje tą
podstawową zaletę. Stąd w praktyce użycie napędu antygrawitacyjnego okazałoby się
dokładnie tak samo niedogodne jak użycie dzisiejszych napędów rakietowych.
HB4. Przy napędzie samo-odzyskującym swoją energię, grawitacja nie wpływa na
konsumpcję energii
Nasze dotychczasowe doświadczenie z budową napędów elektrycznych wykazało, że
urządzenia napędowe bazujące na wzajemnych oddziaływaniach pół magnetycznych
posiadają unikalną zdolność do transformacji energii w obu kierunkach, tj. z elektryczności na
ruch, oraz z ruchu na elektryczność. Dla przykładu, silniki elektryczne niektórych pociągów
elektrycznych spożywają energię elektryczną podczas przyspieszania lub podczas drogi na
wierzchołek wzgórza, jednak potem wytwarzają elektryczność (poprzez działanie jako
generatory elektryczności) i zwracają ją z powrotem do linii zasilającej w chwili zmniejszania
szybkości lub podczas swej drogi w dół góry. Napęd odznaczający się taką własnością w
niniejszej monografii nazywany jest "napędem samo-odzyskującym" początkową energię
(patrz jego opis w podrozdziale F5.6 niniejszej monografii i monografii [1/3]). Jego przykładem
jest pędnik magnokraftu. Wehikuł jaki go stosuje będzie zużywał swoje zasoby energii jedynie
na pokonanie tarcia oraz na wykonanie pracy zewnętrznej (np. na drążenie tuneli
podziemnych). Jeśli statek kosmiczny używający tego rodzaju napędu dokona lotu w próżni
kosmicznej, gdzie nie istnieje tarcie ani zewnętrzna praca, wtedy po powrocie z podróży w
obie strony jego zasoby energii będą dokładnie takie same jakie one były w chwili rozpoczęcia
tej podróży.