Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i dziaÅanie przeciw-Åwiata ... - Menu 1
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
H-31<br />
się od siebie manifestacji, stanów i kategorii. Istnieją co najmniej dwie <strong>dr</strong>astycznie<br />
odmienne jej manifestacje, tj. <strong>przeciw</strong>-materia grawitacyjnie wzbudzona i <strong>przeciw</strong>-materia<br />
grawitacyjnie niewzbudzona. Aczkolwiek obie z tych manifestacji formowane są przez<br />
dokładnie tą samą substancję, każda z nich realizuje odmienne programy sterujące jej<br />
zachowaniem. Z kolei w obrębie tych dwóch manifestacji, <strong>przeciw</strong>-materia może występować<br />
w całym szeregu różnych stanów lub kategorii charakteryzujących się zupełnie odmiennymi<br />
własnościami. Przykładowo chociaż substancja ta jest rozprzestrzeniona mniej więcej<br />
równomiernie po całym wszechświecie, owe dwie jej manifestacje w przybliżeniu można by<br />
opisać jako odpowiedniki dla materii oraz dla próżni z naszego świata (lub ściślej dwie formy<br />
tak samo gęstej <strong>przeciw</strong>-materii, z których jedna podlega, <strong>dr</strong>uga zaś niepodlega,<br />
oddziaływaniom grawitacyjnym).<br />
W grawitacyjnie wzbudzonej manifestacji, <strong>przeciw</strong>-materia odzwierciedla też trzy<br />
stany fizyczne naszej materii, dla których formuje ona opisywane wcześniej duplikaty. Stąd<br />
musi ona też formować dynamiczne odpowiedniki dla lotnych, ciekłych i stałych stanów materii.<br />
Aczkolwiek owe odpowiedniki zawsze będą formowane z tego samego jakby nieustannie<br />
przemieszczającego się płynu <strong>przeciw</strong>-materii, płyn ten formował będzie zawirowania<br />
opisywane w po<strong>dr</strong>ozdziale H4.2. Z kolei owe zawirowania będą lączyły się wzajemnie ze sobą<br />
w odpowiedniki albo stanu stałego, albo ciekłego, albo też gazowego z naszego świata.<br />
Z kolei <strong>przeciw</strong>-materia w swojej grawitacyjnie niezwbudzonej manifestacji tworzy<br />
rodzaj bezważkiego, niewidzialnego i niewykrywalnego płynu nieustannie przepływającego<br />
przez <strong>przeciw</strong>-świat. Przez dzisiejszą naukę najczęściej obdarzana jest ona nazwą "próżnia".<br />
Płyn ten może zostać podzielony dalej na kilka odmiennych kategorii, zależnie od<br />
inteligentnego zapisu pamięciowego jaki na niego jest nałożony i programu jakiemu się on<br />
podporządkowuje. I tak zgodnie z teoriami zaprezentowanymi w niniejszej monografii, niektóre<br />
z odmiennych kategorii takiej grawitacyjnie niewzbudzonej <strong>przeciw</strong>-materii, w oddzielnych<br />
po<strong>dr</strong>ozdziałach opisywane są pod nazwami: aura, pole magnetyczne, pole elektryczne, itp.<br />
(Dalsze dane i opisy na ten temat zawarte są w po<strong>dr</strong>ozdziałach I2, H5.1 i H5.2.)<br />
Przeciw-materia okazuje się być niezwykle istotnym składnikiem wszechświata. Jej<br />
istnienie okazuje się niezbędne dla niemal wszystkich dyscyplin wiedzy. W miarę też jak<br />
ludzka wiedza postępuje naprzód, różni intelektualiści zmuszani są do ponownego<br />
wprowadzania do użycia idei tej substancji. Wprowadzanie to zmuszone jest jednak<br />
uwzględniać fakt, że do czasu sformułowania nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji,<br />
poprzednio nikt nie postulował istnienia <strong>przeciw</strong>-świata. Z kolei w odniesieniu do naszego<br />
świata wyniki eksperymentu Michelson'a-Morley'a ciągle pozostają ważne. Stąd owa<br />
niezbędna wszystkim substancja wprowadzana jest ponownie do nauki w sposób ukryty, jakby<br />
tylnimi <strong>dr</strong>zwiami i już pod nazwami innymi niż "eter". Jednakże bez względu na to jaką nazwę<br />
ona otrzymuje, jej ogólny koncept i niektóre atrybuty fizykalne pozostają zbliżone do tych<br />
wydedukowanych tutaj dla <strong>przeciw</strong>-materii, a także postulowanych już dawniej dla eteru przez<br />
klasyków naszej fizyki. Wylistujmy więc poniżej kilka przykładów terminologii używanej aby<br />
wyrazić koncept <strong>przeciw</strong>-materii w różnych dzisiejszych prezentacjach. Warto przy tym<br />
odnotować, że każdy z tych przykładów faktycznie reprezentuje dodatkowy dowód empiryczny<br />
na istnienie <strong>przeciw</strong>-materii oraz na jej równoczesne ukrywanie się przed naszym wglądem w<br />
o<strong>dr</strong>ębnym układzie wymiarów, czyli w <strong>przeciw</strong>-świecie.<br />
#1H2. Nasza nauka, stopniowo powróciła do starej idei eteru. Uczyniła to po jedynie<br />
kosmetycznej zmianie nazwy tej substancji na kilka innych nazw. Powrót przez nią do idei<br />
eteru nastapił pomimo uprzedniego eksperymentalnego i oficjalnego zaprzeczania, że eter<br />
wogóle istnieje. Powodem tego zdumiewającego powrotu jest przytłaczająca liczba<br />
różnorodnych ustaleń obserwacyjnych, jaka zmusza naukowców do coraz częstrzego<br />
przyznawania w sposób pośredni faktu, że jakaś substancja o cechach <strong>przeciw</strong>-materii<br />
faktycznie istnieje. Oto przykłady naukowych nazw obecnie przyporządkowanych idei jaką<br />
nowy Koncept Dipolarnej Grawiatacji upowszechnia pod nazwą "<strong>przeciw</strong>-materia", a jakiej<br />
pierwsze niezgrabne sformułowanie prezentowane było kiedyś pod nazwą "eter":