06.06.2015 Views

Prof. dr inż. Jan Pająk Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

Prof. dr inż. Jan Pająk Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

Prof. dr inż. Jan Pająk Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

H-31<br />

się od siebie manifestacji, stanów i kategorii. Istnieją co najmniej dwie <strong>dr</strong>astycznie<br />

odmienne jej manifestacje, tj. <strong>przeciw</strong>-materia grawitacyjnie wzbudzona i <strong>przeciw</strong>-materia<br />

grawitacyjnie niewzbudzona. Aczkolwiek obie z tych manifestacji formowane są przez<br />

dokładnie tą samą substancję, każda z nich realizuje odmienne programy sterujące jej<br />

zachowaniem. Z kolei w obrębie tych dwóch manifestacji, <strong>przeciw</strong>-materia może występować<br />

w całym szeregu różnych stanów lub kategorii charakteryzujących się zupełnie odmiennymi<br />

własnościami. Przykładowo chociaż substancja ta jest rozprzestrzeniona mniej więcej<br />

równomiernie po całym wszechświecie, owe dwie jej manifestacje w przybliżeniu można by<br />

opisać jako odpowiedniki dla materii oraz dla próżni z naszego świata (lub ściślej dwie formy<br />

tak samo gęstej <strong>przeciw</strong>-materii, z których jedna podlega, <strong>dr</strong>uga zaś niepodlega,<br />

oddziaływaniom grawitacyjnym).<br />

W grawitacyjnie wzbudzonej manifestacji, <strong>przeciw</strong>-materia odzwierciedla też trzy<br />

stany fizyczne naszej materii, dla których formuje ona opisywane wcześniej duplikaty. Stąd<br />

musi ona też formować dynamiczne odpowiedniki dla lotnych, ciekłych i stałych stanów materii.<br />

Aczkolwiek owe odpowiedniki zawsze będą formowane z tego samego jakby nieustannie<br />

przemieszczającego się płynu <strong>przeciw</strong>-materii, płyn ten formował będzie zawirowania<br />

opisywane w po<strong>dr</strong>ozdziale H4.2. Z kolei owe zawirowania będą lączyły się wzajemnie ze sobą<br />

w odpowiedniki albo stanu stałego, albo ciekłego, albo też gazowego z naszego świata.<br />

Z kolei <strong>przeciw</strong>-materia w swojej grawitacyjnie niezwbudzonej manifestacji tworzy<br />

rodzaj bezważkiego, niewidzialnego i niewykrywalnego płynu nieustannie przepływającego<br />

przez <strong>przeciw</strong>-świat. Przez dzisiejszą naukę najczęściej obdarzana jest ona nazwą "próżnia".<br />

Płyn ten może zostać podzielony dalej na kilka odmiennych kategorii, zależnie od<br />

inteligentnego zapisu pamięciowego jaki na niego jest nałożony i programu jakiemu się on<br />

podporządkowuje. I tak zgodnie z teoriami zaprezentowanymi w niniejszej monografii, niektóre<br />

z odmiennych kategorii takiej grawitacyjnie niewzbudzonej <strong>przeciw</strong>-materii, w oddzielnych<br />

po<strong>dr</strong>ozdziałach opisywane są pod nazwami: aura, pole magnetyczne, pole elektryczne, itp.<br />

(Dalsze dane i opisy na ten temat zawarte są w po<strong>dr</strong>ozdziałach I2, H5.1 i H5.2.)<br />

Przeciw-materia okazuje się być niezwykle istotnym składnikiem wszechświata. Jej<br />

istnienie okazuje się niezbędne dla niemal wszystkich dyscyplin wiedzy. W miarę też jak<br />

ludzka wiedza postępuje naprzód, różni intelektualiści zmuszani są do ponownego<br />

wprowadzania do użycia idei tej substancji. Wprowadzanie to zmuszone jest jednak<br />

uwzględniać fakt, że do czasu sformułowania nowego Konceptu Dipolarnej Grawitacji,<br />

poprzednio nikt nie postulował istnienia <strong>przeciw</strong>-świata. Z kolei w odniesieniu do naszego<br />

świata wyniki eksperymentu Michelson'a-Morley'a ciągle pozostają ważne. Stąd owa<br />

niezbędna wszystkim substancja wprowadzana jest ponownie do nauki w sposób ukryty, jakby<br />

tylnimi <strong>dr</strong>zwiami i już pod nazwami innymi niż "eter". Jednakże bez względu na to jaką nazwę<br />

ona otrzymuje, jej ogólny koncept i niektóre atrybuty fizykalne pozostają zbliżone do tych<br />

wydedukowanych tutaj dla <strong>przeciw</strong>-materii, a także postulowanych już dawniej dla eteru przez<br />

klasyków naszej fizyki. Wylistujmy więc poniżej kilka przykładów terminologii używanej aby<br />

wyrazić koncept <strong>przeciw</strong>-materii w różnych dzisiejszych prezentacjach. Warto przy tym<br />

odnotować, że każdy z tych przykładów faktycznie reprezentuje dodatkowy dowód empiryczny<br />

na istnienie <strong>przeciw</strong>-materii oraz na jej równoczesne ukrywanie się przed naszym wglądem w<br />

o<strong>dr</strong>ębnym układzie wymiarów, czyli w <strong>przeciw</strong>-świecie.<br />

#1H2. Nasza nauka, stopniowo powróciła do starej idei eteru. Uczyniła to po jedynie<br />

kosmetycznej zmianie nazwy tej substancji na kilka innych nazw. Powrót przez nią do idei<br />

eteru nastapił pomimo uprzedniego eksperymentalnego i oficjalnego zaprzeczania, że eter<br />

wogóle istnieje. Powodem tego zdumiewającego powrotu jest przytłaczająca liczba<br />

różnorodnych ustaleń obserwacyjnych, jaka zmusza naukowców do coraz częstrzego<br />

przyznawania w sposób pośredni faktu, że jakaś substancja o cechach <strong>przeciw</strong>-materii<br />

faktycznie istnieje. Oto przykłady naukowych nazw obecnie przyporządkowanych idei jaką<br />

nowy Koncept Dipolarnej Grawiatacji upowszechnia pod nazwą "<strong>przeciw</strong>-materia", a jakiej<br />

pierwsze niezgrabne sformułowanie prezentowane było kiedyś pod nazwą "eter":

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!