Prof. dr inż. Jan PajÄ k Istnienie i działanie przeciw-świata ... - Menu 1

H-62
wynikających z przedawkowania "energii piramidy" opisywanej w podrozdziale H7.1, lub też ze
spania w strefie geopatycznej czyli np. nad podziemną żyłą wodną.
Warto w tym miejscu podkreślić, że dostarczane przez Koncept Dipolarnej Grawitacji
wyjaśnienie, że "siatka szwajcarska jest to stojąca fala wibracji przeciw-materii" wprowadza
wiele użytecznych następstw. Wyliczmy tutaj i omówmy najważniejsze z nich. Oto one:
(a) Najważniejszym z nich jest, że dostarcza ono jednego z najłatwiej sprawdzalnych
dowodów naukowych na poprawność Konceptu Dipolarnej Grawitacji i na istnienie przeciwmaterii.
Wszystko bowiem co jest potrzebne aby naukowo udowodnić, że Koncept Dipolarnej
Grawitacji jest poprawny i że przeciw-materia faktycznie istnieje, to instrumentalnie wykryć
istnienie owych ripples formujących siatkę szwajcarską. (Radiesteci subiektywnie czynią to już
od bardzo dawna.) Wskazówek co do konstrukcji instrumentów pozwalających na jej wykrycie
dostarcza właśnie Koncept Dipolarnej Grawitacji, a ściślej jego wskazania na temat zasady
działania rezonatorów magnetycznych.
(b) Kolejnym następstwem wyjaśnienia, że "siatka szwajcarska jest to stojąca fala
wibracji przeciw-materii", jest że wyjaśnienie to oraz dane ilościowe owej siatki wprowadzają
możliwość dokonania wyliczeń wielu stałych fizykalnych przeciw-materii. Przykładami tych
stałych mogą być jej sprężystość, zdolność do propagacji wibracji, szybkość "v" przepływu
przeciw-materii w ziemskim polu magnetycznym, itp. Dla przykładu, znając wzajemną
proporcję wymiarową oczek tej siatki, czyli znając stosunek wzajemnej odległości linii
południkowych "LNS" tej siatki do wzajemnej odległości jej linii równoleżnikowych "LEW", już
obecnie daje się wyliczyć lokalną szybkość (v) przepływu przeciw-materii w ziemskim polu
magnetycznym. Dla Polski ów stosunek boków siatki szwajcarskiej wynosi około LNS/LEW =
0.8. Stąd dla Polski szybkość ruchu "v" przeciw-materii w ziemskim polu magnetycznym
wynosi przy powierzchni Ziemi około v=0.8v E liniowej szybkości obwodowej ruchu wirowego
"v E " Ziemi wokół swojej osi obrotu (v E = 2R/24 = 1663 [km/h]). To zaś oznacza, że na
obszarze Polski i przy powierzchni gruntu przeciw-materia jaka formuje ziemskie pole
magnetyczne, przepływa ku północy z poziomą szybkością około v = 1330 [km/h].
(c) Kolejnym następstwem jest, że wyjaśnienie to doskonale definiuje znane już cechy
wspomnianej siatki. Przykładowo ujawnia ono że:
(c1) Siatka szwajcarska powstaje wzdłuż powierzchni Ziemi, stąd nie będzie
istniała głęboko pod Ziemią, ani też na bardzo znacznych wysokościach (aczkolwiek ciągle
istnieć będzie na wysokościach do jakich niekiedy chmury mogą zejść).
(c2) Pionowe przeszkody będą odchylały jej przebieg po liniach prostych, jako że
propagacja wytwarzającej ją fali wibracyjnej jest pozioma i musi podlegać prawom falowego
odbicia i załamania przy przenikaniu powierzchni płaskich.
(c3) Z uwagi na wzajemną interferencję fal stojących, jej linie niekiedy będą
wykazywały nieciągłości/przerwania (podobnie jak linie pofałdowań piasku na plaży). Stąd nie
będzie ona doskonale regularna.
(c4) Wzajemne nakładanie się na siebie jej fal harmonicznych będzie
powodowało iż linie leżące na harmonicznych wielokrotnościach 8 tej siatki będą podlegały
wzmocnieniu i poszerzeniu (np. silniejszy będzie co drugi lub co siódmy grzbiet - tak jak to się
też dzieje z falami morskimi, co do których folklor żeglarski ostrzega, że "siódma fala" jest
zawsze najgroźniejsza), itp.
(d) Innym następstwem jest, że wyjaśnienie to ujawnia dalsze cechy siatki szwajcarskiej,
dotychczas jeszcze nie znane, przykładowo że:
(d1) Jej linie południkowe są równoległe do południków geograficznych.
Wszakże formowane są one przez ruch obrotowy Ziemi. Jednak jej linie równoleżnikowe są
prostopadłe do linii sił ziemskiego pola magnetycznego. Wszakże są one formowane przez
cyrkulację przeciw-materii znanej jako ziemskie pole magnetyczne. Stąd w niektórych
miejscach, np. w pobliżu ziemskich biegunów magnetycznych, siatka ta wcale nie będzie
tworzyła prostokątnych oczek. W niektórych też punktach jej oczka mogą przyjmować nawet
formę bardzo wydłużonych rombów.