turkiye_iklim_degisikligi

Termik
Yıl Kömür Doğalgaz Diğer Hidrolik Rüzgar Jeotermal Güneş Toplam Artış (%)
2003 8.239 10.053 4.683 12.579 18,9 15 - 35.587 11,7
2004 8.296 11.349 4.500 12.645 18,9 15 - 36.824 3,5
2005 9.117 12.275 4.487 12.906 20,1 15 - 38.820 5,4
2006 10.197 12.641 4.520 13.063 59 23 - 40.502 4,3
2007 10.097 12.853 4.322 13.395 146,3 23 - 40.836 0,8
2008 10.095 13.428 4.072 13.829 363,65 29,8 - 41.817 2,4
2009 10.501 14.555 4.284 14.553 791,6 77,2 - 44.761 7
2010 11.891 16.112 4.276 15.831 1.320 94,2 - 49.524 10,6
2011 12.491 16.003 5.438 17.137 1.729 114,2 - 52.911 6,8
2012 12.530 17.162 5.337 19.620 2.261 162,2 - 57.072 7,9
2013 12.428 20.254 5.965 22.289 2.760 311 - 64.007 12,2
Oran (%) 19,2 31,6 9,3 34,3 4,3 0,5 0,0 100 -
Kaynak: ETKB_a, 2014
Tablo 2.8 Elektrik kurulu gücünün kaynaklar ve yıllar bazında değişimi
Elektrik Talep Projeksiyonları
Türkiye’nin elektrik talebindeki artışın önümüzdeki yıllarda
da sürmesi beklenmektedir. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı
elektrik enerjisi talebinin 2013-2023 arasında neredeyse
iki katına çıkacağını öngörmektedir. Söz konusu
artışın en önemli boyutlarından birisi, elektrik enerjisi üretiminin
kaynaklara göre dağılımında meydana gelen değişimdir.
Türkiye’nin 2013 yılındaki elektrik üretiminin neredeyse
yarısı ithal doğalgaza (%44’ü) dayanmaktadır.
Açıklanan resmi hedef ve planları temel alan senaryoya
göre, önümüzdeki 15 yıl içerisinde yıllık elektrik enerjisi talebinin
yılda %5,25 oranında artacağı öngörülmektedir. Elektrik
üretiminde kömür, nükleer, hidroelektrik ve diğer yenilenebilir
enerji kaynaklarının katkısının artacağı, doğalgazın
ise payının ise 2030 yılında %18 seviyesine düşeceği tahmin
edilmektedir. Resmi planlar (mevcut strateji belgeleri, kalkınma
planı vb.) çerçevesinde; elektrik talebinin (Enerji ve
Tabii Kaynaklar Bakanlığı’nca belirlenen son elektrik talep
serilerine göre); 2023 yılında Yüksek Talep Senaryosunda
463 Twh, Düşük Talep Senaryosunda ise 381 Twh, 2030’da
ise aynı senaryolara göre 660 ve 506 Twh düzeyine ulaşacağı
gösterilmektedir (TEİAŞ_b, 2014, ETKB_b, 2014).
Nükleer Enerji
Türkiye’de Nükleer Güç Santrallerinin Kurulması ve İşletilmesi
ile Enerji Satışına İlişkin Kanun 21 Aralık 2007 tarihli ve 26707
sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. 2007’yi izleyen yıllarda
düzenlenen yönetmeliklerle yasal altyapı hazırlıkları yapılmış,
4.800 MW gücünde Akkuyu Nükleer Güç Santralinin yapımı
için Rusya Federasyonu ile, Sinop’ta kurulacak olan 4.480 MW
gücünde ikinci bir nükleer santralin kurulması için Japonya ile
anlaşma imzalanmıştır. Üçüncü nükleer santralin yapılması
için de değerlendirmeler devam etmektedir. Enerji ve Tabii
Kaynaklar Bakanlığı planlamalarına göre 2020 yılında Akkuyu
nükleer santralinin ve 2022 yılında da Sinop nükleer santralinin
ilk ünitelerinin devreye alınması hedeflenmektedir.
Enerji Verimliliği
Türkiye, birincil enerji yoğunluğu açısından, gelişmiş ülkelerle
kıyaslamasında; “enerji yoğun” ekonomilerden birisi olarak
değerlendirilebilir. 2012 yılı OECD ortalaması olan 0,13
TEP/1000 dolar(2005)“Gayrisafi Yurtiçi Hâsıla” ile karşılaştırıldığında,
Türkiye’de 0,19 değeriyle, 1000 dolar GSYH üretmek
için daha fazla enerji harcanmaktadır (2005 yılı ABD doları sabit
değeri ile). Türkiye Avrupa ülkeleri arasında 1990-2012 yılları
arasında eneji yoğunluğunu yıllık ortalama olarak en az düşüren
ülkelerden birisidir (Şekil 2.10) (EEA, 2014).