SPIS RZECZY

członkinią CDU i pierwszą wyznawczynią islamu na stanowisku ministraw Niemczech. Mianowana w kwietniu 2010 roku na to stanowisko przezobecnego prezydenta RFN Christiana Wulffa, już kilka dni po nominacjiudzieliła wywiadu, w którym wypowiedziała się przeciwko obecności krzyżyw salach lekcyjnych szkół publicznych. Spotkało się to z ostrą krytyką frakcjichadeckiej w Landtagu, jednak ówczesny premier Dolnej Saksonii nie odwołałjej ze stanowiska. Stwierdził jedynie, że wypowiedź pani minister miałacharakter prywatny i nie należy jej utożsamiać ani z opinią sprawowanegoprzez nią urzędu, ani jej ugrupowania.Przykłady jaskrawego sprzeniewierzania się niemieckich chadekównauczaniu Kościoła można by jeszcze długo wymieniać. W efekcie trudnonazywać CDU awangardą chrześcijańskiej polityki. Są raczej hamulcamizbyt głębokich przemian kulturowych, moralnych i obyczajowych. A jednak– spośród sił mających realny wpływ na niemiecką politykę – to oni nadalpozostają najbliżsi chrześcijańskiej moralności i nauce Kościoła.To dzięki inicjatywie CDU w grudniu 2010 roku Bundestag – głosamitakże liberałów i Zielonych (socjaldemokraci wstrzymali się od głosu,postkomuniści byli przeciwko) – przegłosował rezolucję zobowiązującą rządNiemiec do wsparcia działań na rzecz ochrony prześladowanych mniejszościreligijnych na całym świecie. Dokument określił zarazem chrześcijaństwojako najbardziej prześladowaną religię na naszym globie. Politycy CDUwystosowali też do własnego rządu apel, by wykorzystał miejsce w RadzieBezpieczeństwa ONZ dla większej pomocy prześladowanym wyznawcomChrystusa.Działania te pojawiły się prawdopodobnie także ze względu na aktywnośćw partii organizacji, którym leżą na sercu chrześcijańskie postulaty. Jednąz nich jest oficjalnie uznana przez CDU grupa „Chadecy za życiem”, która od1985 roku walczy o ochronę życia zarówno nienarodzonych, jak i osób starychczy chorych. Z kolei w listopadzie 2009 roku założone zostało Koło RoboczeZaangażowanych Katolików, które na celu ma nie tylko obronę życia, ale takżepromocję wielu innych chrześcijańskich postulatów, o jakich CDU zdaje sięzapominać. Projekt ten nie spotkał się z poparciem protestantki i szefowejpartii Angeli Merkel oraz nie zdobył do tej pory oficjalnie wielkiego uznaniawśród liderów ugrupowania (z wyjątkiem działaczy bawarskiej CSU). Radośćz powstania grupy wyraził jedynie arcybiskup Kolonii kardynał JoachimMeisner. Założenie Koła wywołało jednak wewnątrzpartyjną dyskusję,w której pojawiły się głosy upominające się o wzmocnienie „C” wewnątrzugrupowania.