SPIS RZECZY

Z kolumbijskim senatorem Luisem Eladio PérezemBonillą spotkałem się na Uniwersytecie św. Pawław Madrycie. Zaproszeni zostaliśmy na X MiędzynarodowyKongres Katolików w Życiu Publicznym, gdzie wspólniewzięliśmy udział w panelu zatytułowanym „Nadzieja dlazglobalizowanego świata”. Opowiedział wówczas o swymdoświadczeniu z marksistowską partyzantką, które byłotak niesamowite i unikalne, że postanowiłem zamieścićponiżej jego historię.Grzegorz GórnyZostałem uprowadzony przez grupę znaną w Kolumbii jako FARC 10czerwca 2001 roku. Sprawowałem wtedy funkcję przewodniczącego KomisjiSpraw Zagranicznych Senatu w mojej ojczyźnie oraz byłem senatoremrepubliki. Należałem do grona ludzi, których później nazwano „grupą osóbna wymianę”. Za jej pomocą FARC miał naciskać na rząd, by ten w zamian zauwolnienie nas wypuścił przebywających w więzieniach członków guerilli.Przeszedłem przez szereg okropnych doświadczeń. Pierwsze dwa lata niewolispędziłem przywiązany non stop do drzewa, zupełnie sam, przez 24 godzinyna dobę. Komendanci zabraniali porozumiewać się ze mną partyzantom,którzy się mną zajmowali. To doprowadziło mnie praktycznie na skrajszaleństwa, zacząłem w końcu rozmawiać z drzewami.Pamiętam, że pod koniec tego okresu pewnego dnia jedna z partyzantekpozwoliła mi spojrzeć w lustro. Oczywiście w partyzantce nikt nie miałsprzętu do golenia czy do obcinania włosów, panowały ciężkie warunki. Poraz pierwszy od dwóch lat zobaczyłem się w lustrze, ale się nie rozpoznałem.Moje oblicze było całkowicie skamieniałe, zacząłem ćwiczyć mięśnie twarzy,żeby obudzić mimikę.Któregoś dnia zdecydowałem się odebrać sobie życie. Nie widziałemżadnego światła na końcu tunelu; uświadomiłem sobie, że jestem więziony