SPIS RZECZY

31film Most samobójców („The Bridge”) z 2004 roku, rejestrujący skoki 24 osóbz Golden Gate Bridge w San Francisco w celu odebrania sobie życia. Pikanteriitemu wszystkiemu dodaje fakt, iż tego typu filmy są prezentowane potemna festiwalach filmowych i zbierają nagrody. Świat mass mediów dostarczacoraz bardziej monotonnych emocji, stąd fascynacja śmiercią jako rodzajemrozrywki. Günter von Hagens obwozi po całym świecie swą makabrycznąwystawę Body World, złożoną z trupów bez skóry i, jak dotąd, przez jegoanatomiczne sale wystawowe przewinęło się 20 milionów widzów.DLACZEGO STAJEMY SIĘ SOBIE OBCY?Żyjemy w epoce wielkiej rozrzutności. Staliśmy się tak samo rozrzutniw dysponowaniu zasobami energii i wody, jak i w zarzucaniu się słowami.Niemniej zużytą i zanieczyszczoną wodę da się przefiltrować i odzyskać. Zezdegenerowanym językiem jest inaczej. Problem polega na tym, iż słowacoraz bardziej oddalają się od mówiącego. A im bardziej stają się odległe, tymbardziej pozbawiają nas możliwości dotarcia nimi do bliźniego. Świadominarastającego dystansu z drugą osobą, więcej gadamy, sądząc, że wartkościąwerbalnego potoku zdołamy go jakoś złapać czy zatrzymać. Przepuszczaniehektolitrów zdań przez oceany naszych wypowiedzi powoduje jedynieinflację słowa. Dyskursy i monologi wcale nie docierają już do „drugiego”,pozostawiając zadowolonym jedynie mówcę. Dialog między ludźmi„zsekularyzował się”, odkąd został poddany masowej komunikacji.Początkowo słowa człowiek używał w kontekście śpiewu, poezji lubobrzędu. Zanim Żydzi i Grecy nauczyli się pisania od Fenicjan, językistniał tylko w formie mówionej. W cywilizacji ustnej słowo było święte.Przechowywane i recytowane z pamięci – jak u Homera – przekazywane z ustdo uszu. Słowo istniało jedynie jako słowo mówiącego. Aby je wypowiedzieć,mówca musiał być bardzo blisko, w zasięgu słuchacza. Słuchanie natomiaststawało się wydarzeniem zbiorowym, uroczystym i sakralnym. Nie tylkokapłani, ale i poeci przemawiali w imię Boga. Bez słuchacza słowo przepadałow próżni. Żyło jedynie w spotkaniu. Mówca i słuchacz musieli być razem.Słowo spisywane zaczyna budować dystans pomiędzy tym, który jetworzy, a tym, który się nim posługuje. Inaczej niż w mowie, ten kto piszei ten kto czyta mogą pozostawać od siebie oddaleni, zarówno w czasie, jaki w przestrzeni. Bywa nawet, że ten, kto pisze, woli przebywać sam – niekiedypod pretekstem miłości bliźniego: by móc się bardziej skoncentrować i lepiejZabij bliźniego twego