SPIS RZECZY

– W latach 60. wyrzucono z Sudanu wszystkich misjonarzy, zlikwidowanoszkoły, placówki misyjne. Nieliczni kapłani miejscowi nie byli w staniezaspokoić potrzeb wiernych. I dlatego w wielu miejscach zadaniepodtrzymywania wiary wzięli na siebie katechiści. Ludzie zbierali sięwokół nich, bo oni bronili wiary, sprawili, że ona przetrwała do powrotu73Na matematyce zamiast liczyćjabłuszka, liczy się meczety.duchownych. Katechiści również, jako ludzie wykształceni, uświadamialiczarnym, jakie mają prawa. I dlatego na nich, jako że byli ludźmi świeckimi,skupiła się wściekłość władzy czy wojskowych. Wielu z nich zostałozamordowanych na Południu. W przypadku jednego z nich, ukrzyżowanegoprzez żołnierzy, którzy chcieli w ten sposób zmusić go do cierpienia, takiegojak Jezus, toczy się nawet proces beatyfikacyjny. Teraz to się zmieniło, alechrześcijanie nadal pozostają w Sudanie obywatelami drugiej kategorii.To znaczy?Foto: Tomasz P. Terlikowski– Jeśli nie jesteś muzułmaninem, to nie masz pewnych praw. Ale trzebamieć świadomość, że w naszym kraju bycie muzułmaninem nie wystarczado posiadania pełni praw. Żeby je mieć, trzeba być jeszcze Arabem. Jeślijesteś czarny, to nawet konwersja na islam nie oznacza przyznania ci pełnipraw. Czarnemu, szczególnie chrześcijaninowi, trudniej znaleźć pracę,zamknięte są dla niego pewne urzędy i nawet płaci mu się mniej. Ale jakoże prześladowania religijne są ściśle związane z rasizmem, to zazwyczajnie łamią one chrześcijan. Chrześcijanie w naszym kraju są mocni, uparcii nieustępliwi. Kościół istnieje, choć odbiera mu się własność, bowiem jestmocny wiarą i odpowiedzialnością wiernych i pasterzy.Sudan: dżihad czy rasizm?