Patrologia orientalis - Bibliotheca Pretiosa

500 dh: uno \:\ trtmtate incorporato et passo. [62]
gatioiiom myslcrii iii uol)is noucllicit. ^ )f^-io )/)C-^f \SiL^ aJ^
\\. Scimus cnim nos dc Dco loqui.
Et sine passionibus humanarum coi;itationum
dc illa natura loquiniur;
)o^ ^^:i.j V-^^ ^L- ^"^f^
\.JLxo.^i )^^ II90 '^^^ ^^^^2SX2^t^
nec (Dci) voces ad iudicium cogita-
tionum nostrarum adducimus. Nam-
que scimus cius mysteria, si iudi-
canlur, non dcprehendi, et, cum non
deprehcnsa sint, acgrotam cogita-
tionem dubitarc caque sibi negare.
Nec dividitur divinitas, ut error
tuus arbitratus est, quando profite-
tur fides : Filius descendit dc caelo.
Ita cst enim mysterium Verbi : De-
scendit de caelo, et mansit in caelo.
Neque hoc :
« Mansit » evertit illud :
« Descendit » ; nec hoc : « De-
scendit » irritum facit illud : « Per-
mansit in caelo ».
15. Nemo enim iudicavit haec verba,
nisi tu et is qui tibi similis est. Et
si ad iudicium vis verbum meum
adducere, primum adduc verbum
loannis, ex quo lioc verbum sumi-
* L f. 12 tur. Dixit enim :
r" b.
* Erat *
lu.i^ uera,
* V f. 11 quae illuminat omnem hominem venien-
r° b.
lem in {liunc) mundum. In mundo est,
et mundus jier ipsum factiis est. In pro-
pria venit, et sui eum non receperunt *
Audiisti : Ille qui in mundo erat venit
in mundum. Num (apa) « verbum
insolitum et invcntio nova » est ver-
bum loannis, ex quo verbum nostrum
quoquc sumitur? Quo modo dixit
1. loann.. i, 9-11.
.
).i^fj^ ^«oialSwA ySx^ ^J^^-fJno |lo
).^o :^;,^K2o I ^oioJV ^jK^
:)feoCk/ )^Kii ^ .) da^o )...^a
K^f ^oi U :1^! -i^ )^vi
:^4 jL§ jj; ^ ^jif vH. ^
oOii )!^ .)A^^
.^oio^^ ^ ocLi,o )i/ oiiLi;^ .)