Het water.qxd - Providence Mountain Ranch

Aangezien het werk Gods in Christus de toets van de ware
rechtvaardigmaking moet kunnen doorstaan, zo zegt ons beproefde
Avondmaalsformulier: “TEN ANDERE, ONDERZOEKE EEN IEGELIJK
ZIJN HART, OF HIJ OOK DE GEWISSE BELOFTE VAN GOD GELOOFT, DAT HEM
AL ZIJN ZONDEN, ALLEEN OM HET LIJDEN EN STERVEN VAN JEZUS
CHRISTUS, VERGEVEN ZIJN; EN DE VOLKOMEN GERECHTIGHEID VAN
CHRISTUS HEM ALS ZIJN EIGEN TOEGEREKEND EN GESCHONKEN IS, JA, ZO
VOLKOMEN, ALSOF HIJ ZELF IN EIGEN PERSOON, VOOR AL ZIJN ZONDEN
BETAALD, EN ALLE GERECHTIGHEID VOLBRACHT HAD.”
Ook hier wordt er niet naar de mate des geloofs gevraagd, dus
niet voorzover, maar OF wij de gewisse belofte Gods geloven, enz.
Een habitusgeloof is dus geen waar geloof, volgens de toetssteen
van de ware rechtvaardigmaking en ook niet volgens Zondag 7,
vraag en antwoord 21 van de Heidelbergse Catechismus. Een
waar geloof bestaat immers uit kennis, toestemmen en vertrouwen.
Ontbreekt er slechts één van deze drie elementen, is er van
een waar geloof al geen sprake meer. Een habitusgeloof kan noch
toestemmen, noch vertrouwen en is dus een vals geloof.
Ds. A. Moerkerken: “Zouden zich dan in de buitenste duisternis
mensen kunnen bevinden die wel de hebbelijkheid, de gave
(de habitus) van het geloof hebben, maar bij wie het nooit tot de
geloofsoefeningen kwam?” (RD. 18 okt. pag. 13 - 2003)
Antwoord: Dat is een politieke(!) veronderstelling die niet
deugt! Want al degenen die de gave des geloofs ontvangen bij de
toerekening, geloven metterdaad, hoe zwak hun geloof ook
moge zijn! Dat is genoegzaam bewezen en mijn lezers weten
onderhand wel dat ik absoluut geen geloofsdrijver ben. Maar een
wedergeboorte zonder daadwerkelijk geloof in Christus is vals,
onbijbels, ongereformeerd en staat haaks op de bevinding der
(bijbel)heiligen.
Velen (ook ds. Moerkerken) spreken over het geestelijke leven
in de termen van de filosofie en leren dat het genadeleven begint
met de inlijving in Christus, waarbij de zondaar geheel lijdelijk is
en de habitus (de hebbelijkheid) des geloofs ontvangt, waaruit
dan de actus (de dadelijkheid) des geloofs te zijner tijd volgt. Dat
is rooms! Ook al verdedigen zij hun stelling met de woorden uit de
Dordtse Leerregels, namelijk dat God dat zonder ons in ons werkt.
Met dat laatste ben ik het vanzelf geheel eens, alleen kan
genoemde stelling de toets van Gods Woord niet doorstaan, vanwege
de halve invulling die zij eraan geven. God werkt niet alleen
de inlijving in Christus -zonder ons in ons- maar tegelijkertijd ook
het zaligmakend geloof waarmee wij de toegerekende gerechtigheid
van Christus daadwerkelijk aannemen.
Dat laatste wordt vooral door ds. A. Moerkerken ontkend. Hij
1 0 6